I didn't expect this

Hoofdstuk 14 ~Alexa

Met tranen in mijn ogen eindig ik. Lisa geeft me meteen een knuffel. "Ik weet zeker dat Michael dit super had gevonden." Zegt ze fluisterend. Ik geef haar een glimlach om haar opmerking. "Dat denk ik ook. Nu heeft hij een liedje." Zeg ik met een lach door mijn tranen heen.

"Wow, Alexa, dat is super mooi." Zegt Calum verbaasd. "Dankje." Ik veeg mijn tranen weg en wil terug weg gaan.

"Nu moet Lisa nog iets laten horen." Zegt Calum dan. Ik grinnik, ze haat het als andere mensen haar horen zingen. "Ik hoopte dat je het vergeten was." Mompelt ze.

Ze gaat achter het keyboard staan en zet die goed voor haar. Ze begint met spelen en ik heb meteen door welk liedje. Ze speelt 21 guns van green day, dat is echt een geweldig lied.

Als ze klaar is klap ik enthousiast. "Jullie kunnen allebei super goed zingen. Ik ben jaloers." Momperd hij. Lisa en ik beginnen te lachen.

"Hoe was de date gisteren." Vraag ik dan. Zijn ogen lichten meteen op. "Ze is nu mijn vriendin." Zegt hij met veel trots in zijn stem. Ik ben echt blij voor hen. Liefde, zo mooi...

"Gingen jullie vandaag niet solliciteren?" Vraagt hij na een tijdje. "Ja, we zullen vandaag of morgen horen of we aangenomen zijn." Op dat moment word ik gebeld.

Alexa: Hallo, met Alexa.
Baas: Alexa, ik mag jullie allebei verwelkomen bij het team. Ik heb wel nog één vraag. Hebben jullie een vakantie gepland ergens?
Alexa: Dat is geweldig nieuws en eigenlijk wel. We wouden binnen drie weken het graf gaan bezoeken van mijn overleden vriendje. Daarvoor zouden we dan een week weg blijven, maar alleen als dat mogelijk is.
Baas: Tuurlijk is dat mogelijk. Dus dan werken jullie volgende week de hele week buiten zondag dan zijn we gesloten. De week daarna zijn jullie weg, en de week daarna werken jullie zoals de eerste week. Goed?
Alexa: Dat is geweldig, dank u wel Mevrouw.
Baas: Graag gedaan, ik ben blij met jullie in mijn team. Tot maandag dan.
Alexa: Tot maandag.

Opgelucht hang ik op. "We zijn aangenomen!" Roep ik luid en enthousiast. "Dat is super!" Roept Lisa terug. We doen een klein vreugde dansje terwijl Calum ons zit uit te lachen.

"We mogen ook die week verlof nemen." Fluister ik. "Dat is geweldig Alexa! Ik ben zo blij." Zegt ze blij. Ik knik hevig. "We zullen het nog wel tegen mijn tante enzo moeten zeggen dat we een weekje terug gaan" Zeg ik dan.

"Naar waar gaan jullie terug?" Ik schrik als het niet Calum is die dat vraagt. "We gaan een weekje terug naar België, we vertrekken binnen drie weken." Zeg ik tegen Ashton. "Waarom?" Ik kijk hem even aan en dan snapt hij het al. "Laat maar, ik snap het al." Zegt hij en hij laat zich in de zetel ploffen. "Weet hij het?" Fluisterd Lisa vragend. Ik knik.

"Ik zou nog moeten skype met mijn zusje." Zeg ik ineens. "Laten we dat dan nu doen." Zegt Luke ineens. Van waar komen die toch altijd? "Jullie vinden dat niet erg om mee te doen?" Vraag ik verbaasd. "We doen mee." Zegt Calum vast beraden. "Oké dan."

Ik pak de laptop en start skype. Al snel is mijn zusje in beeld. We hadden besloten dat ik en mijn zusje eerst nog alleen zou praten.

