I didn't expect this

Hoofdstuk 35 ~Alexa

Voor mij stonden: Alex Gaskarth, Jack Barakat, Zack Merrick en Rian Dawson.

Ik geef Ashton een dikke knuffel en dan een kus. "Dankje." Fluisterde ik in zijn oor.

We praten over van alles en nog wat. Het is echt gezellig.

We zijn ondertussen in een café en allemaal aardig dronken.

Wanneer ik nog een drankje ga halen word ik tegen de muur geduwd. Hij kust me en ik kus mee. Wanneer ik door heb dat Ashton niet is duw ik hem weg en loop huilend naar buiten.

Ik heb het zo verpest. Ik ben Ashton nu kwijt en dat wil ik niet. Ik hou zoveel van hem. Ik kan hem niet ook verliezen. Dat overleef ik niet. Ik beslis om Lisa op te bellen.

Lisa: Alexa? Wat is er?
Alexa: Ik heb een fout gemaakt.
Lisa: Wat is er gebeurd?
Alexa: Ik ging nog een drankje halen en toen werd ik tegen de muur geduwd en gekust. Ik kuste mee tot ik door had dat het... het was Ashton niet. Het spijt me. Ik voel me zo slecht. Ik kan hem niet kwijtraken.
Lisa: Ga naar hem toe en vertel het hem. En als hij echt van je houdt komt het wel goed.
Alexa: Dankje, ik ga er nu meteen naartoe.

Ik leg af en loop naar binnen opzoek naar Ashton. Hij is aan het dansen...? Ik weet niet eens of je het zo kan noemen. Ik loop op hem af en vraag of hij even wilt meekomen.

"Ashton...ik heb een fout gemaakt." Mompel ik luid genoeg. Het lijkt alsof alle alcohol uit zijn lichaam is verdwijnen.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt hij stressend. "Ik werd tegen een muur geduwt en gekust. Ik kuste mee maar wanneer ik door had dat jij het niet was duwde ik hem meteen weg." Fluister ik. Hij kijkt me geschrokken aan. "Ik ben blij dat je het gezegd hebt en..." Ik laat hem niet uitpraten.

"Ik weet wat je wilt zeggen. Je wilt het waarschijnlijk uitmaken. Dat begrijp ik. Het spijt me echt. Ik vertrek wel." Ik hou een taxi tegen en wanneer ik wil instappen houdt hij me tegen.

"Ik wou het niet uitmaken. Ik hou van je. Dat laat ik niet zomaar gaan. En ik wou te zeggen dat ik blij was dat wanneer je door had dat ik het niet was hem weg duwde." Zegt hij en ik kijk hem verbaasd aan. "Het spijt me echt zo erg." Zeg ik en een traan verlaat mijn oog. Hij veegt hem weg en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Ik ga mee. Ik stuur wel een bericht dat we al weg zijn." Zegt hij en we stappen beide in de taxi.

Als we thuis zijn gaan we meteen slapen.

Ik sta op met een kater maar weet nog alles. Zou Ashton nog alles weten? Ik loop naar beneden en zoek naar een pilletje.

Calum komt met veel lawaai de trap af. "Calum. Stil. Liggen hier ergens pilletjes tegen een kater?" Vraag ik. Hij lacht even en geeft me er dan één en water.

De hoofdpijn neemt wat af en na een halfuurtje is Ashton er. Calum is waarschijnlijk bij Daisy. En Luke en Michael slapen nog.

"Je wilt iets vragen maar durft niet." Zegt Ashton ineens. Ik knik maar krijg de woorden niet uit mijn mond. "Je wilt vragen of ik alles nog weet van gisteren?" Vraagt hij aan me en ik knik opnieuw. "D-denk je er nog hetzelfde over?" Vraag ik stotterend. "Ja. Alexa, ik wil je niet kwijt." Zegt hij en hij komt naast me zitten. "Ik wil jou ook niet kwijt." Zeg ik en geef hem een knuffel. Gelukkig knuffelt hij terug.

Dan komen Luke en Michael met veel, te veel lawaai de trap af. Ashton en ik grijpen beiden naar ons hoofd. Daardoor beginnen Michael en Luke te lachen.

"Bruh, sukkels." Mompel ik. Ashton heeft het gehoord en grinnikt even. De rest van de dag liggen we vooral in de zetel en kijken films.