Me and my guitar

hoofdstuk. 33: new

Begin deel 2 :) jeeej :) ;) 5 comments/5 votes = nieuw hoofdstukje x

Jade pov:

"DOE JE RIEMEN AAN WE GAAN LANDEN! " schalt het door de witte luidsprekers van het vliegtuig. Ik lig half in slaap in een zetel die super confortabel, zacht, pluizig en warm is. Serieus ik denk dat er een verwarmingssysteem in zit. Ik ga Simon straks vragen om deze zetel te kopen. Ok nee, ik denk dat hij mij nu al raar genoeg vind en ik voel me al schuldig genoeg tegenover hem.

Daarnet hadden we gebeld en had hij gezegd dat hij altijd boze en dreigende telefoontjes krijgt van Scooter.Die bedreigt me te vermoorden, doden en te ontvoeren. Daarom krijg ik vanop de luchthaven constant bodyguard bewaking. Ik kijk er al zo naar uit, niet dus. Daar gaat mijn gehele vrijheid en privacy.

Ik snap eigenlijk niet wat iedereen in mij ziet. Als ik Simon was, had ik mezelf laten terugsturen naar Scooter zodat ik geen problemen zou krijgen. Maar toen ik hem dat zei aan de telefoon, onplofte hij helemaal. Kan je dat geloven. Hij doet alsof hij mijn vader is. Altijd zo overbezorgd wat ik doe. Misschien moet ik hem zo gaan beschouwen, want ik heb anders niemand meer die voor me zorgt.

Mijn gsm trilt. Ik kijk op mijn scherm en zie een smsje van Selena. ''Hey Jadie, veel succes met Simon. Morgen kom ik je ophalen om 12 uur. Zie er al naar uit. xxx Sel.'' Ik glimlach. "Is goed schat. Ik kijk er ook naar uit. See you soon.''

Ik kijk verlangend door het raam. New York zag er groter uit dan ik dacht. Ik nam mijn gsm en trok snel een selfie. Deze zette ik deze direct op mijn instagram. Ik kreeg direct massa's reacties. "Omg Jade, je bent in the usa."  "Omg Jade volg mij. Ik hou van jou."  "Sweetie. Echte mooie foto."  Mijn fans zijn echt geweldig. Ze wouden een naam krijgen dus heb ik ze gevraagd welke ze wouden. Het is uiteindelijk the Jade people geworden. Naar het idee van een Belgisch meisje Dorien. Haar heb ik direct een bedankbrief langs de post gestuurd. Ze zal aangenaam verrast zijn binnenkort. Ik ben blij met fans zoals hun. Ze maken me sterk en doen me geloven in beter. Natuurlijk krijg ik ook haat van beliebers, maar daar trek ik me niets van aan. Dat is toch maar een fandom dat opgebouwd is uit ruzies en haat. #nohate

De directioners in tegendeel zijn zeer lief.  Ze aanvaarden dat ik en niall samen zijn. Ookal blijven ze dromen dat ze ooit miss Horan worden. Dat noem ik echte fans. Ze dreigen me wel als ik Nialls hart breek dat ze me breken stuk voor stuk. Maar daar kan ik best mee leven, want ik en niall blijven mooi voor altijd samen. 

Ik kijk strak voor me uit. Wat zal er allemaal daar beneden gebeuren straks? Simon zegt dat hij me in een girlband wil steken, maar hij nog naar andere bandleden moet zoeken. Ik had hem voorgesteld een soort voice te doen en hij was zeer enthousiast over mijn idee.

Een gesuis piept door mijn oren en een lichte bonk schudt me wakker. Een jonge stewardesse komt naar me toegelopen en helpt me met mijn koffer. "BEDANKT VOOR DE RIT. NOG EEN AANGENAME DAG IN NEW YORK." zegt ze. Ik pak mijn portemonee, duw haar een biljet van 50 euro in haar handen en knipoog naar haar. "Hier een fooi. Koop er iets leuks mee." "Dankje Jade.Maar dat ik je mocht helpen was al een eer op zich als fan. Ik kom zeker naar je volgende concert. Mag ik een handtekening en een foto please." Ze kijkt me met smeekende oogjes aan. Ik knik en we trekken samen een gekke foto en ik zet mijn handtekening op haar tas. Dolgelukkig stapt ze weg.

Ik zet één stap uit het vliegtuig en zie Simons bodyguards staan. Ze lopen naar me toe. De ene neemt zijn hoedje af:" Kevin." De andere geeft me een hand. "Dieter.'' Ik bekijk hen van top tot teen. De ene is supergespierd, heeft blauwe ogen en zwart haar. De andere is gewoon gespierd en heeft bruin haar. Zullen deze mannen mij kunnen beschermen als het erop aankomt? Ik vrees van niet.

Niall pov

"DE REIZIGERS VAN VLUCHT LONDEN-USA ZIJN IN BLOK 193.'' klonk er door de krakende luidsprekers van de vlieghaven. Ik draai met mijn ogen. Dat weet ik echt niet hoor. Ik sta hier al inmiddels een uur te wachten. Ik stap een beetje verder en zoek naar een spoor van Jade. Mijn hart maakt een sprongetje als ik haar zie staan. Haar haren vallen golvend over haar rug. Haar lichaam staat zelfverzekerd rechtop. Ze is niet meer de kleine Jade die in het gras zat en nergens iets van wist. Scooter heeft ze hard gemaakt. Ze heeft soms van die waanzinnige ideeen, maar ik ben er on haar voeten op de grond te houden terwijl zei haar ogen naar de sterren richt.