herşey güzel olacak

gerçek mi

Acayip düşüncelerimle kahvaltıyı hazırlamayı başarmış ve kimsenin canı sıkılmadan gülerek yemiştik. Kaldırma işini tamamen kukime bırakmış salonda televizyona bakıyordum. Birkaç dakika sonra kader de gelip yanıma oturunca ayağa fırlayıp

" kalk uyuşuk sinemaya gidiyoruz hazırlan" dedim. bu kızın piç gülüşüne aşığım bende hafif gülümseyip odama geçtim. Arkamda olduğunun bilincinde dönmeden

" eve gelince eşyalarını yerleştir davetiye bekleme" dedim. Dolabımda ki kıyafetleri inceledim hava güzel ve sıcaktı uzun şeyler giymek istemediğim için üzerime  boyu uzun kısa kollu beyaz dantel işlemeli gömleğimi altına da siyah mini kot şortumu aldım. banyo da giydiğim de uzun gömleğin önün de bir tarafını şortun içine katmıştım. Bu tarzı seviyorum salaş ve hoş... Saçlarım kısa olsaydı salık bırakırdım ama neredeyse kalçama değiyorlardı. iki salaş örüm ile omuzlarıma bıraktım sadece göz makyajı ile hazırdım. Son olarak gözlük de aldım bu aksesuar için değildi güneş gözlerimi yaktığı için almıştım. Kader de yarım saate hazırdı, bahar havası taşıyordu resmen. üzerine örgü işlemeli mini beyaz salaş bir elbise giymişti. Aşık olmuştum tam hippi modeliydi. saçlarına su dalgası vermiş hafif makyaj yapmıştı.  Belinde ki ipten kalın kemeri görünce ne hissedeceğimi ne yapacağımı bilemedim ama ipten ve süs gibi görünüyordu ince de değildi. kahverengi sırt çantamı alıp kaderin son hazırlıklarını tamamlanmasını izledim. krem rengi örgü kısa botlarını giydi, ben sandalet giymeyi tercih etmiştim. Kukimin saçı göğsünün biraz daha altında bitiyordu dümdüz yapmış serbest bırakmıştı.

" hadi bakalım güzellik arkanı kollasam iyi olur" derken beni alıcı gözüyle inceliyordu. 

" ben kendi başımın çaresine bakarım sen kendi derdine bak" deyip gülümsedim. 

" kazamız mübarek olsun hadi bakalım" deyip koluma girdi ve evden çıktık. Önce sinema " kesinlikle dram değil" kıyafet için dolaştık almayacağız desek de bir kaç parça almıştık, bir şeyler yedik, bol bol gezdik ırmak kenarına indik. akşam üzerine doğru yorgunluk baş gösterince oturduğumuz cafeden kalkamıyorduk. Kukime baktım, fazlasıyla yorgundu ve eve oldukça uzaktık. 

" Akın'ı arasam gelir mi acaba?" dedim. Eve yürüyerek gidemezdik.

" bilemiyorum" derken ses tonundan aramamı pek de istemediğini anlamıştım, kaşlarım çatıldı

" kuki aranızda benim bilmediğim bir sorun mu var? dedim. Fark etmemiş olma durumu beni korkutuyordu. Bana bakmadan başını sallayarak

"hayır, öyle bir şey değil" dedi

"nasıl bir şeymiş " derken gülmemeye çalışıyordum, hoşlanıyordu ondan ve bunu yeni anlamaya başlıyordu. bu iyi!

" off eylem ara gelsin bir şey yok!" diye cırlayınca  dayanamadım gülmeye başladım kuzenime göz kırparken

" hazır olduğun da anlat buradayım, o güne kadar hiç bir şey bilmiyorum" dedim. Rahatlamıştı sadece başıyla onaylaması bile haklı olduğumu gösteriyordu. Üsterlemedim, inadına gider ve hata yapardı. Akın2ın numarasını tuşlayıp beklemeye başladım

" ne oldu eylem? sesi biraz meraklıydı

"" Akın koş yetiş geberiyoruz" dedim. Biliyorum piçlik yapıyordum ama normal yolla gelmezdi ki.

" ne oldu? neredesiniz?" dedi. kader bana acayip bir bakış atsa da umursamadım Akın'a cafenin adını verdim. 10 dakikaya geleceğini söylemiş telefonu kapatıvermişti. Sanırım işler kaderinde yanımda olduğunu duymasıyla değişik bir boyut kazanmıştı. 

" pofum senden bazen korkuyorum" dediğin de gülüp geçtim şartlar ne gerektiriyorsa onu uyguluyorum. beraber 15 dakika kadar beklemiş ve hesabı verip cafenin önüne çıkmıştık. Çok geçmeden Akın gelmiş acil durum görememiş ve kafayı yemişti. Tabi Kader çok yorulduğunu ve hiç de iyi olmadığını söyleyene kadar. O kadar atar yapan çocuk gitmiş "neden önceden haber vermediniz" diyen endişeli ve düşünceli birisi gelmişti. Vay be! Eve dönüş yolun da Akın Kaderin kıyafetine bir kaç övgü etek kısmında olan örgü deliklerine de ucundan eleştiri de bulunmuştu. Eve geldiğimiz de ben hemen arabadan inmiş konuşmaları için zaman vermiştim. Evde kukimi beklerken mutluydum günümüz çok güzeldi. Kendimi yatağa atıp bekledim de bekledim ama gelen olmadı. nerede kalmıştı bu kız ?

" Koltuğun arkasında saklanmış birisinin ağlamasını dinliyordum. Korkuyor da olsam merakıma yenilmiş ve olanları göz ucuyla bakıp çığlık atmıştım. Bir adam "tanıdık gelse de emin olamadığım bir adam" yerde yatan annemi ve küçük başka bir kızı dövüyordu! Kaçmak gibi bir derdim vardı çıkamazdım ya beni de döverse?"