Ateşle Dans (-18)

6.Bölüm "Budala"

Keyifli okumalar :)

Bu adam beni deli ediyordu, beni nasıl bulmuştu? Beni neden bırakmıyordu? Beni deli ediyor, o kadar vurdum adamda tık yok yatıp uyudu. Gıcık şey ben daha onu benzetirdim de aklıma gelen saçma sapan yeni hatıralarla meşguldüm. Hatıralarımda ben vardım, Destan ın yerinde dayak yiyen kişi bendim. Birisi bana beni öldürecekmiş gibi vuruyordu, onu ne kadar engellemeye çalışsamda bunu başaramıyordum. Parça parçaydı hepsi , hiçbiri net değildi ve bu beni deli ediyordu. Onunla gitmeyi kabul etmiştim çünkü kaçamayacağım belliydi bu saatten sonra, en azından hafızam geri gelene kadar onun yanında durmalıydım ama bu süreçtede onun burnundan getirecektim.

Yatakta sağa sola dönmem, nihayet uykunun yumuşacık kollarına kendimi bırakmamla son bulmuştu. Uyandığımda etraf hala karanlıktı demek ki çok az uyuyabilmiştim kalkıp mutfağa doğru gittim , çok susamıştım. Mutfakta suyu içip tekrar odama giderken salonda uyuyan Destan a baktım, nasıl da masum bir şekilde uyuyordu 'zıkkım uyu' diyen iç sesime hak verdim ben dönüp durayım adam rahat rahat uyusun. Ayaklarını karnına çekip kollarıyla kendini sardı , sanırım üşümüştü. Her ne kadar sinirimi bozsa da içim el vermedi odama gidip bataniye getirdim üzerine örttüm. Hemen battaniyeye sarıldı sanırım gerçekten çok üşümüştü bu hali beni gülümsetmişti. Daha fazla oyalanmadan tekrar odama gittim ama bir türlü uyuyamıyordum, sinirlerim iyice bozulmuştu kime nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum. Masal suçsuzdu tamam ama hemen affedesim de gelmiyordu, bana çok iyi davranmıştı. Yine de içimi sıkan beni rahatsız eden bir şeyler vardı . Destan a işe gireceğimi söylemiştim ama daha ne yapabildiğimi bile bilmezken ne yapabilirdim ki! Bu iş iyice sıkıcı olmaya başlamıştı, bunları yarın düşünmeye karar verip tekrar yatakla bir savaşa girdim. Uzun dönüşlerin ardından savaşın galibi ben olmuştum, ağrıyan dikişlerime aldırmadan uyuyabilmiştim.

Salondan gelen tıkırtılarla uyanmıştım başta hırsız filan diye düşündüm ama daha sonra dün akşam ki kötü anılar beynime akın etti Destan beni bulmuştu. Hızla salona gittim ama kimse yoktu hemen mutfağa yöneldim ardından burnuma gelen mis gibi yumurta kokusuyla kendimden geçtim. Mutfağa girdiğimde harika bir masa karşımda beni bekliyordu, Destan ortalarda yoktu bunu fırsat bilip masaya yanaştım elime aldığım bir çatalla yumurtanın tadına baktım harika olmuştu

"çekinme otur da ye " Destan ın sesiyle boğazıma kaçan yumurta yüzünden az kalsın boğuluyordum

"helal! " dedi yine maşallah şekerlik akıyor yüzünden bu ne suratsızlık böyle sabah sabah

"ölüyordum be senin yüzünden ! "

"ben bir şey yapmadım, beni görünce heyecanlandıysan benim suçum mu? "

"ne heyecanlanması ! " sinirden kıp kırmızı olmuştum kesin " sadece korktum " dedim

"sen korktun öyle mi? Rüyamda görsem inanmam , yani ne bileyim seni gibi yumruk atan bir kadının korkması komik "

"yumruklarımın iz bırakmasına sevindim " dedim ben de , bu adam kaşınıyor mu bana mı öyle geliyor . Sanırım yumruklarımı haddinden fazla beğenmiş, budala. Bu söylediğime gülümseyip masaya oturdu ne pişkin bir adam bu ya ! Resmen insanı çileden çıkarmak için yaratılmış

"otursana " dedi karşısında ki sandalyeyi gösterip. Açtım ve bunu saklama gereğide görmedim , karşısındaki sandalyeye oturup

"bunlar nerden çıktı " dedim

"baktım sen uyanmıyorsun , dolaptada bir şey yok bende şimdilik bizi idare edecek bir şeyler aldım"

"hm" dedim , başka ne denir ki adam incelik yapmış