We Don't Suit Each Other | MyungYeol [Çeviri]

Bölüm 3 [Çirkin Ördek Yavrusu]

Sungyeol kafeteryada Myungsoo'yu gördü, ama onu görmezden geldi. Myungsoo kızgındı çünkü Sungyeol'ün ona bakıp ardından da gözlerini devirdiğini görmüştü. Neden beni aramadı? Ugh bu aptal dinazor. Hiç terbiyesi yok. Sungjong arkadaşına baktı ve korktu çünkü Myungsoo'dan gelen karanlık aura onu ürkütmüştü.

"Hyung...bir sorun mu var? Çok sinirli görünüyorsun."

"Hiçbir şey... İlk defa birisi beni görmezden geliyor, herkes benimle konuşmak istiyor ama o... UGH şu aptal dinazor. Ondan çok nefret ediyorum!!"

Myungsoo kükredi.

"A-ah...Görüyorum. Evet farklı biri haklısın, yüzü bile diğerlerinden farklı." Dedi SungJong.

"Evet, çünkü o çirkin." Dedi Myungsoo kızgın bir şekilde.

"Eğer o gözlüklerden kurtulur ve saçlarını kestirirse, bence çok yakışıklı olacaktır. Şu vücuda bak. Boyu uzun, ince uzun bacakları var. Güzel bir kuğu gibi büyüyecek olan çirkin bir ördek yavrusu olduğunu düşünüyorum."

"Kafanı bir yerlere mi çarptın? Ya da ondan mı hoşlanıyorsun?"

"Hmm... Neden denemiyorum?" Sungjong gülümsedi.

"Neyi denemiyorsun?" Myungsoo Sungjong'un cevabına şaşırmıştı.

"Lee Sungyeol'den hoşlanmayı..." Sungjong yüzünde ciddi bir ifade ile Myungsoo'ya baktı.

"Sen hastasın, doktora git, yardıma ihtiyacın var." Myungsoo içini çekti ve sonra tekrar yeni arkadaşlarıyla gülen Sungyeol'e baktı.

"Eşek gibi gülüyor." Dedi Myungsoo.

"Hyung ,yemeğimi bitirdim, hadi eve gidelim."

Eve giderken, Myungsoo Sungjong'un sözlerini düşünüyordu. Bu mümkün mü? Sungyeol'ü yakışıklı hayal edemiyorum. O nasıl yakışıklı bir çocuk olabilir ki? Gerçekten Sungjong'un zevkini anlamıyorum. Bekle, gözlüklerini ortadan kaldırırsak ve saçlarını kestirirse... Tanrı aşkına ben ne düşünüyorum? Benim sorunum ne? SUNGJONG TÜM BUNLAR SENİN HATAN!

Sungyeol Myungsoo'yu gördüğünde eve doğru yürüyordu. Oh tanrım,yalnız değil. Diye düşündü ama hala çığlık atıyordu.

"Yah! Kim Myungsoo!" Myungsoo arkasını döndü ve ona el sallayan Sungyeol'ü gördü.

"Oh, Sungyeol sen neden buradasın? Benim sapığım falan mısın?"

"Aman Tanrım, senin sorunun ne ? Neden herkesin seni sevdiğini düşünüyorsun?"

"Çünkü öyle yapıyorlar" Myungsoo sırıttı.

"Demek istediğim ben onlardan farklıyım... herneyse bu sokakta mı yaşıyorsun ?"

"Evet, ailemin Korenin en zenginlerinden olduğunu zaten biliyorsun, bu yüzden babamdan bana tek başıma yaşamam için bir ev almasını istedim."

"Oh anladım." Dedi Sungyeol.

"Ne? Bu... Bunun anlamı şimdi biz komşu muyuz? SANA KATLANAMIYORUM KİM MYUNGSOO!" Sungyeol homurdandı.

"Bende bu habere sevinmedim, bu yüzden kapa lanet çeneni!"

"Oh. Saat kaç?" Sungyeol saatine baktı. "Bekle çoktan saat 6 mı olmuş ? A-ahh özür dilerim Daeyeol hemen eve geliyorum." Sungyeol hızlı bir şekilde koşmaya başladı.

"Bu çocuğun sorunu ne?" Myungsoo güldü ve yürümeye devam etti.