[story]
Adımlarını hızlandırdı, bir süre sonra koşmaya başladı. Bir ara durup dinlendi, ardından tekrar koştu.
Saatinde varması gerekiyordu.
Nihayet ışıklara vardığında durdu ve derin bir nefes aldı. Karşıya baktı.
Taeyong oradaydı. Elinde o defter bulunuyordu ve yüzünde karamsar bir ifade vardı.
Yeşil ışığın yanmasıyla birlikte koşmaya başladı. Jaehyun'un yanından geçtiğinde, Jaehyun merakına yenik düşerek peşinden koştu.
Terapi seansını bir gün aksatsa sıkıntı olmazdı.
Kendini fark ettirmeden, insanlara çarpmamaya çalışarak koştu uzun süre. Ara sokaklar, caddeler, köprüler...
En sonunda Taeyong yavaşladı, onunla birlikte Jaehyun da yavaşladı. Bunca yolu koşmuş olmak onu epey yormuştu.
Dar bir ara sokakta, aralarında yaklaşık sekiz adım kalacak şekilde yürüyorlardı. Taeyong'un arkasına bakmıyor olması Jaehyun için büyük bir avantajdı.
Taeyong yolun sonunda durdu ve derin bir nefes aldı. Jaehyun ise aralarındaki mesafeyi bozmadan onu inceledi.
Taeyong bir süre soluklandı, ardından elindeki deftere baktı. Tekrar yürümeye başladı. Sokağın bitiminden sola döndü ve bahçeyi geçerek binanın kapısından içeri girdi.
Jaehyun ise sokaktan çıkar çıkmaz Taeyong'un girdiği yere baktı. Başını kaldırıp yazıyı okumaya çalıştı.
Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
traffic lights | jaeyong
Fanfiction"Yeşil ışık yandığında, arabaların durmasıyla birlikte koşmaya başlardı." ©renvoin
