Κορίτσι για..το σπίτι!

Part 7

Πετάρισε τα μάτια της και τα άνοιξε σιγά σιγά. Κοίταξε το ταβάνι και παρατήρησε ένα σκούρο κόκκινο χρώμα. Δεν ήταν αυτό το δωμάτιό της. Κοίταξε στα δεξιά της και αντίκρυσε τα γκρίζα αυτά μάτια που για μια στιγμή την έκαναν να λιώνουν. Της χαμογέλασε. "Ξύπνησες"αναφώνησε. Εκείνη γέλασε ελαφριά. "Προφανώς"είπε. Κοίταξε από πίσω του. "Γεια σου Στέφανε"τον χαιρέτισε και της έκλεισε το μάτι, για απάντηση. Σηκώθηκε απάνω γρήγορα. "Πρέπει να φας κάτι."είπε και έκανε να φύγει. "Ιάσονα είμαι εντάξει, δεν-"πήγε να πει αλλά την διέκοψε. "Δεν σηκώνω κουβέντα."της είπε απότομα και βγήκε.

Ο Στέφανος την πλησίασε και έκατσε κοντά της. "Πως νιώθεις;"την ρώτησε. "Αδύναμη."απάντησε "Χρειάζεσαι ξεκούραση"την συμβούλεψε και εκείνη έγνεψε. "Ξέρεις..σε νοιάζεται."της πέταξε και εκείνη χαμογέλασε. "Έτσι φαίνεται"του απάντησε. Εκείνος κοίταξε αλλού. "Συμπαθείς καθόλου την Ναταλία;"την ρώτησε και εκείνη ξίνισε την μούρη της. "Ούτε και εγώ"της απάντησε και γέλασαν και οι δύο. Την κοίταζε επίμονα. Ήθελε να πει κάτι άλλα δεν μπορούσε.

"Επ, τα λέτε;"ρώτησε ο Ιάσονας και μπήκε μέσα με έναν δίσκο. Χυμούς, κρουασάν, φέτες με μερέντα, μαρμελάδα.. "Να με κάνεις καλά ή να με παχύνεις θες;"τον ρώτησε και εκείνος γέλασε. "Μάλλον και τα δύο."της απάντησε και της έκλεισε το μάτι. Η Ειρήνη, για να μην τον στεναχωρήσει, μπόρεσε να φάει όσο πιο πολύ μπορούσε. "Εγώ λέω να φεύγω."είπε ο Στέφανος και τον κοίταξαν περίεργα. "Έχω ένα..σημαντικό ραντεβού..με πελάτη.."είπε και αποχώρησε γρήγορα πριν αρχίσουν να τον ρωτάνε το οτιδήποτε. "Αυτά..δεν μας τα είπε ο Στέφανος.."είπε πονηρά και κοίταξε την Ειρήνη. "Έλα μωρέ τώρα, είναι ωραίο πράγμα ο έρωτας."τον δικαιολόγησε εκείνη και του έπιασε το χέρι. Όταν όμως κατάλαβε τι έκανε, το απομάκρυνε αμέσως.

Ο Ιάσονας το παρατήρησε και της χαμογέλασε. Η Ειρήνη ξαφνικά τον κοίταξε και χάθηκε μέσα στα γκρίζα του μάτια. Της άρεσαν, δεν τα είχε ξαναδεί. Ήταν σπάνια, της θύμηζαν τα σύννεφα πριν βρέξει. Ακριβώς αυτό το χρώμα είχαν. Της άρεσε η βροχή, την λάτρευε, την ηρεμούσε. Έτσι και τα μάτια του, την ηρεμούσαν.

"Ειρήνη;"την ρώτησε και την ξύπνησε από τον λύθαργό της. "Ναι;"τον ρώτησε και κατάλαβε ότι βρισκόντουσαν πολύ κοντά. "Απλώς..να.."ξεκίνησε να της λέει και κοιτούσε τα χείλη της καθώς την πλησίαζε κι άλλο.

