K.A.O.S Projesi

14

BraKurt5
Buzlanmış yolda ilerlerken Near hariç hepimiz üşüyor gibi görünüyorduk. Çantayı sırtıma daha iyi yerleştirerek ellerimi cebime soktum. Keşke daha kalın bir hırkam olsaydı. Bu sayede üşümezdim.

Luke ve Lena birbirlerine sarılarak ilerliyorlardı ve onlarda titriyordu. Near ise hırkasının önünü bile kapatma gereği duymuyordu. Ona anlamadan bakarak "Üşümüyor musun?" diye sorduğumda bana şaşkınlıkla bakıp "Hayır. O kadar soğuk değil ki." dedi. Gözlerimi büyüterek "Soğuk değil mi? Burnumda bu gidişle sarkaçlar oluşacak ve sen bana hava soğuk değil ki mi diyorsun?" dedim. Gözlerini gözlerime kenetleyerek "Evet. Soğuk değil. Bak." dedi ve elini bana uzattı. Elimi uzatıp elini tuttuğumda içim ısınmıştı. Benim soğuk ellerime karşın onun sıcacık elleri vardı. Hızla onu kendime çekerek elini sıktım ve "Sıcacık." dedim hayretle. Gülerek "Belki de içimde ki hayvanlar yüzünden sıcak hissediyorumdur." dediğinde bir kolumu cebime sokarak "Bu dönüştüğün hayvanları nerede gördün? Mesela bir ayı, kartal, kurt. Bunlar vahşi doğada bulunur ve bunlardan biriyle karşılaşsan muhtemelen ölmüştün." dedim. Bu dediğimle gülerek "Çok basitti. Kedi halimle ilerledim ve bir köpek gördüm. Kimsenin beni görmediği bir yerde ise köpeğe dönüştüm. Sonra ağaçların birinde tünemiş bir karga gördüm. Onu inceledim. Her parçasını izledim. Uçuşunu, hareketlerini. Sonra da bir kargaya dönüştüm. Şehrin uzağında bir hayvanat bahçesi vardı. Oraya kadar uçtum ve bu sırada uçuşumu düzelttim. Hayvanat bahçesine geldiğimde karga formumdan çıkmadan hayvanların kafeslerine girerek onları inceledim. Önce bir aslan, sonra bir leopar, sonra da kurt, kaplan, kartal, timsah, ayı." dediğinde kaşlarımı kaldırarak "Demek bu sayede hâlâ hayattasın. Hayvanları kopyalıyorsun ve kimse senin bir insan olduğunu düşünmüyor. Daha önce de söylediğim gibi, senin on iki yaşında olduğuna inanmıyorum. Normalden çok daha zekisin." dedim. Bununla sırıtarak ellerini cebine soktu ve başını sanki bir ritim tutuyormuş gibi sallayarak "Hayatta kalmak istiyorsan taktik bulmalısın." dedi ve durdu. Bende durup ona baktığımda sahte bir gülmeyle "Bir ses duydum sandım." dedi. "Nerede?" dedim anlamadan. Ben ses duymamışken o nasıl ses duymuş olabilirdi ki?

Bu dediğimi duymamış gibi etrafa bakınıyordu. Sanki bir şey hissetmiş gibi sürekli gözleriyle etrafı izliyordu. "Near sorun mu var?" dediğimde bir anda bir hayvan gibi vahşi bir şekilde hırlamaya başladı. "Near?" dediğimde bir anda kamburunu çıkarmıştı ve ileri doğru sıçramıştı. Bir anda yine o harika olduğunu düşündüğüm formlarından birisi olan kurda dönüştü ve ileri doğru koşmaya başladı. Pençeleri her adımında yere sürtünerek metalin sürtünmesine benzeyen bir ses çıkartıyordu.

Peşinden bende hareketlenince Near bir anda ileri dev ağzını açarak sıçramıştı ve sanki bir şey kapmak istercesine pençelerini kaldırmıştı. Ama boşluğa atlamıştı. Ben anlamadan onu izlerken hırlayarak durdu ve kamburunu çıkararak kulaklarını geriye yatırdı ve tüylerini olabildiğince kabarttı. "Near neyin var?" dediğimde ayaklarımın altında yine o titreşimleri hissetmeye başlamıştım. Lena, Luke ve Near'ın dışında iki kişinin daha adımlarını hissediyordum.

Rüzgâr bir anda sertleşip hava soğuyunca kolumu sararak etrafıma bakındım. Etrafta sanki kar taneleri aşağı inmek yerine yukarı çıkıyordu. Kaşlarımı çatarak Lena ve Luke'a "Bana yakın durun." diyerek ağır adımlarla Near'a ilerlemeye devam ettim.

Near bir anda başını kaldırarak bir eve baktığında evin tepesinde duran silüet ile bende duraksamıştım. Silüet ellerini yavaşça kaldırarak bir hareket yaparken bir erkek sesi "Buradan defolun! Avcılar ve askerlerin hepsi buradan gidecek!" dedi. Anlamadan silüetin dediğini anlamaya çalışırken havada buz tanecikleri belirginleşerek büyümeye başladı ve havada asılı kalarak buz sarkıçlara dönüşmeye başladı. "Bir sorun var." dediğimde buz sarkıçların sivri ucu bize doğru dönmüştü. Near hırlamaya devam ederken havlamaya başlamıştı. Sürekli silüete havlıyor ve sanki bir şeyler diyordu.