Hey, ik ben Alexandra maar noem me maar Alexa. Eindelijk ben ik klaar met mijn studies. Nu ga ik -eindelijk- voor een jaar naar Australië. Ik wou er altijd al naar toe. Ik ga bij familie van mij dus wonen. Bands? Ik luister er niet zo naar. Ik ben m...
Pov.Alexa Alles gaat terug goed met iedereen. Ashton is terug gestopt met snijden. En ik ben daarom mega trots op hem. Ik ben blij met het leven dat ik nu heb. Ik en Lisa zijn terug het voorprogramma van de jongens. Veel fans vonden het geweldig, ze weten natsuurlijk nog altijd niet echt wat er echt aan de hand was. We hebben ondetussen wel bevestigd dat Kellin dood is. We hadden het bekent gemaakt in een intevieuw waar fans bij zaten. Sommige fans moesten daarom een traantje laten. En ik natuurlijk ook dan. Maar nu is mijn leven voor het eerst terug op orde. Voor het eerst heb ik geen problemen en ben ik oprecht gelukkig. Ik ga straks met Ashton op date. Ik heb er zoveel zin in. Gewoon ik en Ashton nog eens samen. Ik loop naar boven en kies wat kleren en ga dan naar de badkamer. Ik douch me rap en kleed me dan aan. Ik doe mijn make-up en ben klaar. (Outfit Alexa)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop naar beneden en schuif uit op de laatste treden. Gelukkig vangt Ashton me op. "Dankje." Zeg ik en geef hem een zoen. "Ik hou zoveel van je." Fluisterd hij dan tegen mijn lippen. "Ik ook van jou." Fluister ik terug, ook tegen zijn lippen. Een lach siert mijn mond en geef Ashton nog een kus. "Zullen we vertrekken?" Vraagt hij dan en ik knik. "Naar waar gaan we?" Vraag ik nieuwsgierig. Hij kijkt me even aan maar zwijgt. Ik kijk hem raar aan en geef hem een speels duwtje. "Naar waar gaan we?" Vraag ik terug. Hij kijkt me nu met een lach aan maar negeert me weer. Ik kijk hem mokkend aan. Waardoor Ashton begint te lachen. En omdat zijn lach aanstekelijk is begin ik ook te lachen.
"Naar waar gaan we?" Vraag ik voor de hondertse keer. "Geen idee." Zegt hij dan sarcastisch. Ik kijk hem aan en draai mijn ogen. Een grinnik verlaat zijn mond. Hij pakt mijn hand en een heleboel vlinders komen nog eens los. Elke keer als hij me aanraakt heb ik dit gevoel. Elke keer als hij me kust blijf ik zijn lippen op de mijne voelen. Elke keer als ik zijn lach hoor ben ik gelukkig. Elke keer als hij weent breekt mijn hart. En zeker als het door mij zou komen. Elke keer als hij iets liefs tegen me zegt krijg ik een klein blosje. Ook al valt het niet meer zo op, gelukkig. Elke keer als ik zonder hem ben voel ik me alleen. Voelt het alsof ik niet mezelf ben, dat ik niet gelukkig kan zijn zonder hem. En vind ik dat erg? Totaal niet. Want ik hou mega veel van hem. Ik kan niet meer zonder hem. Hij maakt me gelukkig. Hij kan me laten lachen wanneer niemand anders dat kan. Wanneer ik huil is hij degene die me kan troosten. Hij maakt mij zo gelukkig. Door niemand anders zou ik zo gelukkig geworden zijn. Hij heeft letterlijk mijn leven gered. En wel meer dan één keer. Daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor.
We zijn al een tijdje door een straatje aan het wandelen. Het is er super mooi. En het is er mega romantisch. Iets wat ik niet van Ashton zou hebben verwacht. Want hij is wel romantisch maar zo? Nee, dit had ik nooit kunnen denken. We stappen een groot gebouw in en dan blinddoekt hij me. "Hey, dat is donker." Zeg ik en Ashton lacht dan. "Dat is de bedoeling Alexa." Zegt hij lachend. Zuchtend draai ik met mijn ogen. Gelukkig kan hij het niet zien. "Ik weet dat je nu met je ogen draait." Zegt hij dan. Geschrokken kijk ik. En begin dan te lachen. Die jongen kent me te goed. Hij pakt mijn heupen vast en leid me naar de juiste plaats. Ik hoor en voel dat we in een lift staan. Het is bet wel eng, in een lift staan zonder dat je iets kan zien. Hij pakt me terug vast en neemt me dan naar buiten. Want ik voel een briesje door mijn haren gaan. Dan doet hij de blinddoek af. "Het is practig." Stamel ik. We zijn op de top van een gebouw en je hebt een geweldig uitzicht. Er staat een tafeltje voor ons en een kaarsje brand. Ook hangen er overal lichtjes waardoor het nog romantischer eruitziet. Als ik alles fatsoenlijk in me opgenomen heb vlieg ik Ashton rond de nek en knuffel hem. Dan geef ik hem een kus wat al snel een tongzoen wordt.
We hebben net heerlijk gegeten als Ashton me naar de rand van het gebouw leid. Nu kijken we naar het uitzicht. En het is echt adembenemend. Ik sta van het uitzicht te genieten als Ashton me omdraait. Hij gaat op zijn knie zitten en ik kijk hem geschokt aan. Hij gaat toch niet doen wat ik denk dat hij gaat doen. "Lieve Alexa. Je bent echt het meest geweldige meisje dat ik ooit ontmoet heb. Ik kan niet meer zonder jou. Jij hebt me laten voelen wat liefde betekent. En dat doe je nog altijd. Elke keer als ik je zie maakt mijn hart een sprongetje. Ik wil je voor altijd bij me hebben. Daarom stel ik nu deze vraag. Lieve Alexandra Verhoven. Wil je met me trouwen?" Zegt hij en ik knik huilend. Mijn stem is gewoon weg van de emoties die op me afkomen. "J-ja." Krijg ik er dan toch uit gestameld. Hij kijkt me gelukkig aan en pakt een doosje uit zijn jaszak. Hij doet het open en pakt er een super mooie ring uit. (Verlovingsring)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij pakt me vast en kust me. Ik ben het gelukkigste meisje ter wereld momenteel. "Nu kan ik je eindelijk mijn verloofde noemen." Zegt hij en hij kijkt me met een glinstering in de ogen aan. "Ik hou echt mega veel van je Ashton Irwin." Zeg ik dan. "Ik ook van jou Alexandra Verhoven." Zegt hij en een grinnik verlaat mijn mond.
We stappen het hotel binnen en Ashton duwt me meteen tegen de muur. Onze lichamen zijn nog geen meter van elkaar. Ik bijt op mijn lip en kijk hem aan. Hij pakt mijn kin rustig vast en kust me. Het word al snel een ruwe maar romantische tongzoen. Hij pakt me op en ik doe mijn benen rond zijn heupen. Zo draagt hij me naar het bed. Zonder te stoppen met de tongzoen. Hij legt me op het bed neer en begint me kusjes in mijn nek te geven. Op één plekje gaat er een siddering door mijn en lijf een daar blijft hij zuigen. Een kreun verlaat mijn mond. Dan doet hij mijn hemdje uit en mijn topje volgt... . De rest verzin je zelf maar. Ik weet alleen dat het de meest geweldige nacht van mijn leven was.
Hey, sorry dat het hoofdstuk zo lang duurde. Maar het waren de Tongelse en ja. Je kan het al wel raden. Ow en dit was het laatste hoofdstukje van dit boek. Maar wees niet getreurd want van dit boek komt zowiezo een deel twee! Maar ik begin daar maar met te posten als ik al wat voor heb geschreven. Ik laat het hier weten als ik begin met posten van het tweede deel.
