tanıştırma

115 76 6
                                    

Gözlerime giren güneşten rahatsız olarak güne başlamak berbat birşey! Ayaklarım hafif üşüyordu, deli gibi uyuduğum için örtünün düşmesini normal bulsam da kafam da bi ağırlık vardı. Gözlerimi açmadan dün gece içip içmediğimizi düşünmeye başladım, ne yediğimi bile hatırlayamıyordum ki.

"Kalk hadi pofum"

diye fısıldayan kadere

"7 dakika dahaa!"

diye direrip yatakta dönmeye çalıştığım da oturur pozisyonda olduğumu fark edip gerçek hayata döndüm. Evde değildim ki! Hala biraz uyku sersemi gözlerimi açınca otobüs yavaşça hareket halindeydi. Başımı kaldırmadan kadere döndüm, dün gece Tamerin omzunda uyuyup kalmıştım oda rahat bir pozisyon sağlamak için başıma yaslanarak uyumuştu, rahatını bozmak istemiyordum. Yalan yok kukimin kocaman açılmış gözlerini görene kadar benim de rahatım epey iyiydi. Onu merakta bırakmamak adına

"Adı Tamer tanımıyorum sayılır, mecburen yanımda ama daha önemli şeyler var"

diye açıklama da bulundum. Ahmak kukim

"Tabi canım iki dakika uyuyorum seni bulduğum şu hale bak! Hoş çocuk Eylem hemen anlat?"

diye cırlayınca Tamer irkilerek uyandı. Kadere ölümcül bakışlar atarak yattığım omuzdan kalkıp

"Günaydın"

dedim. Hala tam uyanamamış olan Tamer sadece başıyla onayladı, eliyle ağzını kapatıp esnerken onu izledim eh herkes ağzını kapatma nezaketin de bulunmuyor sonuçta! Yaptığı hareketi saçma bir şekilde sevimli bulmuş izlerken

"Günaydın ben kader, yanında pardon omzun da yatan güzelin kuzeniyim"

diye kendini tanıtıp beni sinir eden kukime baktım. Hadi canım cidden mi?

"Adımı biliyor yani saçmalamana gerek yok kukim"

derken sesini kesmesi için ters bakışlar atıyordum. Tek kaşını kaldırarak baktığında imasını anlamıştım, normal de tanımadığım insanlara adımı söylemezdim ama bu durum farklıydı.

"Her neyse pofumla konuşmalıyım sen uyu biz arkaya geçeriz"

dedi. En azından saçmalamamıştı. Başımla onaylayıp kolidora geçen Tamerden sonra bende kalktım, her yerim ağrıyordu. Çoktan en arkaya geçip oturmuş kukimin yanına gidecekken kolumdan çekilince durdum.

"Gelmemi ister misin?"

deyince anlamayan gözlerle Tamere baktığım da

"O vedat denen herifte en arkada"

diyerek başıyla işaret ediyordu. Bir an nefesimi tutup en arkaya baktım, evet manyakta oradaydı ve kukim olaylardan habersiz orada onunla oturuyordu. Ben daha uyanamamışken Tamerin durum tespiti yapabilecek durum da olmasına şaşırsam da arkama bakmadan kolumu tutan elini kavrayarak Tameri de en arkaya sürükledim. Vedat daha bizi fark etmemiş dışarıyı izliyordu ama kukim kocaman gözleri ve sinsi gülüşüyle bana ve elime yani ellerimize bakıyordu. Ağzını açınca başımı iki yana sallayıp susturdum. Bu deli manyak şeyin ne söyleyeceğine güvenmiyordum. Kukimin yanına hızlıca oturup Vedatla aramıza Tameri aramıza alınca elimi çektim. Eli çok sıcakmış bırakınca fark ettim ama umursamadan kukime dönüp

herşey güzel olacakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin