Ateşle Dans (-18)

7. Bölüm "Simay Hanım"

Bu bölümle beraber her şey biraz daha net olacak :) Umarım beğenirsiniz :)

Keyifli ve güzel okumalar :)

Gördüğüm rüyanın etkisiyle yerimden sıçradım, kendime geldiğimde bunun bir rüya olmadığını anlamıştım. Beni öldürecek gibi döven adam oydu, bana nişanlınım demişti. Hangi nişanlı böyle bir şey yapar ki? Peki ya ben , ben neden ona karşılık vermiyordum? İstesem onu orada beni dövdüğünden daha kötü bir şekilde dövebilirdim. O gün karşılaştığımızda çok ta zorlanmamıştım onu yere sererken. Peki neden ona karşılık vermiyordum? Neden? Düşüncelerimi bölen şey Destan ın beni dürtmesi oldu,

"hadi iniyoruz " ne çabuk gelmiştik. Salak salak yüzüne bakarak onu takip ettim uçaktan inip çıkış olduğunu düşündüğüm yere doğru gidiyorduk. Bir anda kendimi kalabalık bir yerde buldum, patlayan flaşlar gözlerimi acıtıyordu

"Destan bey, Alev hanımla ayrıldığınız doğru mu?"

" Simay hanım yeni kız arkadaşınız mı?"

sorulan sorulara anlam vermeye çalışıyordum, Alev kim ? Destan ın bir sevgilisi mi vardı? Bunlar benim adımı nerden biliyorlardı? Destan beni belimden tutup ileriye doğru çekiştirip duruyordu ama peşimizi bırakmıyorlardı

"Simay hanım uzun zamandır gözükmüyorsunuz, Nevşehir e Destan beyle tatil için mi gittiniz?"

anlamıyordum, onlara durup soramazdım da 'beni nerden tanıyorsunuz ? Ben kimim?' düşüncesi bile saçmaydı. Destan ın yönlendirmeleriyle biraz ileride duran siyah bir arabaya binebilmiştik. Destan arabada oldukça düşünceli gözüküyordu ama yine de bir şey söylemedi, evin önüne gelmiştik ama yine bir şey söylemiyordu. Arabadan da inmiyordu, kapıyı açıp çıkacaktım ki kolumdan tuttu

"eve git dinlen zaten yorucu bir gündü , benim bir kaç işim var " başımla onaylayıp hızla arabadan indim odama gidip dinlenmek istiyordum. Kapıya geldiğimde daha zile basmadan kapıyı Masal açtı

"canım hoş geldin, seni çok özledim " sadece gülümsedim , tamam bu kızı sevmiştim ama hala yaptıkları şeye sinirim bozuluyordu. Bu durumu anlamış olacak ki tekrar söze girdi

"Simay! senden beni hemen affetmeni beklemiyorum ama en azından affetmeyi iste olur mu? " yine başımla onayladım, gülümseyerek sarıldı

"hadi geç içeriye üşütme " içeriye girince hemen ikinci kata yönelmiştim ki tekrar Masal ın sözüyle ona döndüm

"aç mısın ? Bir şeyler yemek ister misin? "

"teşekkür ederim ama canım bir şey istemiyor " akşam havaalanına gitmeden bir şeyler yemiştik evde o yüzden aç değildim. Tekrar merdivenleri çıkmaya devam ettim odama girdiğimde bir an içimde bir huzur oluştu sanki günlerdir evimden uzakmışım gibi hissetmiştim oysaki burası benim evim bile değildi. Havaalanındaki o insanlar bile benim kim olduğumu biliyorlardı ama bir tek ben bilmiyordum . Kimdim ben? Simay hanım! Kafamda milyon tane soruyla boğuşurken üzerimdekilerden kurtulup rahat bir pijama giydim. Daha fazla düşünmek bana iyi gelmeyecekti , sadece uyumak istiyordum. Tüm bunları yarın düşünmeye karar verip yatağıma kuruldum zaten bunu bekleyen vücudum hızla kendini uykuya teslim etti. Belki de yarın her şey daha güzel olurdu yada daha berbat .

*********

Havaalanında arabaya bindiğimden beri yanımda oturan kızın kim olabileceği hakkında aklımda yüzlerce soru dolanıyordu. O magazinciler nerden çıkmıştı? Benim orada olacağımı nerden biliyorlardı? Daha önemlisi Simay ın adını nerden biliyorlardı ben bile daha yeni öğrenmiştim, benden başka bir de ablam biliyordu. O gece uyurken aramış neler olduğunu sormuştu,uykudan uyanınca da öyle pek kolay uyuyamazdım bunu ablam da biliyor ama inat işte. Gece Simay yanıma geldiğinde uyuyor numarası yapmak zorunda kalmıştım gece gece onu çekemeyecektim ama üzerime örttüğü battaniye bir nebze pişman olmama sebep olmuştu. Benim yüzümden neler yaşıyordu ama yine de üşümüş olabileceğimi düşünmüştü, ben de üşümüş gibi yapıp battaniyeye sokuldum iyice . Ertesi sabah da onu yumurtayı yerken yakalamıştım, beğenmediğini söylemişti ama tabiki de buna inanmamıştım. Düşüncelerimden bir çırpıda sıyrılıp arabadan inmeye çalışan Simay ı kolundan tuttum bana anlamaz gözlerle bakıyordu ona dinlenmesini söyledim, halletmem gereken işler vardı. Hemen şirkete gitmek için yola çıktık. Yolda şirket avukatımız Salih e mesaj atıp şirkete gelmesini söylemiştim , bu kızın kim olduğunu magazinciler biliyorsa ben de kolaylıkla bulabilirdim , adınıda öğrenmiştim nasıl olsa. Bir de şu magazincileri kimin yolladığını bulmam lazımdı. Hızla şirkete girip Salih in odasına çıktım.Kapıyı bir kez tıklatıp içeriye girdim