(Εχθές είχα συνάντηση γονέων. Ο.ο+ΚΑΛΑ ΡΕ.Χδ δεν παρατηρήσατε ότι στα προηγούμενα δύο κεφάλαια, αντί να έγραφα Μαρία, έγραφα Άννα; Ευτυχώς που μου το είπε μια κοπέλα και το είδα χδ. Ζητώ συγνώμη χαχαχ:'( αλλά για να μην μπερδευτείτε, την αδερφή της Ειρήνης, την λένε Μαρία χδ:3+άλλαξα και το όνομά μ βρε!;) χεχεχ)
Το αεροπλάνο είχε απογειωθεί. Όλοι βρισκόντουσαν στη θέση τους. Άλλοι κοιμόντουσαν, άλλοι κοιτούσαν απέξω, άλλοι διάβαζαν βιβλίο και άλλοι να ήταν χαμένοι στις σκέψεις τους ακούγοντας μουσική. Κάτι τέτοιο έκανε και η Ειρήνη. Σκεφτόταν. Δεν μπορούσε να του το κρύψει και ήταν σίγουρη ότι θα αρνιόταν κατηγορηματικά αλλά ήλπιζε ότι θα καταλάβει. Τα δάχτυλά τους, ήταν μπλεγμένα μεταξύ τους. Τα κοίταξε και χαμογέλασε. Τα μάτια της έπεσαν απάνω στο αγγελικό πρόσωπό του, όπου κοιμόταν. Έριξε το κεφάλι της πίσω και δάγκωσε ελαφριά το κάτω χείλος της. Πως θα του το έλεγε; Έκλεισε τα μάτια της και προτίμησε να το σκεφτεί αργότερα..
"Μωρό μου, φτάσαμε!"άκουσε την φωνή του και άνοιξε αργά τα μάτια της. Είχε τοποθετήσει το κεφάλι της στο τζάμι του αυτοκινήτου και είχε αγκαλιάσει τον εαυτό της. Της χαμογέλασε. "Μήπως θες να σε κουβαλήσω;"την ρώτησε και την φίλησε στο μάγουλο. Εκείνη γέλασε ελαφριά και με αργές κινήσεις βγήκε έξω. Προχώρησε κουρασμένη προς την πόρτα και περίμενε τον Ιάσονα, καθώς εκείνος είχε μείνει πίσω για να πάρει τις βαλίτσες. Πήγε προς το μέρος της και ξεκλείδωσε. Μπήκαν μέσα και το πρώτο που έκαναν ήταν να καθίσουν στον καναπέ. Μιλούσαν με τα μάτια. Όλα όσα ήθελαν να πω. Χαμογέλασαν και οι δυο τους.
Την πλησίασε και εκείνη απλώς τον κοιτούσε. Έφτασε σε απόσταση αναπνοής και μύρισε το άρωμά της με μια βαθιά ανάσα. "Ειρήνη.."ψέλλισε το όνομά της και την φίλησε. Στην αρχή απλώς ακουμπούσαν. Μετά την φίλησε απαλά και της δάγκωσε το κάτω χείλος. Άνοιξε το στόμα της και το φιλί βάθυνε όλο και πιο πολύ. Την τράβηξε από την μέση και την κόλλησε απάνω του. Εκείνη αναστέναξε και πέρασε τα χέρια της μέσα στα μαλλιά του. Σηκώθηκαν απάνω χωρίς να ξεκολλήσουν. Κάποια λεπτά αργότερα την είχε ρίξει στον τοίχο και την φιλούσε άγρια. Είχε περάσει το πόδι της γύρω από την μέση του και εκείνος το κρατούσε έχοντας πιο πολύ επαφή με το σώμα της. Τον ήθελε..τον ήθελε τώρα. Τα φιλιά του στο λαιμό της, την έκαιγαν και αναστέναζε. Την σήκωσε ψηλά και εκείνη τύλιξε και τα δύο πόδια της γύρω του. Την έπιασε από τα οπίσθια και φιλώντας την στο στόμα, αυτή τη φορά, την έριξε στον καναπέ πάλι και ανέβηκε απάνω της. Της έβγαλε την μπλούζα και άρχισε να την φιλάει στην κοιλιά. Την ανασήκωσε ελαφριά και σύντομα το σουτιέν βρισκόταν στο πάτωμα. Την φιλούσε στο στήθος και εκείνη το απολάμβανε. Όμως ήταν και οι δύο τόσο βιαστικοί να νιώσουν ο ένας τον άλλον που έβγαλαν γρήγορα τα υπόλοιπα ρούχα τους και μπήκε μέσα της. Ένα μικρό βογκητό βγήκε από το στόμα της και δάγκωσε το χείλος της. Εκείνος εισχώρησε δυνατά ξανά και ξανά που δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό της από το να μην φωνάζει και να τον γδέρνει στην πλάτη.
