I didn't expect this

Hoofdstuk 34 ~Alexa

Ik word met een big smile wakker. Ashton vroeg of ik vandaag mee ging naar zijn moeder, zusje en broertje. Natuurlijk zei ik 'ja' maar ik ben best wel nerveus. Wat als ze me niet mogen?

"Je maakt je zorgen?" Zegt er ineens een stem naast me. "Een beetje." Mompel ik. "Waarover?" Hij gaat ook recht zitten en legt een beschermende arm om me. "Wat als jou familie me niet mag?"

Ik durf hem niet aan te kijken. Hij neemt mijn kin vast zodat ik hem recht in de ogen kijk.

"Ze zullen van je houden net zoals ik van jou. En ik hou echt heel veel van je." Wat is hij toch een schatje. "Dankje, dat had ik echt even nodig en ik hou ook echt heel veel van jou." Ik geef hem een kus op zijn neus. "Nadat we naar mijn familie zijn geweest gaan we nog iets leuks doen. Gewoon wij met twee zoals in een date." Zegt hij blozend. "Lijkt me een geweldig plan."

Ik ga tegen zijn borstkast liggen en zo genieten we even van de stilte.

"Mischien moeten we ons maar aankleden." Zeg ik na een tijdje. Hij knikt en we stappen uit het bad.

Ik wandel naar mijn huis en douch me. Ik doe een gescheurde jeans aan, daarop mijn green day topje. Ik doe mijn zwart leren vestje aan en dan mijn sieraden. Ik doe mijn gewoonlijke make-up aan. Dat bestaat uit oogpotlood en mascara en loop terug naar het huis van de jongens.

We staan voor zijn huis en ik ga bijna dood van de zenuwen. Ashton belt aan en meteen gaat de deur open. Hij wordt meteen geknuffeld door volgens mij zijn zusje, Lauren. Ik sta er eigenlijk maar wat bij maar ik vind het geweldig om Ashton zo blij te zien.

"Hey, ik ben Lauren." Zegt ze vrolijk als ze mij ziet. "Hoy, ik ben Alexa" Zeg ik ook vrolijk. "Lauren? Wie is daar?" Hoor ik volgens mij de moeder roepen. "Mam, het zijn Ashton en Alexa." Roept Lauren nog steeds vrolijk terug.

Meteen wordt Ashton door zijn moeder geknuffeld. Ondertussen staan we al wel in de living.

"Hallo mevrouw, ik ben Alexa." Zeg ik beleefd. Ik wil haar een hand geven maar ze trekt me meteen in een knuffel. "Zeg maar Anne. Veel gezelliger." Zegt ze opgewekt.

"Waar is Harry?" Vraagt Ashton dan. "Hij is op zijn kamer." Zegt Anne. "Ik ga even naar Harry kom je mee?" Vraagt hij. "Ga maar. Hij zal het vast leuker vinden als hij jou eerst alleen ziet." Zeg ik met een glimlach. Hij geeft me een kus en loopt naar boven.

Als Ashton naar boven is kijken Anne en Lauren me verbaasd aan. "Wat is er?" Vraag ik stressend. "Ow, normaal vraagt hij nooit aan zijn vriendin dat ze mee gaat als hij zijn broertje voor het eerst terug ziet." Zegt Anne. "Is dat een goed teken of slecht?" Vraag ik nerveus.

"Goed, ik zie dat hij echt veel om je geeft en ik zie aan jou dat jij ook veel om hem geeft." Antwoordt Anne weer. "Ik geef ook heel veel om Ashton. Ik hou echt met heel mijn hart van hem." Zeg ik verliefd.

"Dat is zo schattig." Zegt Lauren ineens. Ik grinnik. "Jij zal dat ook nog tegenkomen?" Zeg ik blij. Ze knikt lachend. Dan komen Ashton en Harry naar beneden. "Alexa, dit is Harry en Harry dit is Alexa." Zegt Ashton die me een knuffel geeft.

We hebben nog lang gepraat en gelachen. "En hoe vond je mijn familie?" Vraagt hij met twinkelende oogjes. "Ze zijn echt geweldig. Jouw mama is zo lief en je zusje en broertje zijn zo opgewekt. Ze zijn allemaal schatjes." Zeg ik glimlachend. "Ik ben blij dat jij ze ook geweldig vindt." Hij legt zijn hand op mijn been. "Ik hou van je Ashton." Zeg ik met een glimlach. "Ik hou ook van jou Alexa." Zegt hij terug, ook met ren glimlach. "Ik zou je willen kussen maar dan botsen we." Zegt hij lachend en ik begin ook te lachen.

"Wat gaan we doen?" Vraag ik voor de zoveelste keer aan Ashton. "Geen idee." Zegt hij lachend. Ugh.

We stappen uit en ik heb nog steeds geen idee waar we zijn. "Kom mee." Grinnikt hij.

Ik stap naar voor en dat geeft Ashton de kans om zijn handen voor mijn ogen te houden.

"Ashton, ik kan niks zien." Zeg ik. "Dat is de bedoeling." Lacht hij. Ik zucht eens en begin dan ook te lachen.

"We zijn er." Zegt hij na een tijdje wandelen en hij doet zijn handen weg. Mijn ogen moeten even wennen aan het licht maar ik snap er nog steeds niks van.

"Wat doen we hier?" Vraag ik verbaasd. We zijn in één of andere concertzaal. We staan in het plubliek dus het is niet Ashton die moet optreden. "Naar een optreden kijken slimmie." Grinnikt hij. Ik wil nog iets vragen maar hij is sneller. "Ik ga niet vragen van wie dat zal je zelf maar moeten uitdokteren." En hij geeft me een kusje.

Als we loslaten begin ik rond te kijken. Dan kijk ik naar het podium en zie ik naar wie we gaan. "Omg, meen je die?" Vraag ik enthousiast. Hij knikt en ik vlieg hem rond te nek.

"Maar het was al uitverkocht? Hoe?" Vraag ik verbaasd en enthousiast tegelijk. "Toevallig ken ik ze." Zegt hij enthousiast. Ik glimlach en geef hem een knuffel.

Hij wilt me kussen als de lichte uitgaan. "Je zal even moeten wachten." Zeg ik lachend. Ik zie nog dat hij me verbaasd aankijkt. Hij slaagt een arm om me en zo genieten ik van het concert.

Als het gedaan is en ik naar buiten wil lopen houdt Ashton me tegen. "Ik heb nog iets voor." Hij houdt terug zijn handen voor mijn ogen. "Ashton naar waar gaan we nu weer? En je moest dit allemaal niet doen." Zeg ik maar nog wel enthousiast. "Zeg ik niet en jij verdient het Alexa. Ik hou van je vergeet dat nooit." Zegt hij en hij geeft me een kus op mijn wang. Ik voel dat ik begin te blozen. We lopen weer een tijdje en dan stopt hij.

Hij deed zijn handen weg en ik schrok van wie voor me stond.