Violetta High

Deel 2 Hoofdstuk 1

Federico pov.
We staan met zijn alle op het vliegveld. We zijn net aangekomen op de plaats waar onze tour gaat starten. Madrid.
Ik loop samen met Leon naar de taxi die ons naar het hotel gaat brengen.
Le: Heb je het nu al eindelijk tegen Lucinda gezegd?
Lu: Wat zou hij tegen me hebben moeten zeggen?
Ik kijk kwaad naar Leon en verzin snel iets.
Fe: Niets belangrijks hoor! Maak je maar geen zorgen.
Lu: Je weet toch ...
Fe: ... Dat ik je alles kan zeggen. Ik weet het Lu. Geen zorgen!
Lu: Oké, oké.
Ze loopt terug naar Violetta en ik kijk naar Leon.
Le: Je moet het haar echt zeggen!
Fe: Weet ik maar dit was echt wel niet het goede moment.
Le: Oké maar ze moet het wel weten vind ik. Ik denk dat ze jouw ook wel wat dingen heeft toevertrouwd dus vind ik dat ze recht heeft om het te weten.
Fe: Komt goed ik vertel het haar straks.
Le: Oké ik geloof je en ik zal er maar over op houden.
Fe: Dank je dat je zo bezorgd bent.
Le: Alles voor mijn kleine broer !
Ik geef hem een mannelijke knuffel (😉) en we stappen in de taxi.
Na een dik uur te hebben gereden komen we eindelijk aan bij het hotel. We stappen uit en dragen onze koffers naar binnen. We gaan inchecken en dragen al onze koffers naar boven. We pakken uit en gaan naar beneden naar de eetzaal. Aan de eetzaal ontmoeten we de meisjes terug want zij slapen uiteraard in een andere kamer. We eten allemaal en opeens komen er super veel fans op ons af. We delen heel erg veel handtekeningen uit en we moeten heel erg veel op de foto. Dit is nog maar het begin. Want vanaf nu stopt het niet meer zei onze manager.
Hij is geweldig want door hem mochten al onze vriendinnen mee op tour. Na het eten ga ik nog snel naar Lucinda.
Fe: Hey Lu, ik vroeg me af of je zin had om een strandwandeling te maken.
Lu: Tuurlijk!
We liepen naar het strand en het was even stil.
Fe: Lu, ik wil je eigenlijk al best wel lang iets belangrijk zeggen maar ik vond nooit echt een goed moment.
Lu: Ja ?
Fe: Wel, ik ben eigenlijk niet de echte broer van Leon en Maxim. Ik ben toen ik klein was geadopteerd door hun familie omdat mijn ouders niet voor mij konden zorgen.
Ze gaf me een knuffel, keek me begripvol aan en ze nam mijn hand.
Lu: Ik kan er natuurlijk niet veel aan helpen maar ik kan wel proberen om je te helpen als je er mee zit dus als dat zo is moet je gewoon naar mij komen oké ?
Ik gaf haar een knuffel en keek haar recht in haar ogen.
Fe: Je bent geweldig !
Lu: Ik doe echt alles voor jouw als je dat maar weet ! Maar ik heb eigenlijk een vraagje: waar kom je dan eigenlijk vandaan ?
Fe: Wel ik ben geboren in Italië maar juist omdat ik zo ver ben geboren zie ik mijn echte ouders niet meer maar ik ben echt wel heel erg blij dat ik zo'n leuke familie heb gekregen. Ze zijn geweldig.
We wandelen even hand in hand verder toen ik net iets over haar familie wou vragen kwamen er heel erg veel fans het strand opgerend. Lucinda begon te lachen.
Lu: Veel succes!
Fe: Dat zal ik nodig hebben.
Alle fans vroegen allemaal om een handtekening en foto.
Nadat ze allemaal weg waren nam ik Lu's hand en sleurde haar mee naar het hotel.
Fe: Snel wegwezen of er komen er nog meer !
Ze begon te lachen met die prachtige lach van haar en ik bracht haar naar haar kamer. Nog net voor de deur stopt ik.
Fe: Sorry voor alle fans !
Lu: Geef toch niet !
Ik gaf haar een kus op haar zachte lippen.
Fe: Slaapwel.
Lu: Slaapwel.
Ik liep naar mijn kamer en Lu liep haar kamer binnen.

Hey,
Een lang hoofdstuk om het tweede deel te beginnen ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Groetjes
MechistaForEver

Ps Ik heb 694 woorden geschreven!