Me and my guitar

Hoofdstuk 2: Let the story begin!

Jade POV:

*You and I. We don't wanna be like them. We can make it till the end*

‘’Katrien! Zet je k*t muziek eens wat zachter! Ik probeer te slapen!’’, mompel ik licht geïrriteerd. Spijtig genoeg slapen we in hetzelfde kleine, roosgeschilderde hok. Geloof me, onze kamer is nog kleiner als een doos van een zwerver en wil je weten wat dan nog het ergste is?

Mijn zus luistert elke ochtend, middag en avond naar die beroerde One Direction. Ze is helemaal geobsedeerd door hen. Zij noemt zichzelf dan Miss Horan, want Niall is toch echt super hot in haar ogen. Ik moet er al bijna van kotsen als ik eraan denk. Komaan, zo speciaal zijn die gasten toch ook weer niet?

Wakker worden moet normaal fijn zijn -alhoewel dat het bij mij op zondagen nooit het geval is- maar met zoiets als dit is het zeker niet zo. Ik blijf nog een minuutje liggen uit protest, omdat dus mijn zin en goede humeur als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. Uiteindelijk dwing ik mezelf toch uit bed te gaan.

Mijn voeten raken de koude vloer en vervolgen hun weg naar de badkamer. Daar kleed ik me uit en draai de halfveroeste knop van de douche open. Zoals gewoonlijk is het water weer ijskoud. Ik pak de fles shampoo, maar hij is zo glad dat hij valt op mijn kleine teen. Uit frustratie begin ik te vloeken. "Kan het nu nooit eens goed gaan?!" Snel was ik mijn haren, draai de knop dicht en droog mezelf af. Ik sla mezelf mentaal omdat ik mijn kleren ben vergeten klaar te leggen. Kan het vandaag nog erger worden? Mijn humeur wordt met de seconde "beter". "Katrien, wil je voor mij kleren uitzoeken en brengen, ik ben het vergeten." roep ik. Opgewonden roept ze terug "Zeker en vast. Wacht twee minuutjes."

Een kwartier later komt ze binnengelopen met een zwarte skinney, een witte V-hals t-shirt, donkerblauwe converse en mijn abercrombie vest. Ik knik goedkeurend. Mijn zusje moet echt iets met mode later doen. Ze weet perfect hoe je alles met elkaar moet combineren en is altijd op de hoogte van de laatste modetrends.

Ik trek mijn kleren aan en begin mijn haar te drogen. Daarna begin ik het te vlechten omdat ik mijn gekrulde haren haat. Met tegenzin slenter ik terug naar mijn kamer. Daar zit mijn zusje op MIJN bed te springen en één ding haat ik zo erg: namelijk andere mensen die op MIJN bed zitten. Ik krijg het helemaal warm en sta op het punt om uit te barsten. Rustig blijven. Tel rustig tot tien. Adem rustig in en uit. "Sh!t, nu ik eraan denk, de girls komen om tien uur. Samen met hen vorm ik een garageband al zo een goede 4 jaar.

Het begon allemaal op de middelbare school, toen er een talentenjacht georganiseerd werd. Er mocht 1 vertegenwoordiger per klas meedoen. Geloof me, dat waren er al veel, want we waren een gigantische school. Toen bestond onze band nog niet. We kenden elkaar wel al, we zaten immers in dezelfde klas,  maar meer als klasgenoten waren we niet. Behalve Ellen, die kende ik al zowat heel mijn leven en was mijn beste vriendin.

Ik kan me elke seconde van mijn auditie in ons minuscuul klas lokaaltje nog herinneren. Mijn naam werd afgeroepen, een rilling ging door me heen. Hier kwam het dan, het moment waar ik al heel mijn leven op heb gewacht. Zodra ik de ruimte binnenkwam, voelde ik als het ware de priemende blik van de jury op mijn huid kriebelen. iWat me opviel, was dat ik niemand van de jury ooit had gezien. Niet op de televisie, niet in de krant, niet op de radio, gewoonweg nergens! Ik begon lichtjes te panikeren. Wat als ze me niet goed vonden? Het was ongemakkelijk stil.

Ik stond voor 3 juryleden, die me maar bleven aanstaren zoals een koe in de weide naar een voorbij tuffende trein gaapt: dom en verveeld. Ik grinnikte om deze gedachte, maar de pret was rap voorbij zodra ik me realiseerde dat alleen zij mijn droom konden waarmaken. Mijn toekomst lag dus in de poten van een stel runderen.

Even later nam een jurylid met een monsterlijke bril het woord: ’’Wat is je naam?’’ ‘’Jade.’’ Ik snapte niet hoe ik ooit zo naïef kon zijn om mij voor dit in te schrijven. Ik zou dit toch nooit winnen. De jury had misschien al duizend audities gezien die veel spectaculairder dan de mijne waren. In de gang had ik allemaal dansers, clowns, vuurspuwers en acrobaten gezien. Natuurlijk vinden ze een meid met een gitaar dan maar een saaie bedoeling. In hun plaats zou ik dat ook vinden.