Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:Η Πτώση της Αριστοκρατίας

Κεφάλαιο 2

Η Ελινέν σταμάτησε πάλι σε ένα δέντρο.Ένιωθε μια ζαλάδα.Δεν είχε φάει τίποτα εδώ και μέρες.Ευτυχώς που μπορούσε να δαμάσει το νερό,για να πιει.Άρχισε ξανά να βρέχει.Η Ελινέν κάθισε κάτω από το δέντρο και έβαλε τη κουκούλα της από τη μπλε γούνα της.Ωστόσο,δεν μπορούσε η γούνα να την κρατήσει ζεστή.Θα αρρώσταινε από στιγμή σε στιγμή.
Από το πουθενά,είδε δύο σωματώδεις άνδρες με στολές φρουρών.Τους ακολουθούσαν ένα τσούρμο νεαρά κορίτσια με κουρελιασμένα ρούχα.Ήταν από το σκλαβοπάζαρο!Συνήθως,την εποχή της αριστοκρατίας,μάζευαν ανήμπορους ανθρώπους,οι οποίοι γινόντουσαν σκλάβοι είτε απλών πολιτών,είτε πλουσίων,είτε ευγενών,είτε της δυναστείας.Οι περισσότεροι ευχόντουσαν να υπηρετούν τη δυναστεία,διότι δε φερόταν βάρβαρα.
Όλα αυτά τα κορίτσια ανήκαν στον άρχοντα.Θα πήγαιναν στο παλάτι και θα γινόντουσαν απλές σκλάβες ή παλλακίδες του.Οι παλλακίδες παλιά απαγορευόντουσαν.Δυστυχώς,δεν ήταν ο πατέρας της εδώ για να επαναφέρει τα ήθη.
Οι φρουροί είδαν την Ελινέν.Δεν ήξεραν ότι ήταν η πριγκίπισσα.Ήθελαν να την πάρουν για σκλάβα.Εκείνη άρχισε να τρέχει.Οι φρουροί την ακολουθούσαν.Τελικά,κρύφτηκε πίσω από τον πέτρινο τοίχο ενός σπιτιού,καπηλειού;Δεν ήξερε.Οι φρουροί έπαψαν σε μια φάση να την κυνηγούν.
Η Ελινέν έτρεχε ακόμα στην βροχή.Κάθισε κάτω από ένα δέντρο,έξω από το δίπλα πέτρινο κτήριο.
Η Ελινέν έκλεισε τα μάτια της και έγειρε λίγο το κεφάλι της.
Ξανάνοιξε τα μάτια της όταν άκουσε τις φωνές μιας χοντρής,στρίγγλας φουρνάρισσας να πετά έξω με τις κλωτσιές ένα αγόρι στην ηλικία της Ελινέν,δηλαδή δεκαέξι ετών.
Εκείνο το όμορφο,ψηλό,μελαχρινό αγόρι με γαλάζια μάτια κρατούσε ένα ψωμί.
Η Ελινέν τον κοιτούσε σαν ζητιάνα.
Αυτός ήταν θυμωμένος απ' ότι φαινόταν.Όταν την είδε,της πέταξε άγρια το ψωμί.
Η Ελινέν σηκώθηκε,το πήρε και έφαγε μια μπουκιά.Το αγόρι την κοιτούσε ακόμη.Εκείνη έφυγε.

Ο Άναξαρ διοργάνωσε γλέντι,με παλλακίδες να τον διασκεδάζουν,χορεύοντας.Εκείνος τις κοιτούσε λαίμαργα,καθώς έπινε το κρασί του.
Μέσα μπήκε ο σύμβουλός του.
"Άρχοντά μου,ψάξαμε σε όλα τα βασίλεια.Δεν τη βρήκαμε.Αλλά άκουσα ότι σε ένα μεγάλο χωριό έξω από την Πελοπόννησο,συγκεκριμένα στη Νέσεφο,καθώς μάζευαν κορίτσια,τους ξέφυγε μία,της οποίας η περιγραφή ταιριάζει με της πριγκίπισσας".
Ο Άναξαρ ξαναήπιε το κρασί του.
"Στείλε σε αυτό το χωριό φρουρούς που γνωρίζουν την εξωτερική εμφάνιση της πριγκίπισσας.Πού θα πάει!Θα πιάσω το έκτρωμα του βασιλιά!Πήγαινε!"
Ο σύμβουλος κατέβασε το κεφάλι του και έφυγε.
Ο Άναξαρ κοιτούσε μια ξανθιά παλλακίδα,η οποία σχετιζόταν με το παρελθόν της βασιλικής οικογένειας.