"Alexa! Het is zo lang geleden." Roept ze blij. "I know, het spijt me. Ik had het nog al druk. Hoe gaat het met je?" Vraag ik lachend. "Is niet erg hoor en het is wel oké. Ik mis je hier. Wat heb je al allemaal gedaan." Grinnikt ze. "Ik mis je ook. Ik heb hier een job samen met Lisa en ik heb al wel nieuwe mensen ontmoet. Ik kom binnen drie weken een weekje terug samen met Lisa. Je weet wel waarom en ik heb ook wel slecht nieuws." Leg ik haar uit.

"Dat is geweldig! En wat is het slechte nieuws?" Vraagt ze bezorgd. "Ik blijf hier wonen, voor altijd. Maar je mag natuurlijk ook afkomen. Je wordt tenslotte bijna negentien." Ik zie dat ze tranen krijgt. "Maar ik zal je zo hard missen." Zucht ze verdrietig. "Weet ik maar ik heb al een cadeautje voor je. De week nadat je negentien bent geworden mag je een weekje naar hier komen." Zeg ik en zie haar glunderen van geluk. "Dat is super." Zegt ze blij.

"Ik wil je aan mijn vier nieuwe vrienden voorstellen. Kom maar!" Roep ik. "Alexa? Hoe? Vertel me alles!" Roept ze luid. "Sst, sewes maak je mam en pap wakker. Ik heb ze voor het eerst ontmoet in het vliegtuig en blijkbaar wonen ze naast tante. Het was wel grappig want ik kende ze niet. Jij blijkbaar wel." Grinnik ik. "Ja, maar ik mogt nooit liedjes van hun luisteren. Jij vondt dat slechte muziek." Grinnikt ze. Ik voel dat ik rood aan loop.

"Goed in de verleden tijd gesprokken." Lach ik. Lisa zit hard te lachen en de jongens kijken ons verbaasd aan, net zoals Daisy. "Mischien moeten we maar Engels praten" Grinnik ik. Ze knikt instemmend. "Dit is mijn beroemde zusje Mackenzie." Grinnik ik. "Waarom doe je dat altijd zo?" Zucht ze. "Je bent zo irritant." Mompelt ze daarachter.

"Heb ik gehoord." Roep ik. "Was de bedoeling." Zegt ze met een grijns. "Jij bent degene die irritant is." Zeg ik met een gemene grijns. Ze kijkt me boos aan.

"Zijn die twee altijd zo?" Vraagt bandana lachend. "Ja, zo doen ze meestal." Grinnikt Lisa.

"Alexa?" Vraagt ze ongerust. "Wat is er?" Vraag ik bezorgd. "Ze willen dat ik met hem ga praten, maar ik wil niet. Maar ze dwingen me." Zegt ze huilend. Nu voel ik woede op borrelen. "Als ik kom ga ik met hem praten dus als je wilt gaan we dan samen, als je niet wilt ga ik met Lisa. Zeg maar tegen mam en pap dat als ze je dwingen dat ik me dan ga moeien." Zeg ik boos.

"Jij g-gaat n-naar h-hem?" Vraagt ze stotterend. "Ja, Lisa denkt dat het helpt en ik moet nog wel een paar dingen met hem bespreken." Zeg ik nog steeds boos. "Ik ga wel met je mee, gaan wij dan alleen met twee?" Vraagt ze. "Dat mag jij beslissen." Ondertussen probeer ik kalm te blijven.

"Ik ga liever alleen met jou." Zegt ze zuchtend. "Dan gaan wij met twee naar hem. Goed?" Ze knikt als antwoord. "Ik ga nu wel terug slapen. Ik heb straks school. Mischien kan ik nog een uurtje slapen." Zegt ze terwijl ze op de wekker kijkt. "Slaapwel." Zeg ik. "Slaapwel of wat je ook gaat doen." Zegt ze en ze legt af.

"Hoe kunnen ze haar dwingen!" Roep ik boos. "Weet ik niet, maar je hebt het goed opgelost." Probeert Lisa me te kalmeren. "Al maar goed dat ik heb geskypte, anders was ze gedwongen om met hem te praten. Dat kunnen ze toch niet maken. En zeker niet omdat ze al volwassen is." Ik ben nog steeds woedend. "Alexa, kalmeer. Het is nu opgelost. Ze wordt niet meer gedwongen dus blijf rustig. Adem in en uit." Ik doe wat ze zegt en kalmeer een beetje meer.