16

1.4K 43 35
                                    

Harry pov.

''O GOD, HARRY, JE BENT WAKKER!'' Schreeuwt een Iers accent vlak naast mijn oor. Ik kreun en breng een hand naar mijn oor. De andere hand ligt in iemand anders zijn hand. Ik kijk op en kijk recht in het glimlachende gezicht van Louis. ''Hey.'' Zegt hij zachtjes. Ik glimlach terug en hij knijpt zachtjes in mijn hand. ''Het spijt me zo, Harry! Ik wist niet dat je sleutelbeen gebroken was. Als ik dat wist had ik voorzichtiger gedaan en ik dacht dat-'' ''Niall, alsjeblieft. Het geeft niets. Jij had het ook niet kunnen weten.'' Ik glimlach en trek hem rustig in een knuffel. ''Jullie waren 3 dagen weg. Ik maakte me echt zorgen.''

3 DAGEN? IK HEB 3 DAGEN IN EEN KLEDINGKAST MET LOUIS GEZETEN?

''wauw.'' ''Je mag waarschijnlijk zo weer mee naar huis.'' Zegt Louis. Ik knik en sluit mijn ogen even. ''Ah, meneer Styles u bent wakker zie ik. Ik dacht dat ik u zei dat ik u hier niet meer wilde zien?'' Zegt dokter Johnson. ''Hallo dokter Johnson.'' Zeg ik lachend terug.

Na een aantal testen mag ik naar huis. Zodra ik opsta uit mijn bed zak ik gelijk door mijn knieën. Een piep verlaat mijn mond terwijl ik naar de grond toe vlieg. Ik wacht op de klap, maar hij komt niet. Ik kijk op en zie dat Louis me heeft opgevangen. ''Dit gaat zo niet werken.'' Zegt hij grijnzend. In eens word het heet in mijn gezicht, en ik voel dat ik moet blozen. Louis slaat zijn armen onder mijn knieën en om mijn schouders. Hij tilt me in bruids stijl op en ik leg rustig mijn hoofd op zijn borstkas. Mijn ogen vallen dicht, en ik merk nu pas hoe moe ik ben.

Louis opent de deur van zijn auto en legt me erin. Hij loopt om en gaat naast me zitten. Hij glimlacht even en start dan de motor. Mijn ogen vallen dicht, maar voordat ik in slaap kan vallen zijn we thuis. Louis tilt me weer op en brengt me naar mijn kamer. Hij legt me rustig in mijn bed en legt de dekens over me heen. ''Wil je thee? 'Vraagt hij terwijl hij me door mijn haren aait. Ik knik en hij gaat naar beneden. Ik vind het fijn dat Louis er voor me is nu. Ik heb pijn en er is niemand anders. ''Hey Harry, lig je lekker?'' Niall komt binnen met mijn thee. ''Uhu. Ik lig prima, dankje.'' Ik pak de thee aan, en hij gaat naast me zitten. Ik zie een vrolijke twinkeling in zijn ogen. ''Wat is er dat je zo blij bent?'' Hij begint te blozen en ik lach. Ik weet precies wat er is. ''Ik eh... Ik heb een date. Met Skye.'' Ik glimlach. ''Hoe laat?'' ''Over een kwartier.'' ik kijk hem met open ogen aan. ''Wordt het dan niet tijd dat je alvast naar haar toe gaat? Meisjes houden er niet echt van als je te laat komt op een date.'' Hij knikt en zegt nog een snelle doei voor door hij als een gek mijn kamer uit stormt. ik grinnik en Louis komt binnen. ''Lig je goed, Harry? Heb je nog iets nodig ofzo?'' Ik schud van nee en glimlach. ''Fijn'' Louis draait zich om en doet de deur open. ''Hey, Waar ga je heen?'' ''Heeft Niall het niet gezegd? Ik heb een date met Eleanor. Ik wil graag veel tijd met haar doorbrengen... Harry, het is nog een verassing... Maar ik wil Eleanor ten huwelijk vragen.'' Zegt hij blozend en glimlachend. Mijn hart stopt, maar ik zet toch een gedwongen glimlach op. ''Dat is geweldig, Lou! Ze zegt zeker weten ja! Wie zou er nou nee kunnen zeggen tegen jou!'' Lach ik. Hij lacht terug en geeft me een knuffel. ''Dankje, Hazz. Dat je het begrijpt. 'Ik knik en hij zwaait. Dan draait hij zich om en gaat de deur uit. Ik hoor de voor deur open en dicht gaan. Ik sta op. Ik hoor een auto deur dicht gaan. Ik loop de trap af. Ik hoor een auto starten. Ik loop naar het raam. Ik zie zijn auto weg rijden. Ik zak op mijn knieën. Ik schreeuw en de tranen lopen over mijn gezicht. Ik snik en schreeuw. Maar niemand hoort me. Niemand ziet me. Mijn snikken laten me bijna stikken en ik kruip langzaam naar de muur, Ik ga er met mijn rug tegen aan zitten. ''Het doet pijn. Laat het stoppen.'' Ik kreun en maak een soort piepend/gillend geluid. ''Zo een pijn, Alsjeblieft... Iemand laat het stoppen.'' Zeg ik zachtjes terwijl er eer nieuwe tranen vormen in mijn ogen. Dan zie ik het messenblok weer staan. Hij is leeg. Ze vertrouwen het niet dat ik alleen ben met messen. Maar dan hadden ze mijn oude scheermesje waarmee ik me sneed ook beter kunnen weghalen. Ik strompel naar boven. De badkamer in. Ik draai de deur op slot en kijk in het kastje. Daar ligt hij. Lang niet gebruikt. Maar dat zal nu heel snel veranderen...

His closed eyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu