Κορίτσι για..το σπίτι!

Part 16

Προσπαθούσε να ξεφύγει από κάτω του αλλά ήταν αδύνατο. Την είχε στριμώξει για τα καλά και της ασκούσε δύναμη, όχι όμως βέβαια τόση ώστε να την πονέσει. "Άφησε με. Άφησε με σου λέω!"πάλευε. "Ειρήνη όχι. Σταμάτα να αντιστέκεσαι. Τι φοβάσαι; Πες μου"της είπε. "Φοβάμαι διότι δεν με ξέρεις"του απάντησε. Την κοίταξε κατευθείαν μέσα στα μάτια. "Γιατί; Γιατί;"την ρωτούσε. "Γιατι δεν με ξέρεις"του επανέλαβε αργά τονίζοντας την κάθε λέξη. "Δεν με ενδιαφέρει. Εγώ σε θέλω, σε ξέρω-δεν σε ξέρω"της απάντησε πλησιάζοντας το πρόσωπό του στο δικό της. "Όχι, όχι δεν με θέλεις. Απλώς το λες επειδή είμαι η πρώτη που δεν σου έχω κάτσει"του είπε πεισματικά. Είδε τα μάτια του να λάμπουν. "Αυτό δεν έχει καμία σχέση"της είπε σκληρά. "Και τότε γιατί με θέλεις;"ρώτησε εκείνη και είχε ήδη βουρκώσει.

Σηκώθηκε από πάνω της και έκατσε στον καναπέ. Ξεφύσηξε και πέρασε το χέρι του, μέσα από τα μαλλιά του νευρικά. Εκείνη είχε μείνει στην ίδια ακριβώς θέση. Την κοίταξε και της έπιασε τον καρπό. Την έβαλε στα πόδια του και εκείνη,χωρίς δισταγμό πέρασε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του. Τα κεφάλια τους ήταν κοντά και εκείνος είχε περάσει τα δικά του στη μέση της, φέρνοντάς την πιο κοντά του. "Γιατί σε θέλω; Πιστεύω ότι είσαι το πιο ωραίο κορίτσι που έχω συναντήσει. Είσαι καλή, ευγενική και έχεις πολύ πλάκα. Νιώθω ότι είσαι διαφορετική από τις άλλες. Από την αρχή που σε είδα με τράβηξες. Μου αρέσει όταν φοράς αυτές τις φαρδιές μπιτζάμες σου και τα μαύρα γυαλιά σου. Ακόμη και όταν τρως, είσαι γλυκιά. Όταν χτυπάς το σάκο είσαι τόσο σέξυ που με τρελαίνεις. Όταν σε είδα να πέφτεις κάτω, τα έχασα. Δεν μπορείς να φανταστείς πως έκανα"της έλεγε και κοιτούσε τα χείλη της. "Ναι, αλλά έχω αμφιβολίες Ιάσονα"του είπε με τετραμένη φωνή. Της έπιασε το πιγούνι. "Εμπιστεύσουμαι"της ψιθύρισε και τα χείλη τους ενώθηκαν.

Την φιλούσε απαλά και αργά. Το χέρι του βρέθηκε στο κεφάλι της, κρατώντας της σταθερό. Ο χρόνος είχε παγώσει για εκείνη. Ήταν λες και πήγαινε πίσω. Όταν εισχώρησε μέσα στο στόμα της, η γλώσσα του ένιωθε εκατομμύριες πεταλούδες να πηγαινοέρχονται στο στομάχι της αλλά και σαν μικρές καρφίτσες να την τρυπούν στην καρδιά που χτυπούσε με μανία. Έβγαλε έναν αναστεναγμό μέσα στο στόμα του και το πάθος του γινόταν ολοένα και μεγαλύτερο για εκείνη. Οι γλώσσες τους χόρευαν τον δικό τους καυτό χορό και απομακρύνθηκαν για να πάρουν ανάσα. Βαριανάσαιναν και καιγόντουσαν συγχρόνως. "Ιάσονα, όχι είναι λάθος"του είπε σιγανά. "Δεν με ενδιαφέρει. Κάντο με πάθος και ας είναι λάθος"της είπε και χάθηκε μέσα στα γκρίζα μάτια του. Εκείνος ένωσε τα χείλη τους για άλλη μια φορά.