Hoofdstuk 50

105 3 0
                                    

POV Noa
Ik werd wakker van Luke die huilde. Ik vond hem onder de dekens bij mijn been. "Schatje, gaat het?" Vroeg ik. Hij knuffelde mijn been. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ik. Ik ging naast hem onder de deken liggen. "Ssht, baby" zei ik en sloeg mijn armen om zijn kleine lichaam heen. "Schatje, vertel het me. Ik wil je helpen" zei ik.

"M-Michael" zei hij snikkend. "Wie is Michael?" Vroeg ik. "P-pester van oude school" zei hij. Ik haalde mijn hand door zijn haar. "Wat heeft hij gedaan?". Ik legde mijn hand op zijn heup. Hij siste van de pijn. "Holy shit, laat zien" zei ik. Ik haalde de dekens van ons af. Hij had allemaal nagelafdrukken in zijn heupen. "Michael gedaan" zei Luke huilend. Ik wist niet wat er aan de hand was.

"M-Michael heeft me pijn gedaan" zei Luke. Ik keek hem aan. "Wat heeft hij gedaan?" Vroeg ik. Luke begon nog harder te huilen. "Hey, still maar, baby" zei ik en sloeg mijn armen om me heen. "H-hij verkrachtte me. Hij raakte me aan" huilde hij. Ik schrok heel erg. Ik bleef hem vasthouden. "Schatje toch" zei ik. "Hij zette zijn n-nagels in mijn heupen en duwde heel hard". Ik pakte een washandje en legde die op zijn zere kontje. Ik gaf hem zachte kusjes op zijn heupen en rug. Hij legde zijn hoofd op zijn kussen.

"Baby, gaat het weer?" Vroeg ik. "Michael hoort bij Jonathan" zei hij zacht. "Ik dacht dat hij eindelijk normaal deed" zei ik en streek door zijn haar. Luke knikte en duwde zijn hoofd tegen mijn hand. Ik ging verder met kusjes geven.

"Baby, wil je me voeden?". Ik knikte. Ik haalde zijn eten. Hij ging recht zitten en ik voerde hem kleine hapjes. "Lekker?". Hij knikte. Ik glimlachte trots. Hij begint weer kleur te krijgen. En zijn gezicht is niet meer zo ingevallen. Ik gaf hem zijn laatste hapje. "Goed gegeten, schatje" zei ik.

Hij keek me trots aan. "I love you" zei hij. "I love you more" zei ik. Hij stond op. "Zullen we samen gaan sporten?". Ik knikte. "Renwedstrijdjee" zei hij blij. "Jij wordt lekker vooruitgeblazen" zei ik. "Nietes" zei hij zacht. Ik glimlachte en knikte.

Hij won het wedstrijdje. Ik keek naar hem. Hij liet zijn spieren zien. Het was nog niet veel, maar het kon ermee door. Het was beter dan magere Luke. Ik sloeg mijn armen om hem heen. Hij legde zijn handen op mijn kont. "Lekker zacht" zei hij en kneep zacht.

Ik gaf hem zijn avond eten en pakte zelf ook iets. "Smakelijk" zei ik. Luke prikte lusteloos in zijn eten. "Niet lekker?" Vroeg ik. Hij knikte. "Wel lekker, maar geen honger". Ik keek hem aan. "Probeer een beetje" zei ik. Hij knikte. Hij stopte zoveel mogelijk naar binnen. Ik zag dat hij moest stoppen. "Stop maar" zei ik zacht en pakte zijn vork. "Ben weer trots op je" zei ik. Hij glimlachte heel erg breed. We trokken onze pyjama aan en kropen dicht tegen elkaar aan in bed.

✔Bullied ~ L.H.✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu