Κεφάλαιο 26

153 21 2
                                    

Ο άρχοντας Άναξαρ βρισκόταν στο κεντρικό μπαλκόνι του παλατιού.Το βλέμμα του ήταν σκοτεινό και προξενούσε φόβο.Τίποτε δεν ακουγόταν,μονάχα ένα ήρεμο αεράκι.Ήταν βράδυ.
"Πού είσαι,μικρό τερατάκι;Πού κρύβεσαι;"είπε.
Γνώριζε ότι η πριγκίπισσα ήθελε να πάρει εκδίκηση για την οικογένειά της και για τα βασίλεια.
Θα την ξεφορτωνόταν.Και αυτή και όσους συγγενείς της γλίτωσαν.

Μετά από λίγο,βρισκόταν στη βιβλιοθήκη του παλατιού.Καθόταν κοντά στο τζάκι.
Μελετούσε ένα βιβλίο ενός αρχαίου Ελ φιλόσοφου.Όχι ότι ήταν λάτρης των φιλοσόφων.Μισούσε κάθε τι που αφορούσε την Έλναδα,τον πλούτο της,την πολιτιστική της κληρονομιά και τα συναφή.
Μέσα από τις σκιές,ξεπρόβαλε η πολύτιμη παλλακίδα του.Κρατούσε και αυτή ένα βιβλίο.
"Άρχοντά μου..."είπε και υποκλίθηκε.
Ο Άναξαρ χαμογέλασε.
"Τι κάνεις γλυκιά μου εδώ τόσο αργά;"τη ρώτησε.
"Δεν κοιμόμουν.Βγήκα από το δωμάτιό μου και σε είδα που ήρθες εδώ!"
"Πρέπει να πας για ύπνο!"της είπε.
"Πριν πάω...θα σου δείξω αυτό"είπε και έδειξε ένα βιβλίο.
Ο Άναξαρ το κοίταξε με περιέργεια.Τι το πολύτιμο είχε αυτό το βιβλίο;
Η παλλακίδα του άνοιξε το βιβλίο σε μια συγκεκριμένη σελίδα..Και τι είδε!
Μια ζωγραφιά της πριγκίπισσας!Όμως όχι!Δεν ήταν η πριγκίπισσα!
Στο κάτω μέρος της σελίδας ήταν γραμμένο ένα όνομα.
"Αλεξάνδρα..."ψέλισε.
Εντυπωσιάστηκε από την ομοιότητά της κοπέλας που ήταν στη ζωγραφιά με της πριγκίπισσας.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:Η Πτώση της ΑριστοκρατίαςOù les histoires vivent. Découvrez maintenant