I didn't expect this

Hoofdstuk 18 ~Lisa

Ik lig heerlijk te slapen als een rood harige gast op me komt liggen."Ga van me af." Zeur ik. Ik geef hem een onverwachte duw en hij valt uit de zetel. Ik draai me om en nu pas valt me op dat ik naast Luke lig. Ik moet weer denken aan gisteren.

Flashback:
Iedereen was verschoten van Alexa haar uitbarsting. Waarschijnlijk ook omdat ze niet weten waar het over gaat. Ashton is gaan zien of hij via het balkon binnen kan komen. Waarschijnlijk niet, als ze echt boos is ze slimmer. Raar hé? Ik bedoel eigenlijk dat als ze boos is dat ze dan meer nadenkt over alles. Als ze dan iets wilt doen dan zorgt ze er eerst voor dat ze het zowiezo kan doen. Dat is best wel eng soms.

Ik zie Ashton teleurgesteld terug komen. "Balkon is vast?" Gok ik. Hij knikt teleurgesteld. "Waarom was ze eigenlijk zo boos?" Vraagt Luke ineens. "Euhm...ik mag dit niet zeggen maar het is iets met haar verleden enzo." Ik ga hun niet meer zeggen, dat kan ik niet maken tegen over Alexa.

"Lisa, mag ik even met je praten?" Vraagt Ashton dan. Ik knik en we gaan op zijn kamer zitten.

"Wat is er?" Vraag ik meteen. "Ging dat over Michael?" Vraagt hij aan me. "Nja, soort van. Het heeft er wel iets mee te maken. Hoezo?" Vraag ik dan weer. "Ik ben gewoon bezorgd om haar." Zegt hij zuchtend. "Ik snap je, ik ben ook bezorgd." Het is zo lief van hem, ik geef hem nog een knuffel en ga naar beneden.

We hebben nog een hele tijd beneden gepraat terwijl Ashton maar niet naar beneden kwam. Ik ben gaan zien en zag dat hij niet op zijn kamer was. Luke en ik zijn dan naar Alexa haar kamer gaan zien en daar zatten ze druk te praten. Dus zijn wij naar beneden gegaan en hebben een film gekeken. Daar zijn we waarschijnlijk in slaap gevallen.
Einde flashback.

Michael is ondertussen op Luke gaan liggen. Ik sta op en pak een glas water. "Gooi het over Michael." Fluisterd Luke als ik terug naast hem lig. Mijn plan was om het gewoon op te drinken maar Luke zijn plan vind ik beter. "Pas op dat je zelf niet nat wordt." Ik kap het glas over Michael

. Luke kijkt me raar aan. What? Ow, oké dat klonk eigenlijk echt verkeerd. Ik facepalm mezelf en ga me omkleden.

Ik douch me rap en kleed me aan. Ik zie dat mijn rode highlights in mijn bruin haar aan het vervagen zijn.

"Michael!" Roep ik door het hele huis. Al snel staat hij bij mij. "Wat is er?" Vraagt hij met nog altijd vochtig haar. "Wil jij nieuwe rode highlights in mijn haar zetten?" Vraag ik met puppy ogen. "Tuurlijk." Grinnikt hij.

Hij trekt me mee naar hun huis en duwt me op een stoel.

Al snel begint Michael aan mijn haar. Ik moet lachen bij zijn serieus gezicht. Zo geconcentreerd.

Wanneer hij klaar is gaan we iets eten en daarna was ik mijn haar. Het is super goed gelukt. "Dankje Michael." Zeg ik en geef hem een knuffel. Hij is net een gigantische knuffelbeer.

Ik wil naar beneden lopen van de trap als ik val over mijn eigen voeten. Mijn voet doet echt gigantisch veel pijn. Eerst lacht hij maar als hij ziet dat ik serieus ben roept hij de rest.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt Alexa bezorgd. "Ze liep de trap af en viel over de laatste treden." Legt Michael uit. "Ze moet naar het ziekenhuis, haar voet is helemaal blauw en opgezwollen." Zegt Luke en hij pakt me op in bridestyle. Ashton heeft ondertussen een ice pack op mijn voet gelegd. Het helpt een klein beetje maar niet echt veel. Mijn gezicht vertrekt volgens mij van de pijn.

