Ateşle Dans (-18)

1. Bölüm "Özür Dilerim"

Karşımda ki ayyaş adama korkuyla bakıyordum sanırım o da anlamıştı daha fazla üzerime gelmeye başladı

" sakın ! duydun mu beni pis ayyaş bir adım daha atarsan buna pişman ederim seni ! "

adam laflarıma aldırmadan yaklaşmaya devam ediyordu , etrafta filmlerde ki gibi beni kurtaracak bir yakışıklı da göremiyordum . Yakışıklıyı geç bir allah ın kulu yoktu salak sokakta . Kafamda planımı kurup adamın iyice yaklaşmasını bekledim tam bana dokunacakken elini tuttuğum gibi arkaya büktüm dizinin arkasına savurduğum tekmeyle yere çöktü ardından sırtına bir tekme daha vurdum yüz üstü yere kapaklandı . Onu orada öylece bıraktım koşarak sokaktan çıktım ileride pırıl pırıl caddenin ışıkları gözüküyordu caddeye kendimi atmamla kulaklarımda acı bir fren sesi uğuldadı . Gerisi dipsiz bir kuyu kadar karanlıktı , ne acı ne de korku vardı .

*****************

Kapıdan çıkan hemşireye kızın durumunu sordum

" durumu ciddi , birazdan doktor bey gelip sizi bilgilendirir " diyip uzaklaştı yanımdan , bir bu eksikti Alev e içimden bir küfür savurdum onun yüzünden olmuştu o kaza , onun yüzünden adını bile bilmediğim bir kız içeride yaşam savaşı veriyordu ...

**********************

Gözlerimi keskin bir acı ile açtım ne oldu neredeydim hiçbir fikrim yoktu . Yanımda tanımadığım birisi vardı . Doğrulmaya çalıştım ama beni engelleyen bir şey vardı , göğüs kafesimde hissettiğim acıyla ağzımdan bir inleme çıktı . Yanımda ki adam bir anda ayağa kalktı yanıma yanaştı

"iyi misin ? " dedi ne kadar da saçma bir soru diye geçirdim aklımdan

" Çok acıyor " dedim dişlerimin arasından hızlıca odadan çıktı ardından bir dokror ve bir hemşire girdi odaya doktor bana bilmediğim bir şeyler saçmalayıp nasıl olduğumu sordu

" Göğüs kafesimde büyük bir acı hissediyorum, bana ne oldu neden buradayım " dedim

" böyle bir kaza sonrası normal 2 tane kaburga kemiğiniz de ufak çaplı çatlaklar mevcut , vücudunuz da çoğu yerde de zedelenme var iç kanamayı yapılan ameliyatlar sonucu durdurabildik neredeyse 2 haftadır uyuyorsunuz beyinde de bir hasar yok gibi ama kendinizi nasıl hissediyorsunuz ? Bana olayın nasıl olduğunu anlatabilir misiniz ? "

sorulan soruyla kendime geldim 2 haftadır ne haldeydim , vücudum harabe gibiydi .

" ben şey ... olayın nasıl olduğunu hatırlamıyorum ."
doktor olmasını beklediği bir şeymiş gibi yüzünü buruşturdu

" peki bana adınızı söyleyebilir misiniz? " evet şu anda ciddi anlamda oturmuş ismimi düşünüyorum ama yok hatırlamıyorum

"şey ben ... onu da hatırlamıyorum " dedim utançla bir insan her şeyi unutsa da adını nasıl unutabilir ki sonuçta bizi biz yapan şey isimlerimiz değil mi? Benliğimizi oluşturan şey . Ama yok hatırlayamıyordum doktor bana tekrar döndü

" yaşadığınız olay yüzünden beyin kendi kendine savunmaya geçmiş olabilir bu hafıza kaybı ne kadar sürer kesin bir şey söyleyemeyiz çünkü beyinde bir hasar yok . Böyle zamanlarda en iyi tedavi zaman , zamanla her şeyi hatırlamaya başlayacaksınızdır. Şimdi hemşire hanım size bir ağrı kesici yapsın dinlenin " diyip çıktı odadan .

