KARAMSAR

K-16

         Merhaba. Hikayeme başlamadan önce bir duyuru yapmak istiyorum. Yeni kitabıma başladım, adı "Sigaraya Kapılan Düşünceler". Göz atarsanız sevinirim. Profilimden ulaşabilirsiniz. Desteklerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim. :)

        Babamın odamdan çıkmasından sonra bu kadar takılmamıştım bu konuya. Akşam yemekte hazır olduğumu ve onunla konuşmak istediğimi basit bir dille anlatmıştım. Yemekten sonra odasında beklediğini söyleyip bir hışımla kalkmıştı sofradan . Odasına gittiğimde
-"Konu annen Asya."dedi. işte bunu beklemiyordum. En fazla şirketle ilgilidir yada babamın düşmanı falandır diye tahmin ediyordum ama bu kadarı beni bile aşardı. Babam haklıydı.

        Ne yapmam gerektiğini de ne ile karşılaşacağımı da bilmiyorum. Babamın benden bir konuyu bu kadar gizlemesi beni korkutmuştu ama meraktan da çatlamak üzereyim.Dayanamayıp sormuştum ama açıkçası pişman olmuştum. Hala konunun asıl içeriğini merak ediyorum ama onunla ilgili bir şeyler duymaya ne kadar hazırım bilmiyorum. Buraya gelirken her şeyin farklı olmasını istiyordum ,böyle bir şeyi hayal etmemiştim. Birkaç gün öncesine kadar her şey daha iyiydi.
...

      Bu gün günlerden pazar ve ben üç koca gündür ne yapmam gerektiğini düşünüyorum. Kahvaltı ve akşam yemeyi hariç doğru düzgün odamdan çıkmadım. Telefonum bile nerelerde bilmiyorum. Arada Casper'la ilgilenip ders çalışıyordum. Daha doğrusu çalışamıyordum orası ayrı. Birkaç defa bu konuyu Ayşe teyzeme açmaya çalıştım ama hiçbir şey bilmediğini söyledi. Aslında bana daha çok geçiştirmeye çalışıyor gibi geldi. Sessiz geçen bir akşam yemeğinden sonra tekrar odama çekilmiştim. Gerçekler ne kadar can yakar , ne kadar acıtır hiç bir fikrim yok ama en kötü ne olabilir ki?

     Duyacaklarımdan korkuyordum. Aslında Annemle ilgili olan her şeyden korkuyordum. Babam "Konu annen Asya."  dediğinde de bu yüzden odadan çıkmıştım, aynı cümle o günden beri bozuk plak gibi beynimin içinde yankılanıyordu. Hem korkuyor hemde deli gibi merak ediyordum.İçim içimi yese de daha fazla dayanamayıp çıktım odamdan, aşağı inip babama baktım ama yoktu. Ayşe Teyzem'e sorduğumda babamın çalışma odasında olduğunu söyledi. Kapıyı çalıp girdim içeriye. Babam konuyu anladı ve ben tek kelime etmeden anlatmaya başladı;
-"En başından başlamak istiyorum." Derin bir nefes aldı ve devam etti;

-"Annenle hiç konuşmadığımı söylemiştim ama bir kaç defa görüştüm, bana seni ve ablanı istediğini söyledi. Karşı çıktım tabi ki çekip gidip sonra hiçbir şey olmamış gibi giremezdi tekrar hayatınıza ama anneni biraz tanıyorsam bu işin peşini bırakmayacağını biliyordum. Bu olay hakkında ablanla konuştuğumda umurunda olmadığını söyledi fakat sonra öğrendim ki ablan onunla irtibata geçmiş. Şu an Amerika'da bildiğimiz ablan aslında burnumuzun dibinde İzmir'deymiş ve annenle yaşıyormuş." Ne diyeceğimi bilmiyordum. Kelimeler boğazıma takılmış gibiydi.Sanki konuşma ve düşünme yetimi kaybetmiştim.

-"Bunları öğrendiğimde deliye dönmüştüm. Seni de alacağını söylediğinde ne yapacağımı bilemedim ve seni alıp buraya gelmeye karar verdim. O gün eve gelen, Ayşe Hanımı ve seni sandalyeye bağlayıp gidenler de annenin adamlarıydı.Bana kalsa ablanı da vermezdim ama o kendi seçimini yaptı. Bunun için tabi ki ablana kızamam annesini görmek onun en büyük hakkı. Tercihini yaptı bana saygı duymak düşer ama kızdığım konu bunu benden gizli yapmış olmasıydı. Bak Asya annenin yanına gitmek istersen sana kızmam, böyle bir konuda karışamam da bunu bilmeni istiyorum. Senden istediğim tek şey ne yaptığını bilmek."

+"Baba ablamın yaptığı aklım almıyor gerçekten ama haklısın herkesin kendi seçimi, bize de saygı duymak düşer. O eğer beni gerçekten isteseydi böyle işlere kalkışmaz gelir benimle adam akıllı konuşurdu. Bizi bırakıp gitmesinden sonra onu dinler miydim orasını bilmiyorum ama onun yüzünü bile görmeye tahammül edemem. İçin rahat olsun seni bırakmam." Bu konuşmanın üzerine kalkıp babama sıkı sıkı sarıldım. Bir süre daha konuştuk. Bu konuyu burada kapattık. Ablamın bize bunu nasıl yaptığını hala aklım almıyordu. BENDEN bile daha kızgındı ona, evde konusunu bile açmamıza izin vermez ama sıklıkla beni suçlardı. Annemin bir daha hayatımıza girmesini istemediğimi söyledim, babamda elinden geleni yapacağını kesin bir dille ifade etti.