DUANE (Way Back to Your Heart)

EPILOGUE:

EPILOGUE

"Dada." napaawang nalang ang mga labi ko ng marinig ang binigkas ni Dhenice.

"Dada." pag-uulit naman ni Stephen saka ito tumawa kaya kitang kita ang mga mumunting ngipin nito na bagong tubo pa lang.

"T-They talked." gulat na sabi ko kay Stacie paglabas nito sa veranda ng salas dala ang cereal na pagkain ng kambal.

Napatingin agad siya sa akin at pagkatapos ay sa mga anak namin.

"They talked!" pag-uulit ko. "They both said 'Dada'."

"Really?" gulat na tanong ni Stacie.

"Dada!" biglang sabi ulit ng kambal kaya muli kaming nagkatinginan ni Stacie at parehong hindi maalis ang ngiti sa mga labi.

"Oh My Gosh!" bulalas ni Stacie saka inilapag sa lamesa ang bowl ng cereal at nilapitan ang kambal naming anak na nakaupo sa baby high chair.

Nakabungisngis ang mga ito na para bang alam nilang natutuwa kaming mag-asawa dahil kahit wala pa silang isang taong gulang ay may nabigkas na silang salita.

"Who's dada, honey? Who's dada?" natutuwang tanong ni Stacie kay Dhenice at Stephen.

Tumingin agad sa akin si Dhenice saka inabot ang kanyang mga kamay na para bang gusto niyang magpakarga kaya tumingin din sa akin si Stephen at ginaya si Dhenice.

"Dada." sabay na sabi ulit ng mga anak namin kaya lalo akong napangiti ng abot tenga. Kinarga ko agad si Dhenice habang si Stacie naman ay si Stephen ang kinarga.

"May first word na sila, babe! and they know that you are their Dada!" tuwang tuwang sabi ni Stacie saka hinawakan ang kamay ko.

"Yeah..." hindi makapaniwalang sagot ko habang nakatingin sa mga anak namin.

Ten months old na ang anak naming kambal na si Stephen at Dhenice. Babae at Lalaki. Parehong nakuha nila ang mga mata ni Stacie at ang mapupulang labi niya. Sa tuwing tinitignan ko ang mga anak namin siya ang nakikita ko.

"Ang bilis nilang lumaki." bulong ko kay Stacie habang nakatayo kami sa gilid ng crib ng kambal at pinagmamasdan ang mahimbing na pagtulog ng dalawa. "Dati ipinagbubuntis mo palang sila pero ngayon ten months old na silang pareho."

Tumingala agad siya sa akin saka ako niyakap ng masmahigpit.

"Thank you for everything, babe." nakangiting sabi niya saka ako hinalikan sa labi.

"No." nakangiting sabi ko nalang. "I should be the one thanking you. Thank you for giving me a family."

"I love you." nakangiting sabi niya.

"I love you too, babe." sabay halik ko sa labi niya.

I love the three of them. Sila na ang buhay ko ngayon. At hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwalang sa tuwing umuuwi ako galing sa trabaho ay may inuuwian akong bahay kung nasaan ang aking mag-iina. Ang mag-iina ko na hinding hindi ko kakayanin kung mawawala sa akin.

Until now I can't still believe that I was finally going to live the rest of my life with the woman I loved with all my heart.

"Duane..." she gasped as I slowly slid in and out of her. I kissed her all over. This is where I belong. In the arms of my wife.

"Oh Stacie, I love you so much." I groaned as I continued thrusting into her.

"Oh My God, Duane." she cried out as I thrust into her so deep. I can feel her trembling from too much pleasure and then she slowly opened her eyes to stare up into me as I increase my pace and we both climaxed together a few minutes later.

"I love you too." she murmured smiling.

"Mas mahal na mahal kita." nakangiting sabi ko. "I love you more than anything in the world." I pulled her towards me and stroked her hair as we cuddled.

This is what I had been waiting for. It was perfect. I wouldn't have changed a thing. And I would never do anything to break her heart again.

I couldn't asked for more because I have Stacie and my two children. The three of them are my home.