Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ:Η Πτώση της Αριστοκρατίας

Κεφάλαιο 20

Βρισκόντουσαν σε επιφυλακή.Ο φρουρός κατάλαβε ότι κάποιος ήταν έξω.Έτσι λοιπόν,για να ελέγξει,άνοιξε τις πύλες.Όταν βγήκε έξω,δεν είδε κανέναν.Ο Νίνκαν γνώριζε ότι κάτω από τη γη υπάρχει νερό.Όπως και στη φύση.Συγκέντρωσε όλη την ενέργειά του και δημιούργησε κάτω από τη γη πάγο.Τον δάμασε και στόχευε τον φρουρό.Ώσπου τον πέτυχε και ο φρουρός ήταν παγιδευμένος σε έναν πάγο.
Η Ελινέν και ο Νίνκαν εισέβαλαν μέσα στις φυλακές.Το προαύλιο ήταν απαίσιο και έμοιαζε λες και είναι φυλακή από την κόλαση.Ο Νίνκαν και η Ελινέν βρήκαν τον τρόπο να βρουν τον τρόπο να βρουν το μέρος που βρισκόντουσαν οι φυλακισμένοι.Στο δρόμο,πέτυχαν δυο φρουρούς.Οι φρουροί τους επιτέθηκαν με νεροδάμασμα και εκείνοι αμύνθηκαν με τον ίδιο τρόπο.Τελικά,"πάγωσαν" όλους τους φρουρούς.Η Ελινέν άρχιζε να φοβάται.Ο Νίνκαν και αυτή κρυβόντουσαν σε σκοτεινές γωνίες.
Στρατιώτες πηγαινοερχόντουσαν σε όλους τους διαδρόμους.Είχαν αντιληφθεί ότι υπήρχε κάποιος εισβολέας.Ή μάλλον,κάποιοι εισβολείς.

Έφτασαν στο κελί,όπου κρατιόντουσαν αιχμάλωτοι οι φίλοι τους.Όπως αναφέρθηκε και πριν,κάτω από τη γη,υπάρχει νερό.Για αυτό και η Ελινέν,η οποία ήταν η μόνη που ήξερε να χειρίζεται σωστά αυτήν την ικανότητα,"άκουσε" τη γη και μπορούσε να τους εντοπίσει.Αυτή η τέχνη ήταν καθαρά πνευματική.Βρήκαν το κελί των φίλων τους.Η Λάκσμι,ο Στέφανος και η Λουσίν αντιλήφθηκαν την παρουσία τους.Δεν υπήρχε κανένας φρουρός,οπότε είχαν το πεδίο ελεύθερο.
"Παιδιά!Δόξα τον Ζέϊο,ήρθατε"αναφώνησε ο Στέφανος.
Η Λάκσμι πετάχτηκε από την θέση της και διαμαρτυρόταν.
"Σοβαρολογείτε;Καθόμουν σε αυτό το κελί μια ολόκληρη μέρα,όπου υπάρχει υγρασία και καθόλου καλή εξυπηρέτηση;Ωραίο υπεύθυνο για τις φυλακές διόρισε ο πατέρας σου!"
"Δεν είναι αυτός,εξυπνοπούλι!"είπε ο Νίνκαν.
Η Λάκσμι πατώντας το πόδι της στο έδαφος,έβγαλε πάγο κάτω από τη γη και πάγωσε τον Νίνκαν.Η Λουσίν από πίσω τον ξεπάγωσε.
"Πού είναι τα κλειδιά;"ρώτησε η Ελινέν.
"Τα έχει ο φύλακας του κελιού"απάντησε η Λουσίν.
Ο Στέφανος κοίταξε φοβισμένος πίσω από την Ελινέν και τον Νίνκαν.Το ίδιο και η Λάκσμι και η Λουσίν.Οι δυο τους,μόλις γύρισαν το κεφάλι τους,αντίκρισαν τον φύλακα,όπου κρατούσε τα κλειδιά.
Ο φύλακας πέταξε πάγο στην Ελινέν και την κόλλησε στον τοίχο.Ο Νίνκαν πήγε να σπάσει τον πάγο,όμως ο φύλακας τον απέκρουσε με νερό.Ο Νίνκαν πέρασε στην αντεπίθεση.Ο Στέφανος ,ο οποίος βαριόταν να παρακολουθεί το θέαμα,έκανε ό,τι έκανε και η Λάκσμι στον Νίνκαν.Δηλαδή,πάγωσε τον φρουρό.Τα κλειδιά είχαν πέσει κάτω.Ο Νίνκαν,στο μεταξύ, ξεπάγωσε την Ελινέν.Η Ελινέν,δίχως να χάσει ευκαιρία,άρπαξε τα κλειδιά και ελευθέρωσε τους άλλους.Με το που βγήκαν,αγκάλιασαν την Ελινέν.
Η πριγκίπισσα τουρτούριζε από το κρύο.Ο φύλακας,του οποίου το κεφάλι δεν είχε καλυφθεί από πάγο,έβγαλε νερό από το στόμα του,μέσω της αναπνοής και του σάλιου του.Η Ελινέν του πάγωσε και το κεφάλι.
Ύστερα,ξαναδάμασε νερό και το μετέτρεψε σε πάγο.Τον έσπασε στον άλλον πάγο και χτύπησε το κεφάλι του φύλακα.
Εκείνος έπεσε αναίσθητος στο πάτωμα.
"Πάμε!"είπε η Λουσίν.

Έτρεχαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν.Όποτε συνατούσαν φρουρές,τους απέκρουαν με νεροδάμασμα και ακολουθούσαν άλλο δρόμο.
Όταν βγήκαν στο προαύλιο,τους περίμενε ένας στρατός.Οι πέντε φίλοι σκορπίστηκαν στο πλήθος.Ο Στέφανος απέκρουσε πέντε στρατιώτες με πάγο και τους υπόλοιπους τους πετούσε τη μια φορά νερό και την άλλη πάγο.Το ίδιο έκανε και η Λουσίν.
Κάποιοι έκαναν απόπειρες να την πετύχουν πισώπλατα,αλλά εκείνη χρησιμοποίησε τις τεχνικές άμυνας νεροδαμάσματος.
Η Λάκσμι συγκέντρωσε όλη την ενέργειά της και μπήκε στην κατάσταση του Έλληνα για να τους συντρίψει.
Κάποιοι προσπαθούσαν μάλιστα να την σκοτώσουν σε αυτήν την κατάσταση,όμως αυτή ήταν ταχύτερη από αυτούς.
Ο Νίνκαν πολεμούσε με θάρρος και τόλμη,σαν ένας πρίγκιπας.Έβλεπε την Ελινέν από μακριά που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους άλλους στρατιώτες,παρόλο που ήταν η πιο ισχυρή νεροδαμάστρια της γενιάς της.Ο Νίνκαν δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί της.Ήταν καλύτερη από αυτόν.Μάλιστα μαγεύτηκε από αυτό το χάρισμά της.Ποσώς τον ενδιέφερε αν ήταν γαλαζοαίματη.Δεν μπορούσε να της αντισταθεί.Στο πεδίο της μάχης,επικρατούσε πανδαιμόνιο.Η Ελινέν,αφού απέκρουσε με νεροδάμασμα τους στρατιώτες,απέκρουσε και τους φύλακες των πυλών και εκείνη την άνοιξε.
Οι άλλοι τέσσερις βρήκαν ευκαιρία να δραπετεύσουν.

Την επόμενη μέρα,θα ξεκουράζονταν όλοι και θα όδευαν προς το Χαστρεβόγκισταχ.Στο Χαστρεβόγκισταχ,βρισκόταν ο 35χρονος εξάδερφος του βασιλιά,ο δούκας Όλιβερ,ανιψιός της πρώην βασίλισσας(της μητέρας του βασιλιά).Ο δούκας Όλιβερ παντρεύτηκε τη δούκισσα Βίλμα,η οποία αν και δεν ήταν αριστοκράτισσα,ανήκε σε μια ευκατάστατη οικογένεια.Παντρεύτηκαν λίγο πριν η Ελινέν και ο αδερφός της κλείσουν τα δεκαπέντε τους χρόνια.Ένα χρόνο πριν δηλαδή.
Οι τέσσερις φίλοι θα έπρεπε να διασχίσουν τη Βενετία,ύστερα την Κορινθία,τα Μεδιολάνα,το Ινρονίν και ύστερα θα έφταναν στο Χαατρεβόγκισταχ.
Τους πήρε εφτά εβδομάδες μέχρι να φτάσουν.
Πάνω από το Χαστρεβόγκισταχ,βρισκόταν το δουκάτο του Σκάλτεουανχ και η Σαδουΐα.