K.A.O.S Projesi

1

coolreckless bu bölüm senin için...

Düzenlendi. 

Soğuk zeminde kendimi biraz daha küçültmeye çalışarak sırtımı duvara yasladım, çenemi dizime koydum ve ellerimi başımın iki yanına koyarak olanları düşündüm. Sokakta hala su birikintilerinden geçen botların çıkarttığı sesleri duyabiliyordum. Çevrede hala sağ olan birilerini arıyorlardı. Ses çıkartmadığım sürece burada güvendeydim.

Kısık bir şekilde nefes alıp sakinleşmeye ve dikkatimi dağıtmaya çalıştım. Ben bu olmak istememiştim. Kimse bana bu şekilde olmak isteyip istemediğimi sormamıştı bile. Eğer bir seçim hakkım olsaydı ben... Daha güzel bir yaşam sürmek isterdim. Benim gibi sıradan insanlarla sürdürdüğüm arkadaşlıklar isterdim. Tıpkı evlerinde gülüp eğlenen insanlar gibi ailemle beraber yemek yemek, oyunlar oynamak, geziler, yürüyüşler yapmak isterdim. Ama şu halime bir bak...

İğrenç bir kanalizasyon deliğine saklanmış, pislik kokulu sularla çevrili bir yolun kenarında, bulunmamak için neredeyse dua ediyordum. Hissettiğim öfkeyle ellerimi sıkarak, kanalizasyona küçük delikten sızan ışık hüzmesine bakarak dişlerimi sıktım.

Kafamda sadece anne ve babama olan nefretimi kusmak vardı. Onların karşısına geçip var gücümle "Mutlu musunuz anne, baba! Siz ölürken beni bu kahrolası Dünya'da yalnız başıma bıraktığınız için mutlu musunuz?!" diye bağırıp çağırmak istiyordum.

Öfkeyle derin bir nefes daha aldım ve fısıltıyla "Sizin hatanızı ben çekiyorum." diye mırıldandım. Evet, bir şekilde bütün bunların sorumluları onlardı ve şimdi bunun cezasını ben ve benim gibiler canlarını vererek ödüyorlardı.

K.A.O.S. PROJESİ

Ülkede verilen haberlerin ardı arkası kesilmiyordu. Her gün onlarca çocuk, acı içinde can veriyordu ve bunun tek nedeni ise projenin sonuçlanmasıydı.

Proje daha iyi bir "Dünya" yaratabilmek amacını taşıyordu ve denekler; Dünya'nın bütün çocuklarıydı. Birçok iddia olmasına rağmen ilacın asıl amacı, daha dayanıklı, daha sağlıklı ve zeki nesillerin yetiştirilmesiydi. Bu deney elbette ki kobay fareleri ve şempanzeler üzerinde denenmiş ve olumlu sonuç alınmıştı fakat insan üzerinde görünen o ki pekte olumlu bir sonuç vermiyordu.

Hastalık önce normal bir grip gibi hapşurma, burun akıntısı ve hafif ateş belirtilerini gösteriyordu. Sonra yaklaşık bir hafta içinde ise baş dönmeleri ve kusma ile kendini yavaşça belli ediyordu.

Normal bir grip ve virüsü ayırmak çok zor. Yapılacak tek yanlış hata, Dünya'nın geleceğini ebediyen değiştirir ve insanlığın sonunu getirebilirdi. Sonuçta Dünya'nın genç nesilleri katılmıştı buna, insan ırkının yok olması an meselesi olabilirdi.

Virüsün son belirtisi olan kan kusma da gerçekleştikten sonra baygınlık geliyordu ve bu baygınlık sırasında tüm biyolojik savunma duruyor ve virüs beyine yerleşiyor. Birey ruhen ölüyor fakat bedenen hâlâ yaşıyor. Kişinin beyin ölümü gerçekleştiğinde ise her şey son bulmuş oluyordu.

Böylesine birçok olumlu sonuç almış, başarılı bir ilacın böylesine tehlikeli bir virüse nasıl dönüşürdü kimse bir açıklama yapamıyordu. Bulaşıcı değildi, tüm çocuklara aşılar yapılmıştı, belirtiler herkeste tespit edilmiyordu. İlaç neye göre enjekte edildiği vücutta bir anda virüse dönüşüyordu bunu kimse açıklayamıyordu fakat herkes ölmekten endişe ediyordu.

Ülke bu virüsle beraber ayaklandı ve çıkan isyanlarda yağmalanan, talan edilen ve yıkılmanın eşiğine gelen ülkeler bir karar almak zorunda kaldılar. Belki bir çözüm değildi ama nefret kusan halkı kısa süreliğine dindirebilecek bir şeydi. Alınan karar sayesinde bu deney bir daha tekrarlanmayacaktı. Ya da belki de, tedavisi bile bulunmayacaktı. Bu sayede bu projeyi gerçekleştirmek için gerekli olan malzemeleri bilen kimsede kalmayacaktı.