Κεφάλαιο 14

210 25 10
                                    

Ήταν πρωΐ.Ήταν ηλιόλουστη η μέρα.
Ο Νίνκαν ξύπνησε από το ροχαλητό της Λάκσμι.
Ο Νίνκαν ήταν αρκετά μυστήριος,αλλά όχι τόσο ,όσο η Λάκσμι.Η Λάκσμι ήταν ένα κορίτσι γεμάτο αυτοπεποίθεση.
Βέβαια,ήταν λίγο αγοροκόριτσο και αθυρόστομη.
Ο Νίνκαν,μην αντέχοντας να ακούει το ροχαλητό της Λάκσμι,γύρισε πλευρό.Δίπλα του ακριβώς,βρισκόταν το κρεβάτι της Ελινέν.Εκείνη τον κοιτούσε.Πλέον,είχε καταλάβει ότι είχε αισθήματα για αυτόν.Άραγε ο ίδιος τι να ένιωθε;
Ο Νίνκαν φαινόταν τσαντισμένος.Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι.
"Εμπρός!Ξύπνηστε"είπε και δάμασε το νερό,το οποίο το έριξε στους άλλους.
"Νίνκαν,στέκεις καλά στα μυαλά σου;"ρώτησε εκνευρισμένη η Λουσίν.Από την άλλη,ο Στέφανος θυμήθηκε κάτι που έμαθε χτες το βράδυ.
"Είναι η Ημέρα Κρέπας σήμερα!"
Η Λάκσμι πετάχτηκε όρθια από τον ενθουσιασμό της.
"Και δε μου το είπες από την αρχή;"είπε και πήγε να κατέβει τα σκαλιά.
"Γιατί είναι τόσο σημαντικό για σένα;"ρώτησε ο Νίνκαν.Τότε,η Λάκσμι τον κοίταξε σαν να παρεξηγήθηκε.
"Φαντάζεσαι να είμαι περιτριγυρισμένη από ένα βουνό με κρέπες και να μην μπορώ να φάω;Θα πέθαινα!"είπε και κατέβηκε αμέσως τα σκαλιά.
Οι υπόλοιποι έστρωναν τα κρεβάτια τους.Η Λάκσμι το είχε αφήσει ξέστρωτο.Δεν ήταν και η καλύτερη νοικοκυρά.Κάποια κορίτσια στην ηλικία της,αν δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε σχολείο,παντρεύονταν και έκαναν παιδιά.Αυτό ίσχυε και για κάποιες γαλαζοαίματες που παντρεύονταν είτε νεόπλουτους,είτε πρίγκιπες,είτε άλλους γαλαζοαίματους,είτε κοινούς θνητούς.
Ο Στέφανος καθώς έστρωνε το κρεβάτι του,το βλέμμα του στράφηκε στην Ελινέν.Στο πρόσωπό της σχηματίστηκε το πρόσωπο της μεγάλης του αδερφής.Έμοιαζαν πάρα πολύ.Η αδερφή του πέθανε από επίθεση ληστών πριν χρόνια.Φέτος,έχασε και τους γονείς του.
Η Λουσίν και ο Στέφανος τελείωσαν με το στρώσιμο του κρεβατιού.
"Παιδιά,θα έρθετε;"ρώτησε η Λουσίν.
"Σε λίγο έρχομαι"απάντησε η Ελινέν.
Η Ελινέν τελείωσε επίσης με το στρώσιμο.Όμως,πριν καν φύγει,ο Νίνκαν της έπιασε τον αγκώνα.
"Πού νομίζεις ότι πας;"ρώτησε.
"Κάτω για την Ημέρα Κρέπας;"απάντησε με ένα αμήχανο χαμόγελο.
Ο Νίνκαν έσκυψε λίγο ακόμα το κεφάλι του προς το μέρος της.
"Σε πληροφορώ πως το να με ερωτευτείς ,είναι  πολύ,μα πάρα πολύ κακή ιδέα.Οπότε,μείνε όσο πιο μακριά μπορείς από εμένα!"
Και της άφησε βίαια το χέρι.Η Ελινέν δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί της φερόταν έτσι.Μήπως επειδή αυτός που σκότωσε τους γονείς του ήταν αριστοκράτης και γενικά,ο Νίνκαν δεν είχε ιδιαίτερη συμπάθεια για την αριστοκρατία.Αν και αυτό δεν ήταν δικαιολογία.Ή μήπως ήταν;
Η Ελινέν κατέβηκε κάτω.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:Η Πτώση της ΑριστοκρατίαςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora