K.A.O.S Projesi

8

YaseminDkmeci

Arabayı hızla durdurduğumda Near elini ön koltuğa koydu ve "Sakin olsana." dedi. Ona dönüp "Ne kadar süredir uyanıksın?" diye sordum. Bana karşı yine o sevimli gülümsemesini kullandı ve "Şey... Bilmem. Rahatsız mı ettim yoksa?" diye sordu üzgün bir ifadeyle. Başımı sallayarak "Hayır. Neyse. Buradan sonrasını yürüyeceğiz." dedim ve koltuktan kalkıp ona döndüm. "Yürüyebilecek misin?" diye sordum. ''Şey bilmiyorum." dediğinde "Peki dönüşebilir misin?" diye sordum. Kapıyı açtı ve koltuktan kalkıp yere ayaklarını bastı. Bende kendi kapımı açtım ve arabadan inip ona baktım.

Gözlerini kapadı ve bir süre bekledi. Yavaşça yüzü ve bedeni değişmeye başladığı zaman bir adım geri gidip onu izledim. Bir kurda dönüştüğü zaman karnında bir noktanın hafif kazınmış olduğunu fark etmiştim. Muhtemelen orası kurşunun geldiği noktaydı. Başını sağa sola sallayıp, yelesini hareket ettirdi ve başını bana kaldırıp dişlerini gösterdi. Gülümseyerek ''Hâlâ değişebiliyorsun." dediğimde onaylayarak yeniden değişti. Bu sefer Acwel'e dönüşmüştü. Ona bakarak ''Near yapma ama. Zaten onu sürekli görüyorum. Bir de sen onun gibi etrafımda dolaşırsan deliririm.'' dediğimde kahkaha atarak ''Yapma Kelly. O kadar da kötü birine benzemiyor. Hem baksana onun gibi yakışıklı oldum.'' dedi. Başımı sallayarak yürümeye başladım ve sesimin tonunu küçük bir kız gibi yaparak ''Bence sen ondan daha yakışıklısın Near.'' dedim ve ona döndüm. Kendi görüntüsünü almıştı. ''Gerçekten mi?'' diye utanarak sorduğunda ''Utandın sanırım.'' dedim. Gözlerini açarak ''Yo utanmama gerek yok. Zaten yakışıklı olduğumu bende biliyordum. Ama senden duymak daha güzel. Sende çok güzelsin bu arada.'' dedi ve elini boynuna attı. Gülerek önüme döndüğümde koşarak ''Hey ben uyuyorken neler oldu anlatsana.'' dediği zaman aklıma o ölen çocuk geldi. Yüzümde ki gülümseme solmaya başlasa da sahte bir gülümsemeyle ''Hiç. Hiç bir şey. A bak sana ne aldım! Uzun zamandır yiyemiyordum ve sende seversin diye düşündüm.'' diyerek elimi cebimde ki fermuara attım.

Fermuarı açtığımda avucuma gelen çikolata ve şekerlemelerle keyifle gülümsedim ve ona sırtımı dönüp hepsini avuçlarıma almaya çalıştım. Avuçlarımı birleştirip ona döndüm ve ''İşte!'' diyerek avucumu ona uzattım. Bir süre boş boş baktıktan sonra ''Çikolata!'' diye bağırıp bana atladı. Kollarını bana sıkıca sardığı zaman dengemi sağlayamadan çığlık atarak yere düştüm.

Çikolata ve şekerleri yere koyduğumda bir tanesini aldı ve hızla açıp yemeye başladı. Bir şeker paketi alıp açtım ve içinde ki şekerleri yemeye başladım. Bu sırada heyecanla ''Bu şekerleri nasıl aldın?'' diye sordu. Ona bakmadan ''Markete girdim ve paralarını Acwel ödedi.'' dediğim anda sırıtarak ''Ondan hoşlanıyor musun?'' diye sordu. Ona yavaşça döndüm ve ''Onun gibi birinden asla hoşlanmam ben.'' dedim. Bunu der demez ''Peki nasıl birilerinden hoşlanırsın?'' dedi. Sırıtarak ''Neden bunu öğrenmek istiyorsun ki?'' dediğimde omuz silkip ''Merak.'' dedi ve çikolatasından yemeye başladı.

Yere uzanıp dolunayı izlerken Near üstüme eğildi ve ''Sana ağabeyimden bahsetmiştim ya. İşte o böyle biriydi.'' dedi ve birden üstünde eski kumaşlardan olduğu belli olan gömlek ve pantolon giyinmiş on sekizlerinde ki bir çocuğa dönüştü. Ama bu...

Ben ona hareketsizce bakarken o anlamadan ''Kelly bir sorun mu var?'' diye sordu. Onu omuzlarından itip doğruldum ve ''Ağabeyin askere mi katılmıştı?'' diye sordum. Kaşlarını kaldırıp ''Evet. Bu da onu en son gördüğüm zaman hatırlayabildiğim haliydi. Neden ki?'' dedi. Gözlerimi kısıp ''Onu gördüm. Ve sanırım ağabeyin Acwel'in arkadaşı.'' dememle bir anda heyecanla doğruldu ve ellerini yere koyup ''Onu gördün mü?! O iyi miydi Kelly?'' diye sorduğu zaman ''Evet. Evet o gayet iyiydi. Yani onu pek iyi bıraktım sayılmaz.'' dememle gözleri büyümüştü.