herşey güzel olacak

kaderin telefonu

meraba. paylaştığım bu hikayenin %30 u gerceklerden oluşmuştur.
Geriye kalanlar tamamen hayal ürünü... Okuyan herkese teşekkürler ...
En başından size bir tavsiyem olacak güzellerim,
Yazdiğim bölümleri
The civil wars , sia , sigala , the chainsmokers ve bazen de taladro filan dinleyerek okuyun.
Ben yazarken genelde bunlardan esinleniyorum :)
Hadi çok oyalanmadan kitaba dönelimmmm
(Muzik secimi size ait, liste banaa )

Haftalarım olabildiğine sakin, yaptığım şeyler hakkında düşünecek olursam bir hayli sıkıcı geçiyordu.
Günlerim birbirinin aynı geçerken aldığım bir telefon haberiyle hayatıma yeni bir eğlence sebebi gireceğini öğrendim.

Pazartesi odamda kitap okurken telefonumun çalmasıyla irkildim. Aslında arayanı merak bile etmiyordum ama ısrarcı olunca açmak zorunda kaldım. Arayan numara kayıtlı olmadığı için soğuk bir sesle:

" Efendim!"dedim.

 Kısa bir sessizliğin ardından:

" Kuzeninin bitanesi neler yapıyormuş, özlemedin değil mi hiç beni? Sen her zaman böyle umursamazdın zaten! İnsan bir kuzeni olduğunu nasıl unutur soruyorum sana!"

diye sıralamaya başladı telefondaki kız! Ağzım bir karış açık kalmışken hala arayanın kader olduğuna inanamıyordum. Bir süre önce taşınmışlardı ve öncesinde bir erkek yüzünden kavga etmiştik, bizim aptallığımızdı,çok pişmandım ama özür dilememiştim. Beni tekrar arayacağını hiç sanmıyordum, ne kadar zamandır cevap vermediğime bakmak için ekrana dokundum, yaklaşık bir dakikadır kader benden bir cevap bekliyordu.
Dudaklarım yukarı doğru kıvrılırken:

" Kader?"

diye inledim, gerçekten o olduğuna inanmakta zorlanıyordum.

" Eylem iyi misin? özür dilerim tamam mı? Bak bu kadar zamandan sonra öfken geçmiştir diyordum, bana hala kızgın mısın?"

Sesinden gerginliğini ve tereddüt ettiğini anlayabiliyordum ama bunu takmayacak kadar mutluydum.

" Hayır, elbette hayır çok mutlu oldum yani son olaydan sonra aramanı beklemiyordum, yine de çok sevimdim aramana"

diye atıldım. Kader her zaman yaptığı gibi panik halimden kurtarmayı seçerek

" iyi o zaman çünkü sana bomba haberlerim var"

dedi.
"beni araman C4 etkisi yarattı zaten" diyemedim.

" neymiş o haber?"

" lise için konyaya gelmiştik ama lise 2 ye geçiş yaparken başka şehre gitmeye karar verdim ve "

diyerek sustu.
Nabzımı ölçüyordu bu kıza hastayım, nefes almadan cevabını beklerken

" ve bende oraya geliyorum"

dedi.
Evet! Resmen bombayı elime vermişti, gerçekten bu kadar büyük bir şey beklemiyordum.

"inanamıyorum kader buraya geliyorsun"

" evet tam olarak oraya"

diye şaşkınlığıma gülerek destek oldu.

" aman allahım 3 yıl beraber olacağız!"

Kabul ediyorum ne dediğimin gram farkında değilim ama napayım?

" belki daha bile fazla bebeğim, emin ol oranın canını çıkaracağız"

dediğinde dayanamayıp

" ayy harika olacak kader! "

diye telefona cırladım.
Bir taraftan da olduğum yerde tepiniyordum. Her şey kesinleşince tekrar haberleşmek üzere telefonu kapatmıştık, mutluluktan ağlamama engel olan tek şey bunu başaramamamdı. Çok uzun süredir ağlamıyordum ve gözyaşı kanallarımın kapandığına eminim.
Kaderin hayatımdaki yeri basit bir kuzenlik ilişkisi değildi. Onunla olup da sıkılmam neredeyse imkansızdı, her zaman hayat dolu olur, çok hata yapar rezilliğimiz hiç eksik olmaz ve bu duruma beraber düşer beraber güleriz. Onu ve onunla yaptığımız pekçok şeyi düşünerek gülmeye başladım.
Mutluluğumu bir an için gölgeleyen annem oldu. Ne tepki vereceğini, daha doğrusu tepki verip vermeyeceğini bilmiyordum. Çok uzun yıllardır beni hayatından çıkartmıştı. Daha doğrusu herkesi ve her şeyi hayatından çıkartmıştı. Zamanla kabullenmek zorunda kalmıştım başka çarem de yoktu. Neden bana, bize böyle davrandığını hatırlayamıyordum çünkü.
Ama bu başka bir konu. Akşam olmasını, annemin eve gelmesini beklerken odama geçtim ve yatağıma yatıp tavanı incelemeye başladım. Tavanımda dolunay şeklinde bir ay ve binlerce gibi görünen yıldızlar vardı, gece parladığı için sakinleşiyordum.
Bunları kabuslarımdan sonra birer sığınak olsun diye ben asmıştım. Çok sık olmasada uyandığımda hatırlayamadığım kabuslarım oluyordu, beni ruhen etkileyip moralimi bozan.
Uykuya teslim olmadan önce " her şey güzel olmalı" diye düşündüm...
Annemle konuşmaya çalışma seansımın yarına kalacağını biliyordum.