His closed eyes

11

Niall pov.

Ik loop over straat en schop tegen een blikje aan. Zonder dat ik het door heb loop ik het park in. Het is al avond dus het is donker.

Het is zo moeilijk! Ik zit midden tussen die 2 in! Ik heb dit al eerder in films gezien, en uiteindelijk is het altijd de schuld van degene die tussen in zat. Louis zegt dat hij niet weet waar zijn gevoelens naar toe gaan. Zal hij dan toch iets voelen voor Harry? Is Louis verliefd op Harry zonder dat hij het weet? En als hij wel gevoelens heeft en ik mag niets zeggen tegen Harry? Wat dan? Als Harry alsnog depressief is en ik niks mag zeggen? Als Harry ooit nog wakker word. En dan alsnog... Ik weet dat Louis heel boos is om het feit dat ik niks gezegd heb over Harry en zijn gevoelens.

Ik zucht en ga op een bankje zitten. Mijn hoofd leg ik in mijn handen. En ik zucht een diep. In eens schrik ik op van een hond die tegen mijn been aanspringt.

''Rustig, Leo! Laat die jongen met rust!''

Een meisje is aan het proberen de hond in bedwang te houden, maar het wil niet lukken. Ik wilde mijn hulp aan bieden maar kreeg de kans niet.

''Hier houd dit even vast, wil je?'' Ze gooit een zakje in mijn handen en het is warm. Ik weet meteen wat het is en houd het zo ver mogelijk bij mijn neus vandaan. Het meisje klikt de riem van de hond los en gooit een zak weg. ''Zoek!'' De hond rent wegen het meisje ploft naast me neer op de bank.

''Sorry, hij is soms zo moeilijk te houden.'' Hijgt ze, en ze pakt het zakje weer uit mijn handen.

''Het is oké. Honden kunnen soms moeilijk zijn.'' Zeg ik maar terug.

''Gaat alles wel oké? Je klinkt alsof je ieder moment in huilen uit kan barsten.''

''Ik-'' Ik word afgekapt door mijn mobiel. Ik kijk op het scherm en neem op. ''Liam! Ja, nee ik ben in het park. Ik had even rust nodig na alles. Liam schreeuw niet zo naar me alsjeblieft! Lia- NEE! DOEI LIAM!'' Ik hang op en kijk nog even hoe laat het is.

''O God... Jij bent Niall... Van One direction?''

''Ja, maar sorry... Ik ben niet echt in de stemming voor een foto of vrolijk doen... Ben je een grote fan?''

''FAN! Nee gek! Nou kijk ik ben wel een fan, maar ik zag al dat er iets mis is dus, ik zal je wel met rust laten en... Shit. Ben je nou serieus!'' Ze slaat haar hand tegen haar voorhoofd en rolt met haar ogen.

''Wat?'' vroeg ik nieuwsgierig. ''Ik ontmoet een jongen uit de bekendste groep van de wereld en ik gooi hondenpoep in zijn handen!''

Ik kan er niets aan doen, maar ik lig helemaal dubbel. ''J-Ja, das een goede eerste indruk ja!'' Ze kijkt me even aan en glimlacht dan. ''Sorry, ik wil je niet lastig vallen. Ik ga maar beter, je wilt graag alleen zijn.'' Ze glimlacht, maar ik grijp haar pols. ''Nee, wacht... Ik vind het niet erg om gezelschap te hebben. Ze loopt een paar stappen terug en gaat weer naast me zitten. Ze houdt haar hand uit en ik pak hem vast. "Ik ben Skyeler, Maar ik wil liever Skye genoemd worden. Das kort.'' Ik schud haar hand. ''Ik ben Niall, maar dat had je wel al gezien.'' ''Als je je verhaal kwijt wilt ben ik hier om te luisteren. En ik zweer het ik zal niemand iets vertellen.'' Ik zucht.

Kan ik haar wel vertrouwen. Ik ken haar niet eens...

''Het ligt een beetje ingewikkeld, maar het komt er op neer dat ik ergens tussenin zit waar ik niet tussenin wil zitten en ik weet niet wat ik er mee aan moet. Aan het eind zal iedereen mij haten, en vertel me niet dat het niet zo eindigt want dat doet het wel.'' Ze knikt en ik ziet dat ze even na denkt.

''Ik denk... Dat je er met die 2 vrienden over moet praten. En als het 2 jongens uit de band zijn, weet ik zeker dat ze het zullen begrijpen. Ik bedoel... Als je er met diegene over praat zal het misschien makkelijker worden. Hij zal begrijpen dat je het moeilijk vind om er tussenin te zitten en diegene kan er dan rekening mee houden. Praat met beide een keer misschien lucht het op.''

Ik glimlach. Ze heeft wel een punt alleen... "Ik heb het over Harry en Louis...'' Haar ogen worden groot en ze draait haar hoofd weg. ''Harry ligt in coma... daar kun jij niks tegen zeggen. Het spijt me... Dom''

''Nee, het is niet erg... Jij had ook niet kunnen weten dat ik het over hun had. Maar als Harry wakker word zal ik het zeker doen. Misschien kan ik het daarvoor alvast tegen Louis vertellen en-'' Weer word ik afgekapt door mijn telefoon. ''Hallo... Liam, Waarom bel je nu weer. Ja, En dus. Wat? NEE! Ja, ik kom meteen.'' De tranen schieten in mijn ogen en ik sta op. ''Hey, waar ga je heen?'' vraagt Skyeler. ''Naar het ziekenhuis... Harry zijn hart was... gestopt en hij... nu zijn ze bezig en ik moet er nu heen, maar ik heb geen auto en de bus duurt te lang... Waarom moet ik nu altijd weg zijn op dit soort momenten. Ik kan noot een keer ergens bij zijn als het belangrijk is en ik-'' Skye fluit op haar vingers en trekt me aan mijn arm mee naar een auto. Ze gooit de achterbak open en Leo springt er in. Ze zet mij in de passagiers zitting neer en gaat snel achter het stuur zitten. Onderweg is het stil en als wee bij het ziekenhuis aan komen trek ik haar zonder er bij na te denken mee naar Harry zijn kamer. Als we daar aankomen, laat ik haar hand los en ren naar het bed. Louis zit op zijn knieën op het bed. En zijn hoofd ligt op Harry zijn buik. Zijn schouders gaan hevig op en neer en je kunt hem horen snikken. Alle moed zakt naar mijn schoenen. "Is hij..." "nee, hij ligt weer in coma." Antwoord Liam zacht. Hij kijkt raar naar Skyeler. Ze staat er een beetje ongemakkelijk bij. "Dit is Skyeler jongens. Ik heb haar net ontmoet. Ze heeft me naar het ziekenhuis gebracht. "Ik wacht wel even buiten." Ze loopt weg en mijn aandacht gaat weet naar Harry. Zijn ogen gesloten en zijn borstkas gaat onregelmatig op en neer. Een traan loopt over mijn wang en ik loop naar de andere jongens toen. Word wakker Harry... Alsjeblieft.

Nieuw hoofdstuk! Bedankt. voor je personage. Ik hoop dat ze een beetje is zoals je wilde. Bye