My Husband vs. Me

Part 11

**ALEAH's POV**

Sobrang napaiyak na ako dahil feeling ko babalik na sa dati si Ace. Ang asawa ko na sobrang minahal ako bago kami magpakasal. Naalala pa nya na Anniversary namin pero ako nalimutan ko na.

"Pwede na ba akong matulog sa kwarto natin? Ayaw ko kasi sa bodega" pagkasabi ko nun ay lumayo sya sa akin at sumimangot.

"Hindi pwede. Wag kang maarte ! Hanggang hindi ko pa sinasabi na pwede ka nang matulog sa kwarto natin ay duon ka muna sa bodega" He looks mad dahil sa sinabi ko. And I blamed my self for ruining his mood.

"Then makikitulog muna ako kay Megilito"

"Hindi pwede! Lalandi ka lang naman duon! Sa bodega ka na lang!" He insisted at sinamaan nya ako nang tingin.

"Then bakit bawal ako sa kwarto natin? Sa guestroom naman sila natulog" pangungulit ko pa sa kanya. Ayaw nya ba akong makasama?

"Wag mong pinapainit ang ulo ko! Basta! Sa bodega ka matutulog for one week and thats it!" Inis na sabi nya. Alam ko namang pinipigilan lang nyang sumigaw dahil baka magising ang bandmates nya.

"Ace did I do something wrong? Tell me, how did we end up like this? Ang layo na natin sa isa't isa Ace. Parang maid mo nalang ako at boss kita. May pag kukulang ba ako? Saan ba ako nagkamali? Mahal mo pa ba ako? Maaayos pa ba natin itong relasyon natin?" Sunod sunod na tanong ko then I burst into tears again.

Halos lumuhod na ako sa kanya. Ayaw ko namang masayang yung mga masasayang memories namin dati.

Tinignan ko sya at kung nakamamatay lang ang tingin malamang nakalibing na ako. He looks angry and the look in his eyes were cold and distant.

"I hate you the most. Iligpit mo na yang ginagawa mo! Ayaw ko nang kumain! nakaka walang gana ka!" Inis na sabi nya at tumalikod na sya at nag simula naman umalis.

Naibagsak ko naman yung knife na hawak ko at tumakbo ako palapit sa kanya at niyakap ko sya.

"A-ace! Promise mag babago na ako. Wag mo naman akong tratuhin nang ganito oh. Sobrang nasasaktan na ako" hinigpitan ko pa ang pagyakap sa kanya habang pinipigilan ko ang mapahikbi. But tinanggal nya lang ang mga kamay kong nakayakap sa kanya at tuluyan nya na akong iniwan.

Agad naman akong napaupo ako sa sahig at tuluyan nang umiyak. Napakaraming tanong ang pumapasok sa isip ko at sinisisi ko din ang sarili ko.

Hindi pa ba ako sapat sa kanya?

I'm trying my very berst to give him my time, my everything but....damn... I think it's not enough.

Namamaga na ang mga mata ko sa kakaiyak at sobrang inaantok na ako pero tinapos ko parin yung niluluto ko para may makain sya pag kagising nya.

Hindi ako makapag concentrate sa pag luluto kasi sya parin ang iniisip ko.

Ang pagmamahal ko ay ipinagdadamot ko sa iba pero sinasayang nya lang.

Kahit 3:40 A.M pa lang umalis na ako sa bahay. I've turned off my phone then nag drive na ako. I don't know where to go. Ayaw ko munang pumasok sa trabaho. Ayaw ko din namang guluhin si Meg

Wala sa sariling nag drive lang ako nang nag drive.

I miss him.

Miss na miss ko na yung dating Ace na nakilala ko.

Miss na miss ko na yung Ace na minahal ko. Yung Ace na hindi ako hahayaang masaktan at umiyak. Yung Ace na nagmahal sa akin.

"If I could go back in time when you've loved me the most" bulong ko at mas lalo pa akong napaiyak.

Ace you're the reason why I'm crying right now and it's too damn painful.