I didn't expect this

Hoofdstuk 21 ~Alexa

Als ik bij de starbucks aankom zie ik Maxelle al staan. Ze heeft rode ogen en haar gezicht is nat van de tranen.

"Maxelle, wat is er gebeurd?" Vraag ik bezorgd. "Ik...mijn ouders willen me nooit meer zien. Ze hebben me uit de familie gezet. Ik mag geen contact meer hebben met iemand van de familie. Sorry, dat ik je hier mee lastig val. Ik heb gewoon niemand anders hier." Zegt ze huilend. Ik geef haar een troostende knuffel. "Dat is helemaal niet erg. Maar waar ga je nu verblijven?" Vraag ik bezorgd. "Ik weet het niet." Zucht ze.

Ondertussen hebben we beide al ons drankje. Ik denk even na over een oplossing.

"Mischien kan je bij mij blijven slapen. Ik vertrek alleen al weer over een week. Ik zal ook vaak weg zijn." Zeg ik tegen haar. "Dat zou echt geweldig zijn maar dat kan ik niet aannemen. Sewes ga je denken dat ik je gebruik en dat is totaal niet zo." Ze kijkt sip naar beneden. "Dat denk ik totaal niet. Je komt gewoon bij mij wonen deze week en ik zorg ervoor dat je samen met ons al mee terug komt. Alleen als je dat goed vindt." Ze kijkt me hoopvol aan.

"Alexa..., dat is echt super lief van je. Ik neem het alleen aan als je het echt niet erg vindt want ik wil je niet tot last zijn."  "Natuurlijk ben je me niet tot last, kom dan vertrekken we naar mijn huis." We drinken het laatste beetje drinken op en vertrekken dan.

We zijn onderweg nog gestopt bij haar thuis om kleren op te halen. Toen ze binnen kwam werdt ze door haar ouders uitgescholden. Het was echt erg om te zien en horen. Nu zijn we bij mij thuis een film aan het kijken. Om iedereen wat op te vrolijken. Het is Ted 2. Ik hang wat tegen Ashton, hij heeft weer een arm om me heen geslagen.

"Dat was een goede film. Maar ik vind de eerste toch beter." Zegt mijn zusje lachend. "Daar stem ik mee in." Grinnik ik. "Ik ga drinken pakken, wie nog?" Vraag ik dan. "Voor mij cola alsjeblieft." Zegt Maxelle. "Ik ook cola." Zegt Ashton. "Ik help je wel en dan kan ik nog chips pakken." Zegt mijn zusje grijnzend.

Lachend gaan we naar beneden. Ik pak vier glazen en schenk er cola voor in. Mackenzie heeft ondertussen twee kommen met chips gevuld en een andere met m&m's.

"Voel jij eigenlijk iets voor Ashton?" Vraagt ze dan ineens. "Ik weet het niet. Hij gaf me eerder vandaag een kusje op mijn voorhoofd en het voelde niet verkeerd. Je weet dat ik anders heel boos wordt. Bij hem voelde het anders, ik weet het echt niet." Zeg ik zuchtend.

"Ik denk dat je gevoelens voor hem krijgt. Dat is een teken dat je je begint open te stellen voor nieuwe liefde. Het gaat beter met je als je in Ashton's buurt bent, dan begin je te stralen. Ik weet ook dat je hem helemaal vertrouwd en dat doe je niet zo rap." Ze geeft me een knuffel en ik zucht nog eens. "Ik weet niet wat ik moet doen." Zeg ik teleurgesteld. "Je kan het tegen hem zegen of je kan ermee wachten tot je helemaal zeker bent dat je iets voor hem voelt." Legt ze uit. "Ik wacht dan wel."

Ik pak de glazen op en loop ermee terug naar de living. Ik hoor dat Mackenzie me achtervolgd.

"We hebben ondertussen een volgende film opgezet. Fast & furious 7. Goed?" Vraagt Ashton glimlachend. "Super, alleen het einde is zo droevig." Zeg ik met een sip gezicht. "Alexa! Ik heb de film nog niet gezien dus sst." Sist mijn zusje.

Ik grinnik en dan zetten we de film op. Ik ga weer tegen Ashton hangen en hij slaagt terug zijn arm om me.

Als de film is gedaan zijn Mackenzie, Maxelle en ik echt aan het huilen en Ashton heeft toch ook tranen.

"Dat is echt een super film." Zegt Maxelle. Iedereen knikt instemmend. "Ik ga slapen, ik wil uitgerust zijn." Zeg ik zuchtend. "Ik ga ook slapen." Zegt Ashton en hij staat ook op. "Ik ga nog een film kijken, doe je mee Maxelle?" Vraagt mijn zus aan Maxelle. "Ja, is goed." Mijn zus knikt en gaat waarschijnlijk nog chips halen.

"Zie je het wat zitten morgen?" Vraagt Ashton bezorgd. "Nee, ik zie er echt tegen op. Ik zie tegen heel die dag op. Ik wil mijn broer niet bezoeken maar ik doe het voor Mackenzie. Ik wil niet naar Michael zijn graf en zijn ouders. Maar het zal me helpen om hem nog meer los te laten." Zeg ik met een grote zucht daarna.

Ondertussen zitten we op mijn bed. "Ik snap je, maar weet dat ik er altijd voor je ben. Dat ik echt om je geef." Hij geeft me weer een kus op mijn voorhoofd. Ik voel dat ik een beetje bloos.

"Je bent echt een goede steun en ik ben er ook altijd voor jou. Ik geef ook echt om je. Je bent mijn beste vriend." Zeg ik nog steeds blozend. "Jij bent mijn beste vriendin." Zegt hij ook met een blos. Ik geeuw eens.

"Ben je moe?" Vraagt hij dan. "Een beetje." Ik sta even op en kleed me rap om in de badkamer.

Als ik terug ben zit Ashton op mijn bed ook omgekleed. "Hoe gaat het eigenlijk met jou?" Vraag ik als ik naast hem ga zitten. "Het gaat goed met me. Ik heb soms wel een slechte dag maar de jongens en mijn familie hebben me er altijd uit geholpen. En als ik nu nog haat heb trek ik me er niet zoveel meer van aan. Dan ga ik de leuke en soms hele rare berichten lezen, die laten me meestal wel lachen." Grinnikt hij. "Laat eens zo'n raar berichtje lezen." Vraag ik grinnikend.

Hij knikt en pakt zijn gsm. Hij gaat op twitter naar zijn berichten.

"Hey Ashie Pashie. Je bent echt de ware voor me. Ik weet ook bijna zeker dat ik de ware ben voor jou! Dus vraag ik het maar meteen. Do you wanne marry me?" Leest hij voor. Ik begin hard te lachen. "Dus je bent te huwelijk gevraagd." Zeg ik lachend. Hij knikt. "Ik ben al wel vaker ten huwelijk gevraagd." Grinnikt hij.

Verbaasd kijk ik hem aan. "Wow...en je hebt nog nooit 'ja' gezegd?" Grinnik ik. "Nee, ik wacht op de ware." Zegt hij en bloost een beetje. "Iemand op het oog." Grinnik ik. "Mischien?" Zegt hij twijfelend. Ik kijk hem even aan en gaap dan weer.

"Je bent echt moe hé? Je mag gaan slapen hoor." Zegt hij lief. "Vind je het dan niet erg als ik slaap?" Vraag ik. "Nee hoor, je bent wel schattig als je slaapt." Ik begin volgens mij te blozen.

Hij gaat liggen en ik leg mijn hoofd op zij borstkast. Al snel worden mijn oogleden zwaar en val ik in slaap.