Ateşle Dans (-18)

26. Bölüm "Tanışıyor muyduk?"

Sınavlarımdan dolayı bölüm yazamıyordum ama nihayet bittiler :) ve yeni bölüm sizlerle.

Simay'dan

Son 5 dakikadır yaptığım gibi susup Destan 'ın konuşmasına devam etmesini bekliyordum. Ama o da ısrarla susmaya devam ediyordu. Bir şeyler düşünüyordu ama bana bir şey söylemiyordu. Artık daha fazla bekleyemeyeceğimi biliyordum.

"Destan" dedim yumuşak çıkartmaya çalıştığım sesimle.

"Anlatır mısın artık! Söz veriyorum son 5 dakikadır yaptığım gibi sessizce duracağım. Anlat hadi!"

Sesli bir şekilde nefes verdikten sonra gözlerime baktı.

"Ablamın eskiden bir bebeği olduğunu öğrendim. "

"Ne? Ne demek eskiden bir bebeği olduğunu ?"

"Sadece dinlemiyor muydun sen?"

deyince ne yaptığımın farkına varmıştım. Tamam söz vermiştim ama böyle bir şey de beklemiyordum ki!

"Tamam kusura bakma şaşırdım bir anda"

dedim kendimi affettirmek için. Uzun bir nefes aldıktan sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Hastaneden çıktığın gün öğrendim bende, o gün seni buraya bıraktıktan sonra ablamla konuşmaya gittim. İlk önce anlatmak istemedi ama sonra bir faydası olmayacağını anlamış olacak ki anlattı.

Fatih le eskiden bir ilişkileri varmış ablam hamile olduğunu öğrenince aralarında tartışma çıkmış ve ayrılmışlar. Ablam bebeği bana anlatmak istemiş anlatacakmış da. "

Cümlesini söyleyip susmuştu ve bu pek de iyi bir şey gibi gözükmüyordu. Yüzünde derin bir acı vardı belli ki o bebeği istiyordu.

"Sonra ne olmuş " dedim devam etmesi için.

"Ablamın o zamanlarda kullandığı haplar yüzünden bebeğin sağlığı ile ilgili problemler varmış. Eğer aldırmazsa ablamın sağlığını da etkileyecek ciddi problemler. Doktoru en iyi çözümün bebeği almak olduğunu söylemiş.

Ablam da kabul etmek zorunda kalmış. Kimseye anlatmamış ne anneme ne bana! Hiç kimseye. Bunca zaman sadece kendisi yüzleşmiş bununla"

"Peki Fatih? O ne yapmış ?"

O halde Masal ı tek başına bıraktığına inanamıyorum. O benim arkadaşımdı, bunca zaman yanımda duran bana destek olan insandı.

"Çok fazla üstünde durmamış kapatmışlar konuyu "

"Ben üzgünüm. Gerçekten Fatih'in böyle bir şey yaptığını bilmiyordum"

dedim bir yandan da elini tutup ona destek olmaya çalışıyordum.

"Simay"

"Efendim"

"Geçen gün gelen mesaj " cümlesini tamamlamadan yine susmuştu. Gerçekten o mesajda ne yazdığını merak ediyordum.

"Evet" dedim

"Ben tüm bunları öğrendikten sonra kendime engel olamadım"

Söylediği şeyle beynimde yüzlerce senaryo canlanmıştı. Fatih e mi bir şey yapmıştı? O yüzden mi günlerdir benimle konuşmuyordu? İyi de gelen mesaj la bu konunun ne ilgisi vardı ki?

"Ne yaptın? "

sakin olmaya çalışsam da korkum beni ele geçiriyordu. Destan 'ın birisine kalıcı bir zarar vermesinden deli gibi korkuyordum. Aslında korktuğum şeyin Fatih e bir şey olması mı yoksa onun yüzünden Destan 'ın başının belaya girmesi mi olduğunu bilmiyordum.