traffic lights | jaeyong

🚦|31

[story]

Jaehyun kaçıncı kadehi kaldırdığını hatırlamıyordu. Sürekli bir şeylerin şerefine içiyor, bir an bile duraksamıyordu.

Johnny, önünde duran bardağı geriye doğru iterek sırıttı.

"Bırakalım artık, bu gidişle eve dönemeyeceğiz."

"Dönmek isteyen kim?"

Jaehyun'un sözünü onaylayan mırıltılar üzerine Johnny ayağa kalkıp diğerlerini de kalkmaları için ikna etmeye çalıştı.

"Sizi buradan canlı çıkarmalıyım çocuklar, yoksa Chittaphon beni öldürür."

Kendisi de sarhoştu aslında. Sevgilisi onu çoktan öldürme planları yapıyordu zaten.

"Pekâlâ, bu kadar korkak olma," diyerek kalktı Sehun. Ardından Jaehyun, Yugyeom ve Yoongi de Sehun'a eşlik etti.

"Sakince dışarı çıkın ve kaybolun çocuklar, sabah sizi aradığımda sağ bulayım yeter."

Johnny emreder gibi konuştuğunda Yoongi güldü. Ardından bir şey söylemeden masanın üzerine bir miktar para bıraktı ve arkadaşlarına kısa bir bakış atıp mekandan çıktı. Henüz sarhoş olmamıştı, eve gidebilecek şanslılardan biriydi.

Yugyeom, Jaehyun'a bakıp gözlerini kıstı.

"Eve gidebilecek misin sen?"

Jaehyun hafifçe başını salladı.

"Tabii ki."

Oysaki ayakta bile zor duruyordu. Her an kusabilirdi, üstelik başı dönüyordu ve uykusu gelmişti.

"Tamam Jae, çık sen. Hesabı ben öderim."

Jaehyun hafifçe başını sallayıp zor da olsa mekandan çıkmayı başardığında havanın soğukluğuyla irkildi.

"Bu ne soğuk böyle?"

Kendi kendine konuşup sırıttı ve caddeye doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı. Binaların duvarlarından ve dükkanların camlarından destek alıyordu, yoksa asla ayakta duramazdı.

Yürüdüğü sokak boştu. Bundan yararlanarak duraksadı ve önünde bulunduğu dükkanın içine baktı. İçerideki nesneleri seçmeye çalıştı, masa ve saat.

Saate odaklanıp bakmaya çalıştı. İki buçuk olmuştu, üç buçuk da olabilirdi; göremiyordu ki.

Yürümeye devam etti.

Caddeye vardığında adımlarını yapabildiğince hızlandırdı. Taban sanki ayaklarının altından kayıyormuş gibi hissediyordu, her şey onun tersine hareket ediyor gibiydi.

O, ilk kez bu kadar çok içmişti.

Trafik ışıklarını gördüğünde rahatladığını hissetti. Evine yaklaşmıştı.

Dengesini kaybetti, düşmemek için bir yere tutunmayı denedi ama başaramadı. Yere düştüğünde kalkmak için gücü olmadığından öylece kaldı bir süre. Ardından zor da olsa dar ve karanlık bir ara sokağa çekebildi kendini.