Duvarlarıma dokunmak isteyen herkesi hayatımdan sessizce uzaklaştırarak yalnızlığa kapılmıs olsam da onları kendimden koruyordum! Hayali olan herkesin mutlu olup hayallerini yaşamaya hakkı vardı, kimseden bunu alamazdım!
"Ayh yavaş!"
diye çığlık atan kukim sesi beni gerçek hayata döndürmüştü, kolunu sıkıp kızartmıştım. Üzgündüm ama belli etmemek için gözlerimi kaçırarak
"Üzgünüm dalmışım"
diye geveledim. Duygularımla düşüncelerimin aynı olmadığını biliyordum. Bedenim düşüncelerimin aksine duygularıma göre tepki vermişti, hain!
"İyi misin?"
diye endişeyle üzerime eğilen kukime bakıp
"Evet. Neden?"
derken doğal davranmaya çalışıyordum
"Kötü görünüyordun pofum"
deyip elimi tutunca ona gülümsedim, çok uzaklarda olsam da bunu hissettirmemeliydim
"İyiyim sadece olacakları düşünüyordum"
diye geçiştirmek istediğim de
"Ne olması gerekiyor?"
Diyen Tamer aklımı alıyordu nerdeyse! Ben dalıp gitmiş kukimle aşk yaşarken sessizce bizi dinliyordu. Yüzünde alay eden bir ifade bekleyerek ona döndüğüm de ağzım açık kaldı, gözleri açık mavi ve cam gibi parlıyordu. Kendime engel olamayıp gülümserken
"Her şeyin güzel olması gerekiyor"
dedim. Kukim destek olur gibi kolumu birazcık sıkıp
"Öyle de olacak pofum"
dediğini duysam da Tamerin gözlerine bakarak içinde akıp giden hayalet süvari duyguları ve karmaşayı izlemekten kendimi alıkoyamamıştım. Sebepsiz yere göğsüm de bir daralma hissedip derin nefes alırken kukimin kolumu uyarır gibi sıkıp
"Yemek yemeliyim!"
demesiyle kukime döndüm. Başımla onaylarken kaç saattir yemek yemediğini düşünüyorken birden aklıma geldi
"O lanet haplardan kaç tane aldın sen!"
diye bağırdım, sesim kontrolden çıkmış olsa da ses tonum uygundu. Kaşlarım çatıp, göz kırpıştırarak ani sinir patlamamı hazmetmeye çalışmasını izledim.
"Sadece 2 tane pofum"
diye mırıldanırken sesi gerçekten mahçup ve pişman da çıkıyor olsa bağırdığım için elleri yumruk halindeydi. Biliyorum o da bana kızmıştı ama haklıysam bilerek asla zarar veremezdi. Benden daha kontrollüydü o. Sinirim hala tepemdeyken
"Onlar şeker değil, kutuyu fark etmesem korkudan ölebilirdim!"
diye cırlamaya devam ettim.
"Eylem yeter!"
deyip kolumu tutan kola şükrettim, sakinleşmeye başlamıştım. Sakinliğime dönmek için gözlerimi kapatınca
"Üzgünüm tamam mı? Yolumuz uzundu bende kendimi yolculuğa ve sonrasına hazırlamak için..."
deyip derin bir nefes verdi. Evet bana zarar vermek yerine öfkesini içine atıyordu. Gelip geçmiş bir olay için aşırı tepki verdiğimi anlayarak suçluluk duydum. İstemsizce kendimi suçlayıp yüzümü buruşturunca
"İyi misin pofum?"
deyip sarıldı, ilk önce yaptığım hata sonucu bu tepkiyi beklemeyen bedenim kasılsa da tek varlığıma cevap verdim, onsuz napardım bilmiyorum.
"Hadi yiyecek valizini alalım, ben yedim mola da, hepsi sana kalıyor"
diyerek ortamda ki gergin havadan kurtulmuştuk. Yani dönüp Tamerin suratını görene kadar öyle sanıyordum. Açıkcası yüzünde ki şaşkınlık ifadesi o kadar hoşuma gitmişti ki sonsuz yapmak istedim. Ama başımı sallayarak bu fotoğraf çekme düşünceme engel oldum, kukim bana ayak uydurup gülümsedi, Tamer hala şaşkın ama bir o kadar da boş bakıyordu. Ani duygu değişimlerime alışık olmadığını biliyordum. Duygu patlamalarım boş odada duvarlarla konuşurken olmuştu, bende bir parçam olarak kabullenmiştim. Hoş duvarlar cevap verse daha kötü olup delirirdim ya, neyse!