Οι ρόλοι αντιστράφηκαν και εκείνη ήταν από πάνω του. Έμεινε ακίνητη μέσα και τον φιλούσε στο στήθος και στο λαιμό. Είχε παραδοθεί στη γλυκιά της κόλαση που έκλεισε τα μάτια του για να το απολαύσει. Άρχισε να κουνιέται αργά και είχε έρθει η σειρά του στόματός του να βγάζει τα βογκητά. Του άρεσε που το πήγαινε αργά μιας και αυτό τον ερέθιζε περισσότερο. Τα χέρια του βρισκόντουσαν στη μέση της και εκείνη κουνιόταν και πιο γρήγορα. "Πρέπει να σου μιλήσω.."του είπε λαχανιασμένη και εκείνος την κοίταξε με μάτια σκούρα από το πάθος. "Πες μου.."της είπε αλλά εκείνη περίμενε. Τελείωσαν μαζί και έπεσε στην αγκαλιά του. Κατέβηκε από πάνω του και σηκώθηκε όρθια.
"Λοιπόνν.."άρχισε και τον κοίταξε. "Πες μου αγάπη μου.."της είπε και εκείνη πήρε μια βαθιά ανάσα. Πήγε να μιλήσει αλλά χτύπησε το κουδούνι. Γούρλωσαν τα μάτια τους και ντύθηκαν στα γρήγορα. "Γειαα"τους χαιρέτησε η Ειρήνη. "Χευυ. Είπαμε να περάσουμε να δούμε τι κάνετε"της χαμογέλασε η Μαριαλένα και εκείνη το ανταπέδωσε. "Φυσικά, περάστε μέσα"τους είπε. "Ο Ιάσονας;"ρώτησε ο Στέφανος. "Κουζίνα"του απάντησε. "Έλα για πες μου"είπε η Μαριαλένα καο έκατσε στον καναπέ. "Εμμ..θα σου συνιστούσα να μην καθίσεις εκεί.."της είπε και έκλεισε τα αυτιά της. "Γιατί να μην κ- ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ"φώναξε και σηκώθηκε. "Τι έγινε καλέ;"ρώτησαν τα αγόρια που εμφανίστηκαν. "Ιάσονα για αυτά τα πράγματα υπάρχουν και δωμάτια!"του είπε και εκείνος γέλασε.
"Αχ βρε Μαριαλένα μου, το να κάνω;"την ρώτησε απελπισμένη. "Πρέπει να του το πεις!"της είπε και εκείνη ξεφύσηξε. "Πήγα να του το πω αλλά ήρθατε εσείς..και πάλι να μην ερχόσασταν δεν νομίζω να το έλεγα.."είπε απογοητευμένη. "Θες να το κάνουμε τώρα μπαμ-μπαμ;"την ρώτησε και εκείνη πήρε μια βαθιά ανάσα. "Πάμε"της απάντησε αποφασιστικά.
Κατέβηκαν τις σκάλες και έφτασαν στην κουζίνα. Εκείνοι τις κοίταξαν και χαμογέλασαν μόνο που αυτές ήταν σοβαρές. Παραξενεύτηκαν. Γιατί μπορούσε να ήταν έτσι; "Ιάσονα πρέπει να σου πω.."άρχισε και εκείνος περίμενε να τελειώσει την πρότασή της. "..είμαι έγκυος"..
------------------------------------------------------
Χευυυ. Αχνε. Πρέπει να περιμένετε μέχρι την Παρασκευή το βράδυ χΔ. Ουπςς:3
Για πείτε μουυ. Πως λέτε να αντιδράσει; εμμμ. Προσωπικά. Δεν μ άρεσε και πολύ το κεφ. Δεν ξέρω:(
Σονγκ: Tinashe-All hands on deck
Αυτάααα. Καληνύχτα σαςς:*
#ΝΤΟΝΑΤΣΑΚΙΑ #ΛΟΒΕΕ.♥
-Ροδ:3'
YOU ARE READING
Κορίτσι για..το σπίτι!
Teen FictionΈνα κορίτσι που λίγοι αλλά και πολλοί το γνωρίζουν ταυτόχρονα. Ένα κορίτσι που κρύβει πολλά. Θα καταφέρει να απελευθερωθεί και να αγαπηθεί αλλά και να αγαπήσει;; ΕΞΏΦΥΛΛΟ: @EiriniDi Copyright Autumn 2015 ♡