My Husband vs. Me

Part 31

hindi ko sya kayang palayain. Sobrang mahal ko sya!

For the first time in my whole life..ngayon lang ako umiyak nang ganito..

"Putching.. hindi man ako nakaka-attend nang concerts mo pero nag pupuyat naman ako sa gabi para mapanuod sa cd iyon...tapos mga kanta mo lang ang naka save sa music nang cellphone ko at iyon lang lagi ang pinapakinggan ko. Hinihintay kita pag late kang umuwi sa gabi tapos pag dating mo pinapagalitan kita kasi natatakot ako na baka may mangyari sayo sa daan" sabi ko then yayakapin ko sana sya kaso lumayo sya at mas napaiyak naman ako

"Damn it Ace!!!! Oo! may kasalanan din ako pero kahit ganon wala ka pa ding karapatan na makipag relasyon sa iba!" sigaw nya then she wiped her tears

"And that is my biggest regret! I'm so sorry Putching, I really am. Sobrang miss ko na ang sweetness mo...k-kaya napilitan akong hayaan ang ibang babae na punan ang pag kukulang mo pero ikaw lang ang nag iisang babae na minahal ko. What I did was inexcusable and I'm willing to make it up to you for the rest of my life Putching..Please don't leave me" I was crying at dahan dahan akong lumuhod sa harapan nya and I held her hand in mine "Please Rica"

"Ace..ayaw ko na.. hayaan mo na akong sumaya..mag divorce na tayo" pamimilit na naman nya at napatitig naman ako sa kanya

"No! ayaw!! Putching don't leave me alone!! mahal na mahal kita...mag ri-resign na ako sa pag ta-trabaho sa company, Mag ku-quit na din ako sa band at hahanap nalang ako nang ibang trabaho...Mag i-stop na din ako sa pag aaral para maibigay ko ang buong oras ko sayo..just please..wag na tayong mag divorce..hindi ko kayang mawala ka saakin" sabi ko habang patuloy ang pag patak nang mga luha ko

"Kahit hindi mo na gawin yan..basta mag divorce na tayo...." sabi nya then she started to walk away from me

"Putching! No! Wag mo akong iiwan!" sigaw ko then sinubukan ko ulit tumakbo para habulin sya.

"Sige! just try to follow me and I'll kill my self!" Pagbabanta ni Putching kaya napatigil naman ako sa pag habol sa kanya. Hindi ko kayang mawala sya sa akin pero mas hindi ko kaya pag namatay sya!

Tumakbo na sya paalis at wala akong magawa kundi ang tignan lang sya.

Iyak lang ako nang iyak saka ko lang naramdaman yung lagnat ko then nawalan na ako nang malay.

**ALEAH's POV**

I left him crying and begging for me not to leave him but I never looked back again kasi baka tumakabo lang ako palapit sa kanya at yakapin sya.

It hurts like hell because this was real.

Totoo ang sinabi ni Ace na ginive up nya lahat nang pinamana sa kanya pero hindi ko alam na dahil gusto nyang yung perang gagamitin nya na pambuhay sa akin ay yung perang pinag hirapan nya.

Hindi ko din alam na nag ta-trabaho sya sa company nang kaklase nya. Hindi ko alam ang mga problema na pinagdadaanan nya.

Hindi ko alam na all this while he's struggling too. Akala ko ako lang ang nahihirapan.

I thought he did all those nasty things to me dahil nag bago na sya at ayaw nya na sa akin. I never knew that he's doing it for my sake, though he did it in a wrong way.

Ang laki nang pagkukulang ko sa kanya.

Bakit ba kasi hindi na lang ako nakinig sa kanya na wag nang kumanta, edi sana nabigyan ko sya nang sapat na attention para hindi sya nakahanap nang iba.

Naiintindihan ko naman sya eh. Gusto nya nang attention ko pero hindi ko iyon maibigay at nakahanap sya nang attention sa ibang tao...kaya hindi ko sya masisisi kung nakahanap din sya nang babae nya.

"Darling! Anyareh?" Tanong ni Manager Meg at lumapit sya sa akin kaya niyakap ko sya then sobrang napaiyak na ako.

"Manager Meg! I'm going to end everything with Ace now...M-Makikipag divorce na ako kay Ace..Hindi ko na kaya" sabi ko at niyakap nya din ako.

"Tama ang ginawa mo girl"

"Manager Meg, I know pag sisisihan ko ito.. Kung alam mo lang ang mga sacrifices ni Ace sigurado ay maaawa ka..Hindi ko na alam ang gagawin....nalilito na ako.." napaupo ako and I cried harder.

"Maybe kailangan nyo munang magpahinga. Give your self some time. Bata pa naman kayo. Maybe this is the best for the both of you. Kalerkey! Hayaan mo muna ditey si watashi!" sabi ni Meg then itinayo nya ako.

**ACE's POV**

Pagkagising ko ay napatingin kaagad ako sa paligid.

"Where the hell Am I?" bulong ko. It's too bright in here and it's hurting my eyes.

"Ace..." Dinig kong may tumawag sa pangalan ko kaya tumingin ako sa pinanggagalingan nang boses na iyon.

They look familiar... Saan ko ba sila nakita?

umupo ako

"Ace! magpahinga ka muna!" sabi nya.. halata sa boses nya ang awtoridad na lahat nang gusto nya ay nasusunod. Tumingin ulit ako sa kanila

"WTF? Mom! Dad!" Gulat na sabi ko.
Damn! sila na naman!

"What happened? tinawagan kami nang hospital kaya nandito kami...ang daming na-cancel na meeting at appointments namin! ano bang pinag gagawa mo!!" Inis na sabi ni mom. hindi ko nga sya pinansin. Bahala sya jan!

"Dad..wag kayong pipirma nang kahit anong ibigay ni Putching...kasi hindi nya ako mapipilit na pumirma duon kaya baka sa inyo nya ipapirma" sabi ko kaagad

"It would take 3 months bago ko mabasa iyon. I have lots of work to do. Kaya kahit 30 minutes brake lang para na akong hindi pumasok nang 1 day. Inihuhuli kong gawin ang pumirma kasi it's just an easy task..anyway would you take the opportunity that I'm giving to you?" sabi ni Dad