Part 11

6K 574 66
                                    

"Όχι, σε παρακαλώ σταμάτα"είπε μέσα από το φιλί τους. Τον έσπρωχνε με τα χέρια της αλλά εκείνος δεν έδειχνε να καταλαβαίνει. "Ειρήνη σταμάτα να αντιστέκεσαι."της είπε και έβαλε τα χέρια του στα πόδια της και τα τοποθέτησε γύρω από την μέση του. Την έβαλε απάνω στο γραφείο της και την φιλούσε στο στόμα κτητικά. "Ιάσονα, όχι"του είπε και εκείνος σταμάτησε. "Τι έγινε;"την ρώτησε. "Δεν μπορώ"του είπε και τον έσπρωξε προς τα πίσω για να κατέβει. "Γιατί;"την ρώτησε ελαφρά εκνευρισμένος. "Υπάρχουν λόγοι."του απάντησε και έκλεισε αθόρυβα την πόρτα πίσω της.

Έπιασε τα μαλλιά του και τα τραβούσε προσπαθώντας να πνίξει τον εκνευρισμό του. Έκατσε στο κρεβάτι της και κουνούσε νευρικά το πόδι του. Έβαλε το πρόσωπό του μέσα στα χέρια του και ξεφύσηξε. "Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι λόγοι;"έμεινε σκεπτικός.

Κατέβηκε τις σκάλες και έκατσε στον καναπέ. Λύγισε τα πόδια της και τα έφερα κοντά στο στήθος της. Έβαλε το κεφάλι ανάμεσα και κοιτούσε το κενό. Δεν ήξερε τι να κάνει ή να του πει. Έκλεισε τα μάτια της και σκεφτόταν. Δεν μπορούσε να είναι μαζί του, όχι οτι δεν ήθελε αλλά λόγω της δουλειάς. Πως θα του το έλεγε; Ντρεπόταν για αυτό που έκανε...εκείνος είχε καθίσει δίπλα της χωρίς να τον πάρει χαμπάρι. "Είναι κάτι που έκανα και δεν έπρεπε;"άκουσε την φωνή του και τρόμαξε. "Όχι, απλώς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί."του είπε. "Γιατί;"η απογοήτευση ήταν εμφανής στο πρόσωπό του. "Όπως σου είπα και πριν, για διάφορους λόγους."του είπε και εκείνος ήπιε λίγο από την μπύρα που μόλις είχε ανοίξει. "Έχεις αγόρι;"την ρώτησε. "Όχι"απάντησε. "Έχεις κάνει ποτέ σου σχέση;"την ρώτησε και εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητική. Ο Ιάσονας τα έχασε. Μα αφού ήταν μεγαλύτερη από εκείνον, δεν έπρεπε να είχε; "Μήπως δεν με θες;"την ρώτησε αυτό που ήθελε τόση ώρα. Τον κοίταξε έντονα. Δεν ήξερε τι να πει. Τον ήθελε, ναι τον ήθελε αλλά δεν μπορούσε να το πει. Φοβόταν.. δεν του απάντησε. Κοίταξε αλλού και έτσι κανένας τους δεν μιλούσε. Ο καθένας χαμένος στις σκέψεις του.

"Ειρήνη εγώ σε θέλω"της πέταξε ξαφνικά και εκείνη έκλεισε σφιχτά τα μάτια της. Έπεσε απάνω του και τον φίλησε παθιασμένα. "Μην το κάνεις πιο δύσκολο"του είπε όταν απομακρύνθηκαν και σηκώθηκε. Πήγε απάνω στο δωμάτιό της και τηλεφώνησε στην Δήμητρα.

Από την άλλη, ο Ιάσονας είχε όρεξη για ποτό ξανά. Σηκώθηκε, ντύθηκε και έκλεισε την πόρτα πίσω του. "Βασιλική, μια βότκα"της είπε. Τον κοίταξε. "Τι θα γίνει με εσάς τους δύο; Είχε έρθει ο Στέφανος και τώρα έρχεσαι και εσύ; Πόσα να αντέξω η γυναίκα;"γκρίνιαξε. "Βασιλική, είπα μια βότκα και τώρα δεν είμαι κανένα μωρό παιδί."της είπε και χτύπησε το χέρι του στο πάγκο με δύναμη. "Ούτε δίδυμα αδέρφια να ήσασταν εσύ με τον άλλον."μουρμούρισε νευριασμένη. "Ορίστε."είπε και του την έδωσε. "Και εσύ για ποιον λόγο πίνεις;"τον ρώτησε. "Η κοπέλα που θέλω έχει κάποιες αμφιβολίες."της είπε. "Τι εννοείς;"τον ρώτησε. "Ουτε εγώ ξέρω. Με θέλει; Δεν με θέλει; Πάντως δείχνει ότι κάτι αισθάνεται..αλλά μάλλον φοβάται. Την ρώτησα αν έχει αγόρι ή αν έχει κάνει ποτέ της καμιά σχέση αλλά και οι δύο της απαντήσεις ήταν αρνητικές. Δεν μπορώ να την καταλάβω."της είπε. "Γιατί δεν λες στον Στέφανο να της μιλήσει; Μπορεί εκείνος να μάθει. Τι σόι ψυχολόγος είναι; Μπορεί η κοπέλα να έχει κάποια ψυχικά προβλήματα. Ποτέ δεν ξέρεις."του απάντησε και εκείνος ήπιε λίγο από το ποτήρι. "Μάλλον έχεις δίκιο."της είπε και στήριξε το κεφάλι του στο ένα χέρι. Του χαμογέλασε. "Τελικά εσείς οι γυναίκες είστε γάτες."της πέταξε και γέλασε. Τον κοίταξε σοβαρή. "Δεν μου λες, έχετε βαλθεί εσύ και ο άλλος να λέτε τις ίδιες ατάκες;"τον ρώτησε έχοντας τα χέρια της στη μέση. "Μάλλον"της απάντησε και της έκλεισε το μάτι. Ξεφύσηξε αγανακτισμένη και πήγε πιο πέρα για να εξυπηρετήσει κάποιον άλλον.

Συνέχισε να πίνει το ποτό του ακάθεκτος. "Βρε βρε βρε, ο Ιάσονας"άκουσε μια γυναικεία φωνή. Τα μάτια του σκοτείνιασαν. "Τι θες εδώ εσύ;"την ρώτησε απότομα. "Από τους νόμους που μου επέβαλες δεν θυμάμαι να ήταν και το ότι δεν θα βγαίνω έξω να διασκεδάζω"του είπε θυμωμένη. "Αν θες μπορώ να το βάλω και αυτό"της είπε και χαμογέλασε ειρωνικά. Τον αγριοκοίταξε. "Τι θέλεις πια Ναταλία;"την ρώτησε αγανακτισμένος. "Εσένα"απάντησε ναζιάρικα. "Κρίμα αλλά εγώ δεν θέλω να σε έχω"της απάντησε αδιάφορα. Έσφιξε τα χείλη της. "Και γιατί παρακαλώ;"τον ρώτησε με ένταση. "Γιατί από τότε που γνωριστήκαμε σου είχα πει πως σε θέλω μόνο και μόνο για να σε πηδάω όποτε έχω όρεξη. Αλλά εσύ προφανώς το μετέφρασες πως θέλω να είμαστε σε σχέση. Εε, λοιπόν μάθε πως δεν σε θέλω και δεν ήσουν πότε τίποτα για εμένα. Απλώς καθόμουν το στρατιωτάκι σου γιατί είσαι μια ηλίθια που καταστρέφει πολλά από τα πράγματά μου."της απάντησε και ήπιε.

Η Ναταλία δεν κρατήθηκε. Το χέρι της χτύπησε με δύναμη το μάγουλό του. Τα μάτια του άστραψαν και μόλις κατάλαβε εκείνη τι έκανε ήταν πλέον αργά. Της έπιασε τα μαλλιά με δύναμη και εκείνη άρχισε να τσιρίζει, όμως η μουσική ήταν τόσο δυνατά που οι φωνές της ακούγονταν σαν ψίθυρος στους υπόλοιπους. "Αυτό σου είχα πει πως δεν θα το ξανακάνεις"της φώναξε. "Εξαφανίσου γιατί την επόμενη φορά που θα με χαστουκίσεις, δεν θα υπάρχεις σε αυτόν τον πλανήτη"της ψιθύρισε. Την άφησε απότομα και εκείνη παραπάτησε. "Μαλάκα!"του φώναξε αλλά εκείνος αδιαφόρησε παντελώς. Εκείνη έφυγε και ο Ιάσονας συνέχισε να πίνει.

"Προβλήματα;"άκουσε την φωνή της Βασιλικής. "Γάμησέ τα"της απάντησε.

-----
ΓΕΙΆΑΑΑ:3 ΠΡΩΙΝΉ ΕΊΜΑΙ ΣΉΜΕΡΑ ΧΔ<3 ΕΔΏ ΠΟΥ ΕΊΜΑΙ ΚΆΝΕΙ ΛΙΓΟ ΚΡΎΟ:'(

ΛΟΙΠΌΝΝ; ΤΙ ΛΈΤΕ; ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΛΙΓΟ ΔΎΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΤΣΟΥΝΆΚΙΑ:( Η ΤΣΟΎΧΤΡΑ ΠΆΛΙ ΈΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΆΝΙΣΉ ΤΗΣ.

ΑΥΤΆΑΑ.ΜΠΑΙΙ♡
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ #ΛΟΒΕΕ.♥
-ΡΟΔ:3'

Κορίτσι για..το σπίτι!Where stories live. Discover now