Şu an hiç hatırlamadığım bir hayatın içindeydim her şey çok yabancıydı . Hemşirenin ardından yanımda ki adam tekrar geldi odaya ama gözlerimi daha fazla açık tutamıyordum karanlık beni içine doğru sürüklerken duyduğum tek şey

" özür dilerim " oldu .

**************

Kazanın üzerinden tam 2 hafta geçmişti kızın kim olduğunu , nereli olduğunu kısacası hayatına dair hiçbir şey bulamadım . Neyse ki hayati tehlikeyi atlatmıştı , ne kadar da güçsüz ve savunmasız görünüyordu 2 haftanın ardından gözüme daha da bir zayıf gözükmüştü . Sanırım bu durum onu farkında olmasada etkiliyordu vücudu sanki tırın altında kalmış gibiydi her yeri yara bere içindeydi . Ama yine de yüzü çok güzeldi acaba gözleri ne renk diye düşündüm bir an sonra saçmaladığımı fark ettim kız ne halde benim yüzümden ben ne düşünüyorum .

Ablam olanlar yüzünden başımın etini yemişti kız sağlığına kavuşana kadar da böyle olmaya devam edecekti anlaşılan . Dinlendirmek için kapattığım gözlerimi açmama sebep olan şey acı bir inleme sesiydi , kız karşımda acıyla inliyordu

" iyi misin " diye saçma bir soru sordum aldığım cevapla odadan çıkıp doktoru buldum bir şey yapmalıydı kız benim yüzümden acı çektikçe ben kahroluyordum . Doktorla hemşire içeri girince ben de koridordaki koltuklardan birine oturdum doktorun çıkmasını bekledim . Doktor çıkınca hemen yanıma geldi

" Destan , korktuğumuz oldu kız hiçbir şey hatırlamıyor " ben şaşkınlıkla arkadaşımın yüzüne bakıyordum

" adını bile " dedi bastırarak " hemşire şimdi ağrı kesici yapıyor sabaha kadar uyur ama bir kaç güne taburcu ederiz ne olacak ? "

sorudan çok çabuk çözüm bul der gibiydi Ahmet benim liseden arkadaşımdı doktor olmuştu ama hiçbir zaman bağımız kopmamıştı bu zamana kadar bana sayısız defa yardım etmişti ama şu an beni yüz üstü bırakıyordu resmen

" ben bakacağım ona " dedim " hafızası geri gelene kadar , tamamen iyileşene kadar ben bakacağım "

" hafızasının geri gelmesi yıllar da sürebilir bunun farkındasın değil mi böyle bir sorumluluğu alabilecek misin? "

" onu bu hale ben getirdim , öylece hiç hatırlamadığı bir dünya ya bırakamam bu adil değil hemde hiç . "

" Ailesinden bir haber yok mu hala "

" hayır bizim çocuklar araştırıyor ama elimizde kıza dair hiç bilgi yok " dedim çaresizce çıkan sesimle .

" tamam sonra ayrıntılı konuşalım yine benim başka bir hastaya bakmam lazım "

" tamam " dedim hemşire odadan çıktı o sırada ben de içeriye girdim bana bakan bir çift kahverengi gözle karşılaştım , o kadar yorgun bakıyorlardı ki içimden kendime küfrettim yavaşça gözleri kapanırken yanına yaklaştım

" özür dilerim " dedim bunun bir anlam ifade etmediğini ben de biliyorum ama ne yapabilirim üzgündüm . Onu hayatından koparıp hiç bilmediği , hatırlamadığı başka bir hayatın içine attığım için üzgündüm .

Kısa bir bölüm oldu kusura bakmayın diğer bölümler daha uzun olacak inşallah beğenip yorum yapmayı unutmayın :)