Me and my guitar

hoofdstuk 35: the voice

5 comments+ 5 votes = nieuw deeltje, dankje voor de lieve commentjes die maken mijn dag x

Ok mensjes, willen jullie mij een plezier doen en het boek van LotteVerleyen "why do i have a voice?" lezen. Ik vind het echt jammer dat ze zo weinig lezers heeft voor zo een pracht boek. DUS DO IT!! :)

Jade Pov:

*Uit wanhoop gooi ik een spiegel tegen de grond. Deze breekt in duizenden stukjes. Ik zucht, tranen stromen over mijn gloeiende wang. Ik was net als deze spiegel: helemaal gebroken, kapot en afgedankt. Yani haatte mij, Scooter haatte mij, Niall haatte mij waarschijnlijk ook. Iedereen haat mij...

Twijfelend neem ik een scherp stuk glas. Zou ik... Zou ik het doen? "Het is maar voor één keer? Je wilt zo graag even je bloed zien." fluistert een stemmetje in mijn hoofd.

Er rollen een eenzame traan over mijn wang. Ik kon Simon en mijn zusje geen pijn doen. "Ze komen het niet te weten." fluistert het stemmetje. Ik  moest gewoon iets met lange mouwen dragen, een vestje ofzo? Maar, ik kon ze geen pijn doen. Ze hielden van mij. "Niet." zegt het stemmetje. "Ze waren er niet. Toen je ze nodig had. Ze haten je."Het is waar. Ik zet de scherpe rand op mijn pols en duw hard. "FUCK LIFE." ...*

Ik schrik uit mijn nachtmerrie. Het was maar een droom, een super enge droom, dacht ik.  Maar van waar komt dan die brandende pijn in mijn arm? Ik bestudeer mijn arm waar een verband rond zit. Zachtjes schuif ik het  weg. Eronder zie ik een diepe rode snee. Ik begin te huilen en te schreeuwen. Waarom heb ik dit gedaan? Als ik het aanraak doet het nog meer pijn als het al deed. Uit frustratie begin ik nog harder te gillen.

Ik hoor een zacht geklop. Ook dat nog, ik zeg zachtjes ja. De plek naast mij deukt in. Ik hoor Simons ochtendstem. "Gaat het prinses?" Ik knik nee. "Simon, ik ben bang.." Hij maakt sussende geluidjes. "Rustig baby girl." Hij wilt me kalmeren, wat hem niet lukt, want ik begin nog meer te bibberen. "Ik... Kan het niet..." stotter ik. "Prinses, je bent perfect hoe je bent. Je hoeft niet bang te zijn van de buitenwereld. Ze zullen je niets doen, want ik zal je beschermen." Hij knuffelt me. Zo blijven we een tijdje zitten. In een stilte, maar geen onaangename. Soms zegt stilte meer dan woorden.

Simon zijn gsm begint te biepen. Hij zucht. "Ik weet dat je hier geen zin in hebt, maar je moet je klaarmaken. Haast je een beetje. Over een half uurtje, moeten we in de studio zijn." Ik loop tegen mijn zin de badkamer in en trek de eerste kleren aan die ik vind. Een gestreept topje, dipdye shortje en jeansblauwe vans. Over mijn snee schuif ik een zwarte armband en vlecht snel mijn haar.

Ik loop de badkamer uit. Simon is al ongeduldig beneden op mij aan het wachten met zijn hoofd leunend tegen de muur. "Een half uur." Ik giechel zachtjes: "Sorry Simon." Hij glimlacht:" Is niets. Nu hebben we wel niet kunnen ontbijten." Ik toon een pruillipje. "Maar ik heb honger." "Dat heb je altijd." Een witte limousine staat ons al op te wachten. Ik stap in en maak om te lachen een opmerking. "De volgende keer wil ik een fluoroze limousine met bloempjes op."

Simon, die naast mij in de zwarte fluwele zetel zit ,glimlacht. "Volgende keer prinses." "You're kidding me, dat je dat gaat doen?" "Ja. Ik ben niet voor niets DE SIMON COWEL." Ik draai met mijn ogen. "Had ik echt nog niet door hoor." Hij grinnikt:" Eigenlijk zou je vereerd moeten zijn dat je naast mij mag zitten." "Nee hoor, jij zou moeten voor mij buigen." "Waarom zou ik?" "Nou, ik ben de eerste in heel de wereld dat de snelst verspreide hit had. Een nacht." 

De chauffeur stopt voor een gebouw en neemt zijn hoedje af. Nog een fijne dag Heer Cowell en dame Claes. Ik grom. Wie denkt hij wel dat hij is om mijn achternaam te gebruiken. Ik ben Jade. J-A-D-E-

We doen de deur open en ik en Simon worden direct naar een andere kleedkamer geleid. Ik zet me in een witte stoel terwijl 3 stylisten zich voorstellen. "Cinna, Pauline en Maartje, aangenaam Jade." Ik geef een knikje. Ze lopen rondjes rond mij en bekijken me als een stuk vlees. "Wat zullen we je vanavond aandoen? Een schattig jurkje of eerder een coole skinney?" mompelt Pauline. Cinna wrijft door mijn haren zodat er een warrig effect onstaat."Ik denk dat we dit meisje beter verdient als een tuttig jurkje. We gaan voor de skinney."