Κορίτσι για..το σπίτι!

Part 27

(Χειιιι. Ορίστε βρε. Κι άλλο κεφάλαιο! Δικό σαςς χοχο:3 επίσης να διαβάσετε στο τέλος τι λέω. Οκα κότσια μου; χΔ άντεε να βλέπω να διαβάζετεεε. Έεεελα πάμε..)

Περπατούσε και ο ήλιος τον έκαιγε. Έκανε ζέστη μιας και πλησίαζε το καλοκαίρι και οι ανάσες του γινόντουσαν πιο βαθιές. "Γεια σου Ιάσονα"άκουσε μια φωνή. Αυτή τη φωνή, ναι. Που τον εκνεύριζε αφάνταστα. Έσφιξε τα χέρια του. "Τι θέλεις εδώ Ναταλία;"την ρώτησε δίχως να γυρίσει να την κοιτάξει. "Πειράζει να σου μιλάω;"τον ρώτησε. "Ναι"της δήλωσε κοφτά. "Σιγά ρε.."του είπε και άρχισε να γελάει. "Θα μου πεις τι θέλεις επιτέλους;"ρώτησε και την κοίταξε. "Εσένα, αλλά..λίγο δύσκολο"του χαμογέλασε στραβά. "Εξάλλου έχεις αυτή τη πουτανίτσα δίπλα σου. Πιστεύω σε χαροποιεί"συμπλήρωσε. "Μην την λες έτσι"της επιτέθηκε. "Εσύ ήσουν η πουτάνα σε αυτή την ιστορία"της είπε έντονα. Άρχισε να γελάει ειρωνικά. "Ωω, γλυκιέ μου! Δεν την ξέρεις καθόλου.."είπε και τον πλησίασε. "Όμως..Εγώ ναι."τον ακούμπησε στο στέρνο. "Φύγε! Μην με ακουμπάς"της φώναξε και την έσπρωξε προς τα πίσω. "Ιάσονα, δεν ξέρεις που μπλέκεις με αυτήν την κοπέλα"του είπε με νεύρο. "Δεν με ενδιαφέρει. Την θέλω και όποια κι αν είναι."της απάντησε και γύρισε για να φύγει. "Είσαι σίγουρος πως δεν θες να μάθεις;"την ρώτησε και αυτό τον έκανε να σταματήσει απότομα. Την κοίταξε πάνω από τον ώμο του. Εκείνη χαμογέλασε. "Θα σε οδηγήσω εγώ σε αυτήν. Σήμερα. Απόψε. Συνάντηση στο πάρκο κατά τις 00:30, μην αργήσεις"τον προειδοποίησε και έφυγε με τον αέρα της νικήτριας.

Εκείνος έσκυψε το κεφάλι του. Το σκέφτηκε. Τι εννοούσε ότι θα τον οδηγήσει σε εκείνη; Μα η Ειρήνη ήταν σπίτι τα βράδια..Έφτασε στη σχολή και μπήκε μέσα για να κάνει άλλο ένα βαρετό εργαστήριο..

"Μωρήηηη με ακούς;"της φώναξε μέσα από το τηλέφωνο. "Μωρή ηλίθια γαμώ το κέρατό μου, τι θες πρωινιάτικα;"γκρίνιαξε η Αιμιλία. Εκείνη χαχάνισε. "Θες εσύ και η Μαριαλένα να έρθετε από εδώ;"την ρώτησε. "Γιατί; ο δικός σου που είναι;"της είπε. "Σχολή"της απάντησε και εκείνη ξεφύσηξε. "Έρχομαι"της είπε και το έκλεισαν.

Μετά από λίγο άκουσε το κουδούνι. Πήγε σφαίρα, και άνοιξε την πόρτα. Εκείνοι μπήκαν μέσα χωρίς να τους πει τίποτα. Έκλεισε πίσω την πόρτα της. "Καιι γιατί φέρατε μαζί και τα αγόρια;"τις ρώτησε βάζοντας τα χέρια στη μέση της. Εκείνες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. "Γιατί μπορούμε"πέταξε ξαφνικά ο Σταύρος και ξάπλαρε στον καναπέ. "Όταν μπορέσω εγώ να σε πετάξω έξω με τις κλωτσιές, θα σου πω εγώ!"του είπε ειρωνικά. "Για πείτε νέα"είπε ο Στέφανος. "Τίποτα"είπαν όλοι μαζί και γέλασαν με το συγχρονισμό τους. "Τι κάνουμε τώρα;"ρώτησε η Αιμιλία. "Θες να παίξουμε playstation;"ρώτησε ο Σταύρος τον Στέφανο. "Μέσα"του απάντησε. "Εγώ λέω να μαγειρέψω"είπε η Μαριαλένα και σηκώθηκε. "Εγώ θα κάτσω εδώ με τα βλαμμένα"είπε η Αιμιλία. Η Ειρήνη κοίταξε γύρω της. Στράβωσε το στόμα της. "Εγώ λέω να βάλω σίδερο"είπε η Ειρήνη.