I didn't expect this

Hoofdstuk 26 ~Alexa

"Hey jongens. Ik moet jullie aan iemand voorstellen." Zeg ik als we aan het skypen zijn.

Heb ik eigenlijk al gezegd hoe Maxelle eruit ziet? Nee, ik zal het eens zeggen. Ze heeft lang bruin haar. Ze heeft rode, groene en blauwe highlights die haar geweldig staan. Haar kledingstijl is ongeveer hetzelfde als de mijne. Band-shirts, zwarte broeken voorals skinny, zwart vestje en zwarte vans. Alleen heb ik iets meer kleur aan.

"Aan wie moet je ons voorstellen?" Vraagt Luke. Hij heeft zijn arm om Lisa geslagen. Ik kijk ze even verward aan.

"Aan Maxelle. Lisa jij hebt haar al gezien." Grinnik ik. Ze loopt zenuwachtig de kamer binnen. "Niet zenuwachtig zijn." Fluister ik. Ze knikt en komt naast m op het bed zitten.

"Jij bent Maxelle van het vliegveld! Met die geweldige achtergrond." Grinnikt Lisa. Maxelle knikt verlegen. "Vliegveld? Leg eens uit." Vraagt Calum dan.

Michael is Maxelle zowat aan het aanstaren. Maxelle heeft het ook door want ze kijkt ongemakkelijk weg.

"Michael kijk eens niet zo eng, je maakt het ongemakkelijk voor haar." Grinnikt Daisy. Hij begint te blozen.

"Toen we Lisa gingen ophalen kwam een fan naar ons en dat was Maxelle. Ze komt ook uit België." Leg ik hen uit.

De jongens gaan in gesprek over een nieuw album ofzo, terwijl Lisa me aanstaard. Ze wijst naar haar wang. Ik kijk niet begrijpend naar haar. Dan wijst van mij naar haar wang. Ik maak een 'ow'. Ik doe teken dat ik het stuur. Ik doe mijn haar nog wat meer over mijn wang heen en dat is blijkbaar opgevallen.

"Wat heb je op je wang?" Vraagt Daisy bezorgd. Ik kijk even naar Ashton en Mackenzie voor hulp. Zij lijken ook niet echt te weten wat ze moeten doen.

"Alexa? Wat is er gebeurd?" Vraagt Michael dan ook bezorgd. "Ow, dat euhm...ik ben gevallen. Het was best wel dom van me." Zeg ik met een nep-lach. "Maar dat lijkt op een handafdruk." Zegt Luke dan weer. Ik zucht. "Weet je. Ik leg alles uit als ik terug ben." Zeg ik duidelijk geïrriteerd. Ze knikken en praten dan verder.

Alleen kijken, Lisa, Daisy, Mackenzie en Ashton me met nog net geen open mond aan. Ik negeer het en begin mee te praten.

Na nog zowat twee uur te hebben geskypte gaan we slapen. Ik loop naar mijn kamer en kleed me om. Ik poets mijn tanden en ga in mijn bed liggen.

-twee uur later
Ik lig nog steeds wakker. Ik kan niet slapen. Ugh, ik doe een jogging en een trui aan en loop naar beneden. Ik doe mijn schoenen aan en loop naar de tuin. Ik ga in de ligstoel naast het zwembad liggen.

Wanneer ik het koud krijg loop ik terug naar beneden. Het is ondertussen half drie.

Ik strompel naar de keuken en pak een glas water ik drink het leeg en loop dan weer naar mijn bed. Ik ga weer liggen maar kan de slaap nog steeds niet vatten.

Ik neem mijn acoustische gitaar en loop naar beneden. Ik begin wat random liedjes te spellen. Als het me begint te vervelen ga ik opzoek naar nieuwe liedjes.

Ik pak de laptop van de tafel en zoek 5sos op. Mischien hebben die wel meer goede liedjes. Ik kom bij amnesia uit en begin het te spelen. Ineens zie ik dat er een traan op mijn gitaar valt. Ik voel aan mijn wang, jep, de traan is van mij.

Om wat huil ik eigenlijk? Michael is mijn verleden, ik ben klaar voor een nieuwe toekomst. Is het omdat ik Ashton niet kan vertellen dat ik verliefd op hem ben? Is het omdat ik alles ga opbiechten over mijn verleden? Is het omdat mijn bloedeigen broer me heeft geslagen? Wow, en ik dacht dat ik mijn leven op orde had.

Ik zucht eens en zoek dan een nieuw liedje. Ik kom nu uit bij voodoo doll. Als ik klaar ben hoor ik een klein geklap.

"Waarom slaap je niet? Het is ondertussen kwart na drie." Zeg ik verbaasd. "Ik kon niet echt slapen en toen ik je hoorde spelen ben ik naar beneden gekomen. Waarom kan jij niet slapen?" Vraagt hij terwijl hij naast me komt zitten. "Ik weet het niet echt. Het hoofdstuk Michael is afgesloten dus daar niks meer mee. Ik weet het niet en jij?" Vraag ik zuchtend. "Ik moet iets aan iemand vragen en ik lig erover te piekeren." Zegt hij ineens.

Dan slaat hij zijn handen voor zijn mond en kijkt me aan. "I-ik euhm... ga euhm proberen te slapen?" Zegt hij snel, stotterend en vragend. Ik knik en kijk hem verbaasd aan.

Dat was raar. Wie zou hij iets moeten vragen? En is het dan zo belangrijk dat hij erover wakker ligt? Ik zucht en loop ook naar boven.

Ik pak pen en papier en schrijf een lange brief om mijn gevoelens te uiten. Ik steek die in een enveloppe en steek die bij de andere.

Ik ga nu ook in bed liggen en voel dat ik eindelijk inslaap val.

Hi or het
Speciaal gepost voor jou: lisakeuuuh
Love ya! ❤️