"Hadi bakma öyle"
deyip en tatlı gülümsemi attım, onun suratsız oluşu aklıma gelince hemen kendimi toparlayıp öne geçtim. Kukim çoktan yerleşmiş bir şeyler yemeye başlamıştı bile. Tamer ayakta arkamda bekliyordu, ikimiz de içimizden aynı soruyu soruyorduk sanırım
"Şimdi nasıl oturacağız?"
Tam ona dönüp kuzenimle oturacağımı söyleyecekken
"Kaçıl kenarı, ben arkada oturup dışarıyı izleyeceğim siz yaşlılara iyi eğleneceler
"
deyip burnu hava da iterek yanımızdan geçti kukim. Haa ben miyim o yaşlı? Hesap sormak için arkaya gidecekken Tamer karnımı eliyle sararak ayaklarımı yerden kesti! Yuh be yavaş öküz! Beni koltuğa yarı atar bıraktığın da kaşlarımı çatıp ona bakıyor olsam da hayvanın kollarının fazla kalın olduğunu fark etmistim. Kas kafalı! Yanıma otururken
"Dövecek gibi bakmayı kes"
diye uyarınca dayanamamış
"Yoksa?"
diyerek tek kaşımı kaldırmıştım. Ben zeki, ben ki okford ve myp nin kaybettiğine üzüldüğü zeka.
"Tecavüz ediyorlar diye bağırırım"
deyince ırmak kenarın da yaşadığım anım geldi aklıma ve çenemi kapatıp önüme döndüm.
Irmak kenarın da bir kaç arkadaşla gezerken, ki gecenin bilmem kaçıydı. Yanımda ki öküz kişisel alanımı geçip saçmalamıştı, onu bir banka ittirip yatar halde düşmesini sağladım. Sonra karnına oturup saçını başını yolmaya başladım, altım da acı çeken bir erkek olmasına rağmen
"Tecavüz ediyorlar"
diye bağırmaya başlamıştı. Beni çocuğun üzerinden ceken güvenlik görevlileri sanki ona tecavüz etmem mümkünmüş gibi durumunu sordular. Çocuk bana piç gülüşü atıp onlara iyi olduğunu söyledigin de adamlar beni uyarıp devriyeye devam ettiler. Yani cidden benim gibi sakin, melek yüzlü bir kızın öyle piç sırıtışlı erkeğe tecavüz etmeye çalıştığına inanmışlardı. Bu hayatta her şey mümkün deyip Tamere cevap vermedim kukimin neden arkada oturduğunu düşündüm. Planı olduğundan neredeyse emindim ama ötesine geçemedim. Neden beni Tamerle yalnız bıraksın ki?
"Gerçekten tuhafsın"
dediğin de düşüncelerimi yarıda kesip Tamere anlamayan bakışlar attım.
"Yani ilginç bir karakterin oldugunu söylemeye çalışıyorum"
diye devam edince ilk defa onu tam anlamıyla inceleyip yakaladığım ayrıntıyla gülmeye başladım
"Dedi superman t.şörtü giyip hayatımı kurtaran adam"
diye dalga geçtim. Kendi üzerine kısa bir bakış atıp gülmekte bana katıldı. Demek ki her zaman suratsız değilmiş.
"Sanırım seninle konuşurken her şey ilginç oluyor"
derken ilginç kelimesini eliyle tırnak içine almıştı. Sırtımı cama yaslayıp tam olarak ona dönerken
"Boşver"
dedim.
"Konuşmak istemediğin birisine defol git demelisin"
derken alay ediyor olsa da genel anlamda kurulmuş bir cümle mi yoksa kendisini mi kast etti anlamamıştım.
"Bir daha olursa denerim"
derken başımı bezgince sağa sola salladım, benim düşündüğüm sadece vedattı.
EVET BİR BOLUM DAHA SONA ERDİ... ASLİNDA BURDA KESMEK İSTEMİYORUM ama yarın erkenden kalkmam gerektigi icin simdilik bu kadar...
Kısa bir ip ucu diğer bolum de isler biraz kızışıyor...
Herkese iyi okumalar vote ve yorum yapmadan geçmeyin... Sizi seviyorum guzellerim :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
herşey güzel olacak
Ficção Geral"Bana bak kuki! Sen hiçbir şey yapmadın! Beni duyuyor musun sen bir şey yapmadın!" Kolundan tutarken kendine gelmesi için sarstığım kız başını amaçsızca sağa sola salladı, aralık dudaklarından hıçkırıkları kaçıyordu. "Sen yapmadın anlıyor musun? Ola...
