**ALEAH's POV**
Kakaumpisa palang naming magpa massage since medyo na traffic kami papunta dito then biglang tumawag ang asawa ko kaya lumayo muna ako kay Manager Mig bago ko sagutin ang tawag nya."What do you want?" Tanong ko kaagad. Hindi naman kasi sya tatawag kung wala syang kailangan sa akin. At mas lalo namang hindi sya tatawag para lang mangamusta.
"Where are you?! I expect you to be at home after 30 minutes! You've better stop whatever bullshit it is that you're doing and get home as soon as possible or else I'll punch you!" Pag babanta nya sa akin na parang hawak nya ang buhay ko at ibinaba nya na ang tawag.
Nangilid nalang ang luha ko at pinilit kong ngumiti at saka ako bumalik sa pwesto namin ni Meg.
"Meg I'm sorry but I need to go home" Malungkot na sabi ko sa kanya.
Ace won't say an empty threat. He will surely hurt me kapag hindi pa ako umuwi.
"What? Girl later na! 15 minutes palang tayo dito eh!" Asar na sabi ni Manager Mig.
"Hindi pwede, Babawi nalang ako next time. This matter is urgent kasi" pagpapaliwanag ko sa kanya dahil sigurado magtatampo ang baklang ito!
"Oh c'mon! Urgent your face! Don't freaking fool me! I'm still your Manager and I know all your damn schedules and appointments! So tell me what is it that is more urgent than our supposed to be rest day" nag susungit na sabi ni Meg at nag tataasan na naman ang mga kilay nya.
"Well, some family matters" palusot ko sa kanya. Alam nya kasi na hindi maayos ang relasyon ko sa pamilya ko.
"Oh..I wish you luck. Sana maayos mo na yang problema mo sa parents mo. If you need any help then don't hesitate to call or look for me. I'll help you with whatever it is that you need if it's within my capacity" sincere at malungkot ma sabi nya. Hindi naman na ako nanibago duon kasi talagang matulungin na si Manager Meg.
"Thank you" sabi ko at nag bihis na ako at nag madaling umuwi. Pag dating ko sa bahay nakita ko agad si Ace
3 hours lang ang tulog ko tapos pagod na pagod pa ako and ang pahinga ko lang is 15 minutes which has been interrupted by him also! How dare he do this to me! How dare he treat me like a damn servant!
Hindi ko alam pero parang may sumanib sa akin at parang wala sa sariling nilapitan ko sya at sinampal. Dala na rin siguro nang galit kaya nagawa ko iyon. Napatitig ako sa dumudugo nyang pisngi na nasugat dahil sa suot kong wedding ring namin.
"I-i'm sorry! pagod lang ako kaya nagawa kitang sampalin. I didn't mean it" Lumapit ako sa kanya at pinunasan ko yung dugo sa kanyang mukha habang lumuluha. Hindi masyadong malalim ang sugat pero sapat na iyon para dumugo! What the hell is wrong with me?! I've gone too far this time!
"Stop crying! You look stupid when you cry like that and it's annoying! Anyway, I just want to say na mag date tayo ngayon" iritadong sabi nya na sinasamaan pa ako nang tingin. Dahil sa sinabi nya ay napatigil ako sa pag iyak at napatitig sa kanya.
"What?" Nagtatakang tanong ko. Did I heard it right? Date? makikipag Date sya sa akin?
"Are you deaf? I told you na mag Date tayo ngayon! Don't stare at me like a freaking fool! May sasabihin kasi akong importante!" Sigaw nya. Is there something wrong with his head today? He's acting strange and it's kind of creepy
"Really?" tanong ko ulit at tumango lang sya
"Mag ho-holding hands tayo kaya mag alcohol ka muna!" Paalala nya at halata sa boses at expression nya na diring diri sya na makipag holding hands sa akin
"Oh? Well, wag nalang tayong mag holding hands. Hiyang hiya yung germs sa katawan ko eh" pag tanggi ko sa kanya. Who wants to hold his hand anyway?. Those "dirty" hands that I couldn't even bare to hold. Those hands that he'd use to beat and hurt me.
"Then great! Let's go" sabi nya then nauna na syang lumabas. And as expected kakalabas palang nya ay may tinawagan kaagad sya.
Sana pala hindi nalang ako pumunta dito kung alam kong "date" lang pala ang gagawin. Sana natulog nalang ako at least hindi ako mapapagod.
What Am I expecting? A sweet and romantic date with him? I must be out of my mind to even think about that. But I won't deny that I'm really hoping that one day we could go back to the way we used to be.
This was the most unromantic date that I've ever experienced. But I'm with him and it's not like he would want to spend a day with me. This should be enough for me. Maybe we could start from here again?
"Hey! You're walking so damn slow! You're doing it on purpose, aren't you?! Well, you better hurry up cause I don't have the patience to spend my entire day with you!" inis na sabi nya at tila nag pipigil lang sya nang galit nya.
Kakaumpisa pa lang nang date namin at halos hindi pa nga kami nakakalayo sa bahay namin pero gusto nya na kaagad matapos ang "Date" namin kaya napasimangot nalang ako dahil sa sinabi nya.
"Oh? Bakit naka simangot ka jan? tss.. halika nga dito! We should enjoy this date" sabi nya then sumabay sya saakin sa pag lalakad at kinuha nya rin ang cellphone ko at itinago nya. Ayaw kong sya ang mag hawak nang cell phone ko kasi dati dinilete nya lahat nang contacts ko!
"You know what? Kung napipilitan ka lang na makipag date sa akin then itigil na natin ito. I don't want to waste my time in this pretence" I shouldn't be too greedy. I know this so called date was taking a lot of his Patience to deal with me.
Napaiyak nalang ulit ako. This is what our relation has became now and it wouldn't change again.
I'm disappointed dahil akala ko ay natauhan na sya at muli na naman naming maibabalik ang dati naming relasyon.
"Stop crying. I promise, babawi ako sa mga pagkukulang ko" bulong nya kaya napatingin naman ako directly sa kanya. He's ready to love me again?
"R-really? Is that true or aasa lang ako?" Umaasang tanong ko.
"Yeah, whatever" walang ganang sagot nya. That simple word made me hold on to it.
He confirmed it. Babawi sya sa mga pagkukulang nya and it's enough for me. We can start again little by little.
Sabay lang kaming naglalakad nang tahimik. Kumain lang kami sa restaurant at nag ikot sa park. Pumunta din kami sa museum at pagkatapos nun ay sabay naming pinanuod ang sunset. Binigyan nya din ako nang sunflower at glass heart then umuwi na kami.
BINABASA MO ANG
My Husband vs. Me
RomanceMahirap ang magkaroon nang asawa pag bata ka pa lang. Sometimes masaya, Madalas malungkot. Home schooled ako kaya tapos na akong mag aral at ang asawa ko naman ay college na. Singer ako at may band sya. Madalas wala kaming time sa isa't isa. Lagi sy...