Hoofdstuk 9

1.4K 82 64
                                    

POV Lizzie
Vandaag gingen de jongens kijken wat ze hadden aangericht. Ik, Luke en haar nichtje gingen ook me. Julian en Dylan sloegen hun handen voor hun mond. Jonathan en Dominic stonden en nonchalant bij. "Doet dit jullie helemaal niks" zei ik kwaad. Ze zeiden niks. En gingen weer weg. Dylan en Julian liepen er zwijgend achteraan. Haar nichtje gaf haar een kusje. En ging toen huilend weg. Ik pakte haar linkerhand. "Noa, zeg iets alsjeblieft, vertel ons dat je niet dood bent en bij me blijft" zei ik. Luke sloeg een arm om me heen.

Luke en ik hadden allebei een van haar handen vast. Luke's ogen werden groot. "Je leeft nog" fluisterde hij. Ik keek hem verbaasd aan. "Ze kneep in mijn hand. Noa leeft" zei hij. Ik voelde ook een kneepje. "Noa leeft" zei ik. De zuster kwam.

POV Noa
Ik voelde mijn oogleden lichter nadat Luke dit gefluisterd had. Tenminste als dat Luke was. Ik kneep in zijn hand. Ik hoorde stemmen, vage stemmen. Ik opende langzaam mijn ogen. "Noa, hoe voel je je?" Vroeg een meisje. "Moe" zei ik langzaam. Ik zag wazig. Heel erg wazig. "Noa" zeiden twee stemmen. Steeds weer opnieuw, die ene naam. "Noa". Mijn zich werd scherper. Ik zag twee mensen die ik heel goed kende. "Lizzie" fluisterde ik schor. Ze gaf me voorzichtig een knuffel. Ik zag Luke staan. Hij had mijn hand tegen zijn gezicht gedrukt. "Luke" fluisterde ik. "Je leeft" zei hij. Hij kwam naar me toe.

POV Luke
Toen ze haar ogen opendeed kon ik weer in haar blauwe ogen kijken. We bleven haar naam zeggen. "Lizzie" zei ze schor. Lizzie gaf haar een knuffel. Haar hand had ik tegen mijn gezicht geduwd. "Luke" zei ze zacht. Ik liep dichter naar haar toe. Ik keek recht in haar ogen. Ik bedacht me geen seconde. Langzaam drukte ik mijn lippen voorzichtig op die van haar. Ze keek me aan. En bloosde een beetje. Wat schattig. Lizzie sloeg haar hand voor haar mond. "OMG" hoorde ik haar fluisteren. Ze begon te glimlachen.

Toen ik thuis was ging ik op bed liggen. Ik had zo'n rare droom over Noa.
Noa had een wit kort jurkje aan en madeliefjes door haar haren gevlochten. We waren in een grasveld met hoog gras. Ze pakte mijn hand. "Noa" zei ik. "Luke" zei ze. Ze trok me mee. Heel langzaam liet ze de elastiek uit haar haren eruit glijden en schudde met haar haren. En langzaam deed ze haar jurkje over haar hoofd. Zoveel schoonheid. "Luke, ga je alleen maar staren, of trek je je kleren uit?" Vroeg ze en gaf kusjes in mijn nek terwijl ik mijn kleding uittrok. We deden het, heel erg vaak, samen, in het grasveld.

Toen ik wakker werd schrok ik toch wel even. Ik had een natte plek in mijn grijze joggingbroek. "Alweer een natte droom" zuchtte ik. Ik verschoonde alles. Toen ging ik me afvragen waarom ik dit droomde. Toen ging ik slapen.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd dacht ik niet na. Ik bleef gewoon stil liggen in bed, voor drie uur. "Luke, je moet naar school" zei mam. Ik stond langzaam op. Ik heb Noa gekust. Waarom deed ik dat? Ze was toch niet op school vandaag. Ik fietste naar school. "Hey Luke, chick gefixt?" Vroegen een paar jongens. Lizzie keek me aan. "Wat heb je gedaan?" Vroeg ik aan haar. "Ik heb niks gedaan, alleen tegen mijn zusje verteld dat je Noa gekust had" zei ze. "Zij heeft het verteld" zei Lizzie en keek me schuldig aan. Ik pakte haar hand. "Lizzie, je bent niet schuldig, je zusje ook niet, maar ik, ik had het nooit moeten doen" zei ik. "Het was wel heel schattig" zei ze.

✔Bullied ~ L.H.✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu