Hey, ik ben Alexandra maar noem me maar Alexa. Eindelijk ben ik klaar met mijn studies. Nu ga ik -eindelijk- voor een jaar naar Australië. Ik wou er altijd al naar toe. Ik ga bij familie van mij dus wonen. Bands? Ik luister er niet zo naar. Ik ben m...
Ik bel aan en doe alsof ik ze niet heb gezien. "Hey, jij bent dat meisje dat mij bandana noemt." Ik grinnik bij de bijnaam. "Dat ben ik." Zeg ik en dan gaat de deur, eindelijk, open.
"Hey nichtje." Zeg ik enthousiast. Ik geef haar meteen een knuffel. "Het is zo lang geleden." Zegt ze enthousiast en ik knik bevestigend.
We gaan naar de keuken waar mijn tante en oom staan te koken. "Hallo." Zeg ik glimlachend. "Alexa, je bent er." Zegt mijn tante ook met een glimlach.
Ik knik bevestigend en geef haar ook een knuffel. Ik geef ook mijn oom een knuffel.
"Kom laten we naar jou kamer gaan." Zegt mijn nichtje hyperactief. Ik knik instemmend en ze sleurd me mee naar boven.
Het is een super mooie kamer. De muur achter het bed is zwart geverfd. De andere muren zijn een zeeblauwe kleur. Tegen de muur links van het bed staat een groter bureau.
"Je hebt een eigen badkamer en een inloopkast. Je hebt ook een klein balkon." Legt ze enthousiast uit, ik glimlach om haar enthousiasme.
"Nu gaan we naar mijn kamer." Zegt ze hyperactief. Voor ik iets kan zeggen neemt ze me weer mee.
"Dit is mijn kamer." Zegt ze trots. "Zijn dat niet jou buren?" Vraag ik als ik verschillende posters bekijk. Ze bloost een beetje.
Ze is achttien en ze is fan van vier paar sukkels. De reden dat ik haar nichtje noem is dat ik twintig ben.
"Ja, dat is toch kei cool. Niet?" Zegt ze enthousiast. "Ik ken ze niet." Ze kijkt me geschrokken aan. "Wat? Ze zijn mega bekend en jij kent ze niet. Jij kent 1D dan toch?" Vraagt ze nog steeds verbaasd. "Ze euhm... Zijn nu toch met vier niet?" Gok ik een beetje. "Ik ga je fan maken. Oh ja ze kwamen straks eten." Zegt ze grinnikend. Nu ben ik degene die verbaasd mag kijken. "Dat meen je toch niet?" Vraag ik. "Jawel, super toch." Zegt ze grinnikend. Voor het te erg wordt ga ik naar mijn eigen kamer.
Ik leg alles weg en douch me. Ik doe mijn nirvana t-shirt aan. Mijn zwarte ripped skinny jeans aan. Dan doe ik er nog mijn houthakkers hemd over aan. Het kan nu eenmaal niet anders. Ik doe mijn blauw haar in een vlecht en doe een klein beetje make-up op. (Outfit Alexa)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De bel gaat en Daisy komt me al uit mijn kamer halen. "Nichtje kalm aan. Het zijn maar vier idioten." Grinnik ik. "Het zijn vier beroemde, lieve, schattige, gespierde, grappige en knappe idioten." Rateld ze enthousiast. Ik grinnik om haar doen. Je kan aan alles zien dat ze nerveus is.
"Ken jij de jongens al lang?" Vraag ik dan maar. "Luke en Calum wel. Michael en Ashton heb ik maar een paar keer gezien." Ik knik en krijg kippenvel bij de naam Michael. "Dus lange, belachelijke naam, rood harige en bandana?" Vraag ik voor de zekerheid. Ze kijkt me verbaasd aan en knikt dan. "Is Calum belachelijke naam?" Vraagt ze en ik knik bevestigend. "Die naam is niet belachelijk." Gaat ze in de verdediging. Ik grinnik er maar wat om.
Ik ga aan tafel zitten waar de jongens ook al zitten. Ik moet weer naast bandana zitten. "We hebben besloten jou blauwe te noemen." Grinnikt hij. Ik geef hem een boze blik. "Of mogen we je naam weten?" Haha, ik heb hem door. "Nee, blauwe is goed." Hij kijkt me teleurgesteld aan. "Alexa wil je even helpen?" Vraagt mijn tante dan en ik innerlijk zucht. "Ha, dus dat is je naam." Ik schud mijn hoofd lachend.
Ik help mee het eten op tafel zetten en ga dan terug zitten. "Dus Alexa is niet je naam?" Vraagt hij dan. Ik schud mijn hoofd weer. "Ik geloof je niet." Grinnikt hij. "Vraag maar aan Daisy." Ik kijk naar Daisy. "Ze heeft ergens wel gelijk." Zucht ze.
Ik kijk overwinnelijk naar hem. Ik zie belachelijke naam met zijn ogen draaien.
"Belachelijke naam niet zo met je ogen draaien." Zeg ik lachend. "Mijn naam is niet belachelijk." Zegt hij met een boze toon. Ik grinnik om zijn toon.
"Alexandra, niet zo gemeen doen." Zegt mijn nichtje dan grinnik. Ik geef haar een dodelijke blik. Calum begint te lachen. "En jij vond mijn naam belachelijk." Hij zit te lachen en nu geef ik hem ook een dodelijke blik. Mokkend eet ik mijn eten op.
"Ik vind jou naam wel mooi hoor." Fluisterd bandana in mijn oor. Ik grinnik even en focus me dan terug op mijn eten.
Als ik klaar ben ruim ik mijn bord op en loop naar mijn nichtje haar kamer.
"Waar is die verdomde laptop." Vloek ik. "Ik dacht dat je geen fan was?" Vraagt de rood harige. "Ben ik ook niet, dit is niet mijn kamer." Leg ik uit. "Weet je mijn naam nog?" Vraagt hij. Ja, die weet ik nog. "Ik ben ..." Ik laat hem niet uitpraten door mijn handen op zijn mond te legen. "Waag het niet om die naam in mijn buurt uit te spreken." Sis ik naar hem. Ik pak de laptop die ik onder het bed vind en stap naar mijn kamer.
Gelukkig komt hij me niet achterna. Ik hoor hem naar beneden gaan. Ik zet de laptop aan en sluit mijn iphone aan. Al snel laden al mijn foto's erop. "Nee, je gaat er niet naar kijken." Zeg ik streng tegen mezelf. Maar ik kan het niet laten en doe de foto's open. Meteen begin ik te huilen.
"Waarom jij mikey? We hadden zo'n mooie toekomst samen. Ik mis je zo verdomd hard." Huil ik. Nog steeds huilend scrol ik door onze foto's.
Ik schrik als er iemand op mijn deur klopt. "Wie?" Vraag ik afwezig. "Daisy. Mag ik binnen komen?" Vraagt ze bezorgd. Ik maak een instemmend geluidje. "Kan je er nog steeds niet tegen?" Vraagt ze bezorgd. Ik geef haar een knikje.
Dan ziet ze de foto's. "Alexa! Je mogt die niet meer bekijken. Je weet dat ze je niet helpen." Zegt ze streng. "Ik weet het maar... toen... hij binnen kwam en zijn naam wou zeggen. Ik moest de foto's zien. Ik mis hem... ik wil hem terug." Huil ik weer harder. Daisy sust me. "Ik weet dat je hem terug wilt maar dat gaat nu eenmaal niet. Je zal hem moeten loslaten. Hoe moeilijk dat ook is." Ik knik maar.
"Mag ik even alleen zijn?" Vraag ik dan. "Als er iets is roep je maar of als je wilt praten." Ik knik als antwoord en doe mijn oortjes in. Al snel val ik in slaap.