Το κουδούνι ξαφνικά χτύπησε και ο Ιάσονας έκλεισε τα μάτια του σφιχτά και έλεγε ασυναρτησίες άηχα, μέσα από τα δόντια του. Σηκώθηκε από το κρεβάτι και περπάτησε με νεύρο ως την εξώπορτα. Την άνοιξε και εκείνη είχε στηθεί αισθησιακά στην πόρτα. "Γεια σου μωρό μου."του είπε και ακούμπησε τα χέρια της στον θώρακά του. "Τι κάνεις εσύ εδώ Ναταλία;"την ρώτησε απότομα και εκείνη μπήκε μέσα στο σπίτι άνετη. "Δεν κατάλαβα..δεν μπορώ να επισκέπτομαι το αγόρι μου;"τον ρώτησε αθώα και ακούμπησε το τσαντάκι της στον καναπέ. Εκείνος σφίχτηκε και έκλεισε με δύναμη την πόρτα. "Θέλω να μιλήσουμε."της είπε σοβαρός και έκατσε στον καναπέ. Εκείνη έκατσε προκλητικά, ώστε να αφήνει τα πόδια της ακάλυπτα. Ο Ιάσονας όμως δεν πτοήθηκε, την κοιτούσε ευθεία στα μάτια. "Λοιπόν. Από εδώ και πέρα, θα βγαίνουμε μαζί όποτε θέλω εγώ και για να έρχεσαι στο σπίτι μου θα με παίρνεις πρώτα τηλέφωνο και μόνο με την άδειά μου θα ανεβαίνεις τα σκαλάκια της εξώπορτας. Με κατάλαβες;"απαίτησε εκείνος και σηκώθηκε, ώστε να πάει μπροστά από το παράθυρο που διέθετε το σαλόνι. Εκείνη παραξενεύτηκε. Δεν ήταν ο ίδιος, είχε αλλάξει από τότε που ήρθε αυτή. Ήταν σίγουρη πως εκείνη, η οικιακή βοηθός, ήταν πίσω από όλα. Πίεσε τα χείλη της και έκανε μπουνιά τα χέρια της. "Αυτό είναι εκβιασμός."του είπε και τον αγριοκοίταξε, όμως εκείνος της είχε γυρισμένη την πλάτη. Δεν ήθελε να την βλέπει. "Πάρε το όπως θες"της είπε σκληρά. "Τώρα φύγε."της είπε και δεν γύρισε να την κοιτάξει.

Άκουσε την πόρτα να κλείνει και γύρισε. Αντίκρισε την Ειρήνη να τον κοιτάει κάπως..φοβισμένα. Την πλησίασε και εκείνη έσκυψε το κεφάλι της. "Ειρήνη.."πήγε να την ακουμπήσει αλλά εκείνη έκανε βήματα πίσω. "Με τρομάζεις.."του είπε σιγανά και εκείνος απομακρύνθηκε και έκατσε στον καναπέ. Έβαλε το κεφάλι του μέσα στα δύο του χέρια. "Συγνώμη, δεν το ήθελα. Απλώς, δεν την μπορώ άλλο, δεν την αντέχω."της εξομολογήθηκε. Εκείνη τον πλησίασε διστακτικά. "Και γιατί δεν την χωρίζεις;"τομ ρώτησε και εκείνος χαμογέλασε πικρά. "Γιατί θα υπάρξουν και συνέπειες.."της εξήγησε. "Καλά την έλεγα εγώ τρελή."είπε η Ειρήνη και εκείνος γέλασε. Γούρλωσε τα μάτια της. "Αυτό το είπα δυνατά, έτσι;"είπε και ως απάντηση πήρε το γέλιο του Ιάσονα να γίνεται όλο και πιο δυνατό, παρασύροντας και εκείνη μαζί.

Τον αγκάλιασε στα ξαφνικά. Παραξενεύτηκε από την κίνησή της. Όμως ένιωσε σαν να το είχε πραγματικά ανάγκη. Τύλιξε τα χέρια του, γύρω της και την έσφιξε, με αποτέλεσμα να πέσει απάνω του στον καναπέ. Δεν κουνήθηκαν όμως. Έμειναν εκεί.

------
Χευυυυυ. Άρα είμαστε εντάξει για σήμερα, εννοώ από κεφ χδ

Πείτε μουυ, για ποιο λόγο έφυγε έτσι ξαφνικά ο Στέφανος; και πως σας φάνηκε η συμπεριφορά, του Ιάσονα απέναντι στην Ναταλία; Σωστή; Άδικη; Τελικά ο Ιάσονας και η Ειρήνη; Αισθάνονται κάτι;

Εε νταξ τώρα. Βλέπω Σεφερλή στο Star και κλαίω από τα γέλια ρε φίλεεεε:')

ΣΟΝΓΚ: Sam Smith-Stay with me(cover)

Αυτάααα. Καληνύχτα σαςςς.:*♡
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ. #ΛΟΒΕΕ.
-Ρόδ:3'