Eindelijk in het ziekenhuis word ik meteen geholpen. Er worden scans gepakt en over vijf minuten weten we of het gebroken of alleen gekneusd is. Ik hoop gekneusd, anders mag ik waarschijnlijk niet vliegen. En ik wil Alexa niet alleen laten gaan.

Als het alleen voor de vlucht was zou het nog gaan. Maar het kerkhof bezoeken enzo kan ze niet alleen. Je zou denken, kan ze toch haar zus meenemen? Mackenzie komt niet op kerkhoffen. Je moet haar echt dwingen wil je haar daar mee naartoe krijgen, en wij zijn zo niet.

"Mevrouw, u mag meekomen." Luke zet me in de rolstoel en duwt me verder. Na veel te veel uitleg komt het erop neer dat ik mijn voet en een teen gebroken heb. Wat ben ik toch een klungel.

"Mag ik wel binnen drie weken vliegen?" Vraag ik. "Nee, dat mag u pas terug over twee maand." Kutzooi.

"Alexa, kan ik even met je praten?" Is het eerste wat ik vraag als we terug thuis zijn. Ja, alleen Luke en ik waren naar het ziekenhuis. Anders zou het te druk worden en werden ze sneller herkend.

Ze knikt en we gaan in de keuken zitten. "Wat is er?" Vraagt ze bezorgd. "Ik mag pas over twee maand vliegen. Dus ofwel neem je iemand anders mee ofwel moet de vlieg reis worden uitgesteld." Mompel ik schuldig. "Dat is niet erg. Het komt allemaal wel in orde. Zolang jij maar oké bent." En ze geeft me een bezorgde knuffel, die ik nu maar al te graag aan neem.

"Wat ga je nu doen?" Vraag ik als we los laten. "Ik kan spijtig genoeg de vlucht niet uitstellen dus moet ik iemand anders vragen. Ik heb deze morgen een é-mail gehad van die advocaat. Dus daarom kan ik het dus niet uitstellen moest je het je afvragen. Maar wie moet ik vragen? Er is niemand die alles weet buiten jij. Zelfs Daisy weet niet alles." Mompelt ze.

"Zeker dat niet nog iemand alles weet. Ashton?" Ik zie een fonkeling in haar ogen als ik zijn naam zeg. "Zou hij dat wel willen?" Vraagt ze dan. "Zullen we zo weten. Ashton! Kom eens!" Roep ik.

Al snel staat hij bij ons. "Omdat ik niet kan vliegen en ik Alexa niet alleen laat gaan hebben we iemand anders nodig. En omdat jij die enige bent die ook alles weet wou ik vragen of jij met haar mee wilt. Alleen als je het echt niet erg vindt." Leg ik hem uit. "Tuurlijk ga ik mee. Alleen als Alexa het ook goed vindt." Ze draait even met haar ogen en knikt dan. "Ja, is goed." Zucht ze. "Voilà, dat is dan ook geregeld." Grinnik ik.

"En wie gaat er voor jou zorgen?" Vraagt ze dan. Ik trek mijn schouders op. "Luke! Kom eens!" Roept Alexa. Ik geef haar een dodelijke blik.

"Wat is er?" Vraagt hij bezorgd. Dit moet er heel verwarrend uitzien. Ik geef Alexa een dodelijke blik, Alexa staat daar te grijnzen en Ashton kan zijn lach niet in houden. "Als ik binnen drie weken weg ga moet er iemand voor Lisa zorgen. Zou jij dat willen doen?" Ik draai nog eens met mijn ogen. Wat Alexa nog harder laat grijnzen. "Ja is goed. Wie gaat er nu eigenlijk met jou mee?" Vraagt hij. Nu is het mijn beurt weer om te grijnzen. "Ashton gaat met mij mee." Zegt ze zuchtend. Ik kan mijn lach niet inhouden en begin hard te lachen. Nu geeft Alexa mij een dodelijke blik.