Seni GERÇEKTEN Sevmiyorum

21| Kocacım Karıcım şimdi biz cicimayında mıyız?

Şu bayılmalarıma anlam veremiyordum. Korku, kaybetme korkusu belkide. Veya endişe, kalbimin pırpır atması. Vücudum bunu kaldırmıyor muydu? Halbuki kalbim neleri kaldırmıştı.

Ne kadar süre baygın kaldım bilmiyorum ama uyandığımda evdeydim. Gelinliğim üstümde, ve Harika.

Harika'nın sesini duyuyordum ama, onu göremiyordum. "Harika! Harikaa!"

Merdivenlerden Giray göründü. Takım elbisesi üzerinde, damat tıraşı jilet. "Harika'yı niye yalnız bırakıyosun be!!"

Ah şu çirkefliğim olmasa iyiyimde işte. Şu gelinlikle yürümekte amma zahmetliymiş yahu. Ayrıca gelinlik gereksiz birşey bence yani. Hem hayatımda bir kez giyicem, hem boş masraf. Ama maneviyat açısından bakarsak tabii değeri büyük. Yo, bu konuda konuşmucam yo.

Merdivende gelinliği çıkarmaya başlamıştım bile. Arkamdan Giray bey bir tuttu huuoopp noluyoruzz?

"Daha evlenmedik bile be çirkin."

"Kimse gelmedi telefonunuzu açmadınız en son bunu hatırlıyorum Giray noluyor Allah aşkına?"

"Aslında senden intikam alıp ders vericektim, neden bayılıyorsunda bok ediyorsun oyunumu?"

"Ay çok güzel aldın intikamını Giray? Hem ne intikamı bu ne dersi? Ya Harika'ya birşey olsaydı. Hadi olsaydı?"

"Merak etme biz ordaydık yavrumun hayatını tehlikeye atmam heralde Maral. Bana güvenmiyordun. Düğün günü seni terkederim sanıyordun. Bayılmasaydın görürdün. Ama işte.."

"Ya Giray, özür dilememimi bekliyorsun? Sana yalanmı söyleseydim. Her konuda güveniyorum sana, sadece bu konuda güvenemiyordum. Yalan söylemiyorum, seni göremeyince ne hissettiğimi bilmiyorsun. Hayatı boyunca hep terkedilen birine bunu yapamazsın. Bu konuda güven problemi olan bana, bunu yapma Giray. Ah, bilmiyorum. Gerçekten gelmeyeceksin sanmıştım. Beni terkedip ortada bıraktığını sanmıştım tıpkı.."

"Bana güvenseydin eğer bunları yaşamazdık şimdiye evlenmiştik. Neyse Harika'nın yanına git. Ben gidiyorum."

"Peki, git."

Anladığınız gibi düğün felan olmadı. Kendimi kötü hissetmelimiyim bilmiyorum. Sadece, şuan ağlayamıyorum bile. Harika karşımda, minicik elleriyle bana tutunuyor. Sanki ben Giray'a ne kadar tutunamadıysam Harika bana bir o kadar tutunuyor.

Gerçekten gitmesimi gerekiyordu? Gerçekten her şaka komik olmuyormuş.

Belki düğün hiç olmaz, ve artık eskisi gibide olmayız.

Bir saniye ya huoopp noluyoruz? Ben Giray'a bu kadar emek vermişken, herşey güzel gidiyorken sapırsaçma bir sebepten bozulmasına izin verirmiyim? Tabiikide vermem. Herşey düzelicek, o düzeltmiyorsa ben düzeltirim. Öyle bir anda çöpemi atayım herşeyi. Yok öyle bir dünya.

Hemen aradım Giray'ı. "Çabuk eve gel Giray. Çabuk gel hemde!"

Oskarlık, vallahi oskarlık oynadım. Nasıl ayarladıysam sesimi artık Giray'ın bi taraflarının tutuşmasına yettide arttı bile. Yarım saat sonra evdeydi.

"Noluyor Maral Harika'yamı birşey oldu niye gülüyorsun lan?"

"Yok ya Allah korusun olmadı Harika'ya birşey. Nerdesin be sen? Evli bir adamsın sen artık ne o öyle gecenin bir yarısına kadar sokaklardasın felan. Bitti artık o gece hayatı. Bi kendine gel ya. Aa, karın evde yalnız, çocuğun evde yalnız. Hadi birşey olursa? Hı? Hı? Hadi birşey olursa. Ayıp, vallahi ayıp. Pes!" -sen ucmilyaryediyuzellimilyon sen gelmedimi sizin aklınızadajsjsjs-