7.

1.6K 51 7
                                    

Voordat we het verhaal beginnen moeten we even de tijd nemen om de prachtige foto hierboven goed te bekijken en er aan denken hoe mooi zijn lach is hoe stralend zijn ogen zijn, hoe geweldig schattig het kuiltje in zijn wangen is en het feit dat een bandana hem gwn fcking hot staat! is r al iemand anders die gesmolten is? Veel plezier met lezen! ;)

Louis pov.

Oops. Hi! Ik kon bijna geen lucht meer krijgen. Het stond er echt. Ik zweerde het. Alleen... niemand anders zag het. Ik zal wel een enorme klap op de grond hebben gemaakt. Ik ging staan en liep rustig de studio in. Mensen die mijn naam nog riepen, maar ik liep gewoon door.

"Waar bleef je nou in hemelsnaam!" Schreeuwde Paul. "Het is al een uur terug, Louis!" Ik rolde met mijn ogen "JA, NOU HET HAD HANDIG GEWEEST ALS ER IEMAND BIJ WAS GEWEEST TOEN IK NET OP EEN HAAR NA WERD DOOD GEREDEN HOOR!" Schreeuwde ik. Paul keek me geschrokken aan. En ik zuchtte.

"Wie reed je aan?"
"Niemand, naja... iemand maar ik heb geen idee wie... Iemand duwde..." ik dacht even na. Paul zou me waarschijnlijk voor krankzinnig uitmaken als ik zou vertellen dat ik dacht dat Harry me gered had. "Ik kon net op tijd opzij springen." Paul knikte en gaf me een schouder klopte. "Ik ben blij dat je nog leeft, Louis. De jongens komen zo jullie kunnen een nachtje hier slapen met beveiligers om je heen." Hij glimlachte en liep weg.

Niet veel later kwamen de jongens binnen. "Ik denk dat dit allemaal een beetje overdreven is hoor Louis." Zei Zayn met een zucht. "Nou... niet dus ik ben daarnet bijna dood gereden, maar ik werd door har... iemand net op tijd opzij geduwd." Liam en Zayn bleken het niet te merken en knikte. "Sorry... we blijven bij je als je ons nodig hebt, we zullen je altijd geloven Louis, jij hebt Harry niet geprobeerd te vermoorden." " over Harry gesproken, zullen we morgen even naar het ziekenhuis gaan?" De jongens knikten en we pompten 2 luchtbedden vol en legden onze spullen er op en op 2 banken.

Niall trok me aan mijn shirt en zei: "Wij zijn zo terug ik wil even met Louis was bespreken." Liam en Zayn keken elkaar verbaasd aan maar haalden hun schouders op en hingen zitten op de bank.

"Waarom wilde je daarnet Harry zeggen, Louis?" "O... ik versprak me omdat ik wilde vragen of we naar het ziekenhuis zouden gaan." "Lieg niet tegen me Louis, later zei je nu we het toch over Harry hebben dus je wilde het nog niet zeggen." Ik knikte wilde beginnen met praten maar het enige wat uit mijn mond kwam was een soort hik. Ik viel op de grond en zuchtte diep. Een traan rolde over mijn wang. "Louis, meestal helpt het om tegen mensen te praten hè?" En je weet dat ik Harry zijn geheim heb bewaard. "Ja maar, mijn geheim is raar..." "vertel nou maar gewoon."

"Luister Niall... Toen ik daarnet bijna werd aangereden was het eerst net of Harry mijn naam riep, en daarna lag er bloed op de grond wat alleen ik kon zien en in eens kwamen er letters in te staan... het vormde 2 woorden... Oops. En hi! En nu we toch bezig zijn... Ik heb met Harry gezoend."

Niall keek me met grote ogen aan. "Ik zei toch dat het onzin was..." "Nee, Louis juist niet... i...ik geloof je. Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat hij nu hier is... en dit doe ik niet om je niet te kwetsen, maar omdat ik het meen. En nu even dit: JE HEBT HEM GEZOENT?" Ik schrok me dood omdat hij in eens begon te schreeuwen.

"SSSST! SCHREEUW HET NOG HARDER!" "Sorry, Louis hoe kun je dat nou doen, je bent met Eleanor..." "weet ik, maar hij wilde niet meer wakker worden na zijn coma, en ik wilde het gewoon ik had z...zijn brief gelezen en hij lag daar half dood door mij en... en ...en..." ik barste in tranen uit en Niall trok me in zijn armen. "Kom op Louis... hij was niet bijna dood door jou... Hij wilde dit zelf, al heel lang hij heeft het me ooit verteld en toen had ik hem gezegd dat hij het Niet moest doen. Ik had gelijk naar Paul moeten gaan, maar ik wist zeker dat hij uit de band zou worden gezet en dat kon hij er echt niet bij hebben." Ik knikte en droogde mijn tranen weg. Niall gaf me een knipoog, en we liepen weer naar de jongens.

"He, he daar zijn jullie weer." De rest van de avond hebben we niet veel gedaan. Ik was dood moe van de hele dag en besloot gewoon te gaan slapen, wat ook lukte.

De volgende ochtend gingen we samen ontbijten. Daarna reden we naar het ziekenhuis en gingen we naar Harry. Hij laf nog steeds in zijn bed en hij was geen centimeter verschoven. Zijn borst ging op en neer, maar ik wist dat het kwam door de apparaten waar hij aan lag. Ik ging naast hem op het bed zitten en legde mijn hand op zijn wangen. Ze voelden ijskoud. Ik gaf een diepe zucht en streelde wat plukje haar uit zijn gezicht. Na een kwartiertje gingen de jongens weg. "Ga je mee, of blijf je hier?" "Ik blijf nog even, bedankt." Ze knikten en liepen weg. Ik was alleen met Harry.

"Hey hazza, eh... hoe is het nou... lullige vraag natuurlijk gaat het niet goed je ligt in een ziekenhuisbed met toeter en bellen aan je lichaam..." ik glimlachte.

"LOUIS?" ik draaide me om naar de stem. "GEMMA!" Ik stond op en ze vloog me op mijn hals. Ze begon te snikken. "W...Wat is er gebeurd?" " Hij heeft zichzelf neergestoken in zijn buik eergister avond, de buikwond was niet ernstig, maar hij kwam met zijn hoofd tegen een tafeltje aan, en... zijn lichaam kon het niet aan om het zo snel mogelijk te laten genezen en daarom moest hij is coma, en nu..."

"wacht, waarom zou mijn broertje een mes is zijn buik steken?" "Hij...Hij is verliefd... op mij." Ze keek me aan en ik vertelde haar het hele verhaal, ook liet ik de brief zien die ze voor mij had achter gelaten. Ze begon te huilen en ik ook. Na een uurtje met Harry zitten en een beetje praten zei Gemma in eens: "Het word tijd om te gaan Louis, wil je een lift?"

Ik knikte en ze stond op. Ze gaf Harry een aai door zijn haren en zei tot morgen. Zei zei dat ze in de parkeer garage stond en me wel zag verschijnen. Ik knikte en ze liep weg. Ik keek naar Harry en slikte. Ik ging op mijn knieën op bed zitten en drukte een kusje in Harry's krullen. Toen zag ik zijn lippen. De lippen die gister op de mijne zaten gedrukt. Zo zacht en perfect. Voor ik het wist drukte ik ook een kusje op zijn lippen. "Tot morgen Hazz."

Ik heb gewoon 112 reads zo super bedankt dat er mensen zijn die mijn verhaal lezen! Thanks! Bij 5 reads update ik weer. Bye


His closed eyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu