Κορίτσι για..το σπίτι!

Part 34

(γράφω ενώ τρώω. ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΜΩΡΕ.)

Ξύπνησε το πρωί και το κεφάλι της πονούσε. Γύρισε από την άλλη πλευρά και προσπαθούσε να βολευτεί καλύτερα αλλά δεν τα κατάφερε και ξεφύσηξε. Σηκώθηκε απάνω αργά ώστε να μπορέσει να απαλύνει έστω και ελάχιστα τον πόνο αλλά άδικος κόπος. Τεντώθηκε και έκλεισε τα μάτια της. Προχωρούσε στα τυφλά αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να φτάσει ως την κουζίνα, αφού είχε χτυπήσει πρώτα στον τοίχο και στην γωνία του τραπεζιού. Άρχισε να βουρκώνει από τον πόνο σχεδόν σε όλο της το σώμα και άνοιξε τα μάτια της αλλά όλα ήταν θολά. Άνοιξε το ντουλάπι και έβγαλε ένα ποτήρι και ένα παυσίπονο. Το ήπιε και έκατσε στην καρέκλα. Άρχισε να σκέφτεται τους τελευταίους μήνες και της έλειπε ο Ιάσονας. Και ας βρισκόταν στο Παρίσι μόνο για 2 ημέρες. ''Καλημέραα''είπε η Μαρία αλλά όταν είδε την αδερφή της έτσι το χαμόγελό της έσβησε. ''Τι έχεις Ειρήνη μου;''την ρώτησε και της χάιδευε την πλάτη στοργικά. ''Μαρία μου λείπει. Μου έρχεται να πάω να τον βρω και από την μια θέλω να τον φιλήσω και από την άλλη να τον αρχίσω στα χαστούκια''εξομολογήθηκε. Εκείνη γέλασε. ''Είσαι ερωτευμένη..''της είπε και εκείνη γούρλωσε τα μάτια της. ''Τι λες; Αποκλείεται..''της είπε και δεν ήθελε να το πιστέψει.

''Ρε φοβάμαι..''ψέλλισε ο Σταύρος στον Ιάσονα. Εκείνος άρχισε να γελάει. ''Τα αεροπλάνα;''τον ρώτησε και εκείνος έγνεψε. ''Μωρό μου, όλα καλά;''τον ρώτησε η Αιμιλία. ''Τι; Ναι..ναι φυσικά''απάντησε και άρχισε να ζεσταίνεται. ''Πσστ, που είσαι Έμιλυ..πάρτον καμιά αγκαλίτσα..φοβάται''τον κορόιδεψε ο Ιάσονας. ''Σκάσε ρε μαλάκα''είπε ο Σταύρος και του έχωσε μια φάπα. ''Φοβάσαι;''τον ρώτησε έκπληκτη. ''Ναι, φοβάμαι εντάξει;''είπε και κοίταξε αλλού. Τότε τον αγκάλιασε και έκλεισε τα μάτια της. Εκείνος την κοίταξε και χαμογέλασε. Άρχισε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να την φιλάει στο κεφάλι.
"Ορίστε βρεε. Φτάσαμε και είσαι μια χαρά"του είπε ο Ιάσονας και τον κοίταξε. "Ναι.."απάντησε εκείνος αφηρημένος, κοιτώντας την Αιμιλία που κοιμόταν. "Μωρό μου;"της είπε γλυκά. "Μμ.."είπε εκείνη. "Φτάσαμε"είπε και και άνοιξε τα μάτια της αργά.

"Μα γιατί το αρνείσαι;"την ρώτησε. "Δεν ξέρω απλώς.."είπε και ξεφύσηξε. "Έλα αφού είσαι ερωτευμένη και είμαι σίγουρη ότι και αυτός είναι μαζί σου"της είπε. "Αα, ναι; Και γιατί με έδιωξε; Και γιατί δεν είναι τώρα εδώ;"την ρώτησε ελαφρώς νευριασμένη. "Γιατί του ήρθε ξαφνικό. Για φαντάσου να την έκανε εκείνος αυτή τη δουλειά! Και δεν είναι εδώ γιατί δεν του λες που είσαι"της εξήγησε. "Θεέ μου, τι μπλέξιμο;"αναφώνησε και έβαλε το κεφάλι της ανάμεσα στα χέρια της.."Καλημέραα"ακούστηκε μια άλλη φωνή και είδε τον κολλητό της μόνο με μια φόρμα. "Και αυτό γιατί το κάνεις τώρα;"τον ρώτησε και κάλυψε τα μάτια της. "Λες και δεν με έχεις ξαναδεί Ειρήνη.."της είπε και τις πλησίασε άνετος. "Μωρό μου"είπε και την φίλησε. "Σιγά τα μέλια ρε. Κοιτάξτε μην μαζευτούν μύγες"τους είπε χαμογελώντας. "Σκάσε Ειρήνη"της είπε και εκείνη γέλασε. Κάθισαν όλοι μαζί και έφαγαν το πρωινό τους. "Τι θα λέγατε να πηγαίναμε το μεσημέρι για φαγητό;"τις ρώτησε και εκείνες κοιτάχτηκαν. "Γιατί όχι;"σήκωσε αδιάφορη τους ώμους της η Ειρήνη. "Γιατί όχι;"είπε η Μαρία και του χαμογέλασε.

Ετοιμάστηκαν και μπήκαν στο αυτοκίνητο. Τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά και μπορούσες να βλέπεις τους ανθρώπους, γυναίκες περισσότερο, να μπαινοβγαίνουν. Έφτασαν στο εστιατόριο και μπήκαν μέσα. Η ευγενική κοπέλα τους έδειξε το τραπέζι τους και εκείνοι κάθισαν. "Δεν είναι ωραία;"ρώτησε η Μαρία. "Μωρέ, ωραία είναι αλλά εγώ γαλλικά δεν ξέρω.."της είπε και κοίταξε τον κατάλογο με τα φαγητά. Εκείνη χαχάνισε. "Θα σε βοηθήσω εγώ"της χαμογέλασε..."Εγώ θέλω να πάρω αυτό"έδειξε στην Μαρία και εκείνη έγνεψε. Το είπε στον σερβιτόρο που την κοιτούσε για κάποιο χρονικό διάστημα. "Άτσα η Ειρηνούλα..και τους Γάλλους τραβάς"της έκλεισε το μάτι ο Μιχάλης. "Ναι μην χέσω.."του απάντησε ειρωνικά. "Έλα μωρέ. Νόστιμος είναι.."της είπε η Άννα. "Εσύ μικρή μαζέψου"της είπε ο Μιχάλης. "Πρώτον το λέω για την αδερφή μου και δεύτερων μικρό να πεις αυτό εκεί κάτω στο παντελόνι σου"του είπε. "Μικρό; ΜΙΚΡΟ; Άλλα έλεγες το πρωί.."της είπε με νόημα και η Ειρήνη έφτυσε με ορμή το νερό που είχε στο στόμα της πάνω στο τραπεζόμαντηλο. "Σκάστε ρε. Ευτυχώς που μιλάτε ελληνικά και δεν σας καταλαβαίνει κανείς, αλλά μας κοιτάνε όλοι!"τους είπε μέσα από τα δόντια της και εκείνος ξεφύσηξε. "Ρε πάλι τρώμε"γκρίνιαξε η Ειρήνη. "Γιατί σε χαλάει;"ανασήκωσε το φρύδι του και εκείνη συνέχισε να τρώει.
"Φεύγουμε;"ρώτησε η Άννα. "Εγώ θέλω να περπατήσω"είπε η Ειρήνη. "Καλά εντάξει, όταν θες να έρθεις σπίτι πάρε τηλέφωνο να σε φέρει ο Μιχάλης"της είπε και σηκώθηκε. "Δεν κατάλαβα..Εγώ τι είμαι δηλαδή; Ταξιτζής;"τις ρώτησε. "Δεν θα με χάλαγε"απάντησαν και οι δυο μαζί και γέλασαν ενώ εκείνος ξεφύσηξε.

Άρχισε να περπατάει στους δρόμους του Παρισιού, ανάμεσα στα μαγαζιά. Είχε ήλιο και ζεσταινόταν. Έτσι έπιασε τα μαλλιά της μια κοτσίδα, έβαλε τα γυαλιά ηλίου και συνέχισε να περπατάει. Ήθελε να φτάσει μέχρι την λίμνη, εκεί κοντά στον Πύργο και έτσι και έκανε.. έκατσε εκεί κοντά και κοιτούσεωτα νερά. Ένιωθε μια ηρεμία και θα μπορούσε να κάθεται εκεί για ώρες να κοιτάει τον μπλε ουρανό. "Γεια"άκουσε μια φωνή. Την φωνή του. Γέλασε γιατί ήξερε ότι ήταν σίγουρα μέσα στο μυαλό της. "Ειρήνη;"την ρώτησε και αυτή τη φορά, εκείνη σοβάρεψε. Σήκωσε το κεφάλι της και γύρισε προς τα πίσω. Τον είδε όρθιο με το σκούρο μπλε τζιν και την άσπρη εφαρμοστή μπλούζα του. Της άρεσε τόσο πολύ.."Ιάσονα;"ψέλλισε το όνομά του.

------------------------------------------------------

Αχνε. Τι μου κάνετε; Είναι 1 το βράδυ και εγώ εδώ να σας γράφω παρτ. Αχ αχ αχ. Μπορεί να άργησα ΑΛΛΑ το έβαλα:3

Τρεις τίγρεις με τρία τριγ- ωω φακ-.- δν μπορώ να το πω γαμωτο μου:'(

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. Πωπω δεν θα σηκώνομαι αύριο εε..πφφφ.
Και πάλι έφαγα. Μια ζαμπονοτυρόπιτα και μετά 4 κομματάκια πίτσας. Εεεε δεν φταίω εγώ. Είχαν μείνει. Τι;; να τα αφήσω έτσι; εκεί; τι θέλετε δηλαδή; να μείνω κουτσή; να μην πάρω την δύναμή μου; αμαρτία από το Θεό. Ξέρετε πόσα παιδάκια πεινάνε στην Αφρική; και αν έρθει κατοχή;;..
Εε λοιπόν είμαι πολύ καλή στα επιχειρήματα! Χαχαχαχαχα

Άντε. Πάω να κοιμηθώ με το μαξιλαράκι μου αγκαλίτσα.:D
Καληνύχτα σαςς:*♡
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ #ΛΟΒΕΕ.
-Ροδ:3'