Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:Η Πτώση της Αριστοκρατίας

Κεφάλαιο 5

Καμιά απάντηση δεν δόθηκε από την Ελινέν.Οι τέσσερις φίλοι την κοιτούσαν ακόμα.Η Ελινέν κατάπιε το σάλιο της και έσκυψε το κεφάλι.
"Εγώ είμαι!"
Σοκαρίστηκαν.Δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι μπροστά τους είχαν μια πριγκίπισσα.Η Λάκσμι δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι μάζεψε από το δρόμο μια πριγκίπισσα.
Ο Στέφανος και η Λουσίν δεν είχαν συνειδητοποιήσει πως γνώρισαν τη μέλλουσα βασίλισσα της Έλναδας.Αν γινόταν ποτέ.
Ο Νίνκαν δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι στο κορίτσι, το οποίο πέταξε άγρια το ψωμί ήταν η πριγκίπισσα.
"Γιατί δε μας είπες πως είσαι η πριγκίπισσα της Έλναδας,Ελινέν;"ρώτησε η Λουσίν.
"Γιατί θα διατρέχατε μεγάλο κίνδυνο δίπλα μου!Ο Άναξαρ δε θα διστάσει να σκοτώσει  εμένα ή οποιονδήποτε με βοηθήσει..."
Επικράτησε νεκρική σιωπή.
"Και τώρα τι θα κάνεις;"ρώτησε ο Στέφανος.
"Τώρα θα πρέπει να πάρω τα βασίλεια πίσω.Το σίγουρο είναι ότι δε θα τα καταφέρω.Τουλάχιστον,χωρίς συνοδοιπόρους.Για αυτό και θα σας ζητήσω κάτι που θα σας βάλει σε τεράστιο κίνδυνο,αλλά είναι για το καλό ολόκληρη την Έλναδα.Ο δρόμος θα ναι δύσκολος.Τέλος πάντων!Αυτό που θέλω να σας ζητήσω είναι να με ακολουθήσετε και να με βοηθήσετε στην αποστολή μου!"
Ταράχτηκαν από μια τέτοια ξαφνική πρόταση.
Ο πρώτος που δέχτηκε,ήταν η Λάκσμι.Πάντα έψαχνε για μια περιπέτεια και έναν τρόπο να ξεφύγει από την καθημερινότητα.Ακόμα και αν σήμαινε ότι θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή της.Ο Στέφανος και η Λουσίν δέχτηκαν γιατί δεν ήθελαν να αφήσουν τη Λάκσμι μόνη και πίστευαν ότι ο καιρός για να πολεμήσουν,έχει φτάσει!
Ήταν τόσο ενθουσιασμένοι!
"Εσύ,Νίνκαν,θα έρθεις μαζί μας;"ρώτησε η Λάκσμι.
"Όχι!"είπε ο Νίνκαν και σηκώθηκε και βγήκε έξω.
Οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν.
"Νίνκαν!Νίνκαν!Στάσου!"φώναζε ο Στέφανος.Ο Νίνκαν σταμάτησε.
"Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας;"ρώτησε ο φίλος του.
"Γιατί δεν θέλω να βρεθώ σε μπελάδες!Και ούτως ή άλλως,αυτή είναι πριγκίπισσα.Έχει κάστρα,ιππότες...Δε χρειάζεται βοήθεια από κοινούς θνητούς και μην ξεχνάς..."δίστασε να συνεχίσει.
"Να μην ξεχνάω τι;"ρώτησε ο Στέφανος.Εν τω μεταξύ,κατέφτασαν και οι άλλοι.
Το βλέμμα του Νίνκαν στράφηκε στην Ελινέν.Τελικά,η ματιά του στράφηκε πάλι στον Στέφανο.
"Ότι αυτός που σκότωσε τους γονείς μου,ήταν γαλαζοαίματος.Λόρδος ή δε ξέρω και γω τι ήταν!Δε θέλω να μπλέκομαι με τέτοιους!Και εκτός αυτού,θέλω να μείνω μακριά από όλα αυτά!Θέλω να ζήσω μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή"υποστήριξε.
Η Ελινέν στενοχωρήθηκε από τα λόγια του.Το καταλάβαινες από το βλέμμα της.Επίσης,ήξερε για ποιον έλεγε ο Νίνκαν.Κάποτε,ένας λόρδος εκβίαζε και καταχραζόταν τις περιουσίες των Ελ στην Κορινθία,στη Σένδενο και στη Νέσεφο.Καθήκον του ήταν να παραλαμβάνει τον φόρο και να τον παραδίδει στον βασιλιά.Αλλά απ' ό,τι φαίνεται,δεν το εκτελούσε τόσο καλά.Τελικά,ο πατέρας της τον αποκεφάλισε.
"Ο,τι και να έγινε,η Ελινέν δεν ευθύνεται για τον θάνατο των γονιών σου.Απλά...Ω,έλα Νίνκαν.Τα βασίλεια δε θα σωθούν από μόνα τους!"είπε ο Στέφανος.
"Σε πληροφορώ δε θα ζήσεις ήρεμα και φυσιολογικά όσο κυβερνά.ο Άναξαρ"τόνισε η Λάκσμι.
Ο Νίνκαν δεν άλλαζε γνώμη με τίποτα.Τελικά,παραιτήθηκαν από την προσπάθεια να τον πείσουν.
"Όπως επιθυμείς..."είπε ο Στέφανος και έφυγε πρώτος.Τον ακολούθησαν η Λάκσμι και η Λουσίν.Η Ελινέν έμεινε πίσω να κοιτά τον Νίνκαν.Εκείνος δεν την κοιτούσε.
Προτού φύγει και αυτή,του 'πε:
"Πάντως,αν θες να ξέρεις,ο πατέρας μου εκτέλεσε εκείνον τον λόρδο για τις  εγκληματικές πράξεις του".