Violetta High

Deel 2 Hoofdstuk 9

Nadia pov.
Ik keek verrast in die ogen die mij ook even verrast aankeken.
Na: Broadway ?
Br: Nadia? Ik dacht dat jij Camilla was want we hadden hier afgesproken.
Na: Sorry, ik dacht jij Maxim was.
We draaiden ons om en daar stonden Maxim en Camilla die ontzettend boos waren. Maxim liep weg en ik liep er achter.
Na: Maxim ! Wacht !
Ma: Wat ?
Na: Het is niet wat je denkt!
Ma: Dat zegt toch iedereen als ze betrapt worden. Ik weet echt niet hoe ik je ooit nog kan vertrouwen!
Hij liep weg en ik maakte dat ik in onze kamer was.

Camilla pov.
Ik liep weg en Broadway liep achter me aan.
Ca: Stop met me te volgen!
Br: Ik wil het uitleggen! Want ik dacht dat Nadia jou was. En daarom heb ik mijn handen voor haar ogen gelegd en dacht zei dat het Maxim was en dus gaf ze me een zoen zonder te kijken dat het wel echt Maxim was.
Ca: Oh, ow, sorry ! Kan je het me vergeven?
Br: Natuurlijk, jij mij ook ?
Ca: Zeker !
We gingen nu nog iets samen drinken.

Lucinda pov.
Na de wandeling die Fede en ik hebben gemaakt ging ik naar lijn kamer en ook die van de andere meisjes natuurlijk.
Ik ga naar binnen en ik hoor iemand huilen.
Lu: Nadia ?!?
Ik loop door en zie haar op haar bed zitten met wel honderd gebruikte zakdoekjes. Ik ga naast haar zitten. Ze keek op met betraande ogen en er rolde net een traan over haar wang. Ik nam hem weg en begon te praten.
Lu: Hey, wat is er ?
Na: M- Maxim h- heeft g- gezegd d- dat h- hij n- niet w- weet o- of h- hij m- mij n- nog k- kan v- vertrouwen.
Na die zin barste ze in huilen uit. Ik stond op en ging haar een knuffel geven.
Lu: Wil je ook vertellen waarom dat hij dat heeft gezegd.
Ze blies haar adem uit en zei haar verhaal heel erg snel.
Na: Broadway legde zijn handen op mijn ogen en ik dacht dat het Maxim was en hij dacht dat ik Camilla was en ik gaf hem dus een kus maar daarachter stonden Maxim en Camilla.
Toen barste ze terug in huilen uit. Ik troostte haar en bedacht een plan.
Lu: Wacht, ik ben zo weer terug.
Na: Waar ga je naartoe ?
Lu: Maxim de waarheid vertellen!
Voor ze kon antwoorden liep ik naar de jongenskamer en ik klopte op de deur. Federico deed open.
Lu: Hey schat, is Maxim hier ?
Fe: Hey, en ja hij is hier maar niet om aan te zien. Hij heeft al een heel uur niets anders gedaan dan gehuild!
Lu: Hij ook?
Fe: Hoezo ? Wie nog ?
Lu: Nadia, ze is er kapot van want heel hun ruzie is een misverstand! Mag ik even met hem praten?
Fe: Tuurlijk, kom maar binnen en niet op de honderden zakdoekjes letten.
Ik liep naar binnen en ik ging naast Maxim zitten.
Lu: Maxim, kan ik met je praten?
Ma: J- ja.
Lu: Je weet toch dat Nadia nooit zo iets bij jou zou doen! Ze dacht dat jij Broadway was en hij dacht dat zij Camilla was. Omdat ze niet eerst gekeken had, had ze per ongeluk Broadway gekust.
Ma: E- echt ?
Lu: Ja ! Dus ik zou het gaan goedmaken als ik van jou was want Nadia zit net zo als jij hier in onze kamer.
Hij stond op en liep supersnel uit de kamer.
Fe: Goed opgelost !
Lu: Dank je ! Maar jij weet toch ook dat ik nooit zoiets zou doen hé?
Fe: Natuurlijk weet ik dat! Maar jij weet toch ook dat ik nooit zoiets zou doen?
Lu: Ofcourse ! Jij bent een schatje en schatjes doen dat niet.
Zijn lippen raakte nu de mijne en nu kan mijn dag echt niet meer stuk.