Sen Benim

2.Bölüm: Tanışın ve Birbirinize Alışın

Medya: yeni karakterimiz Emre. İyi okumalar...

***

Hatırlatma:

"Onun karıştırılacak bi tarafı kalmadı. Altını kapattım ben onun" bi an bakışlarım Anıl'a döndüğünde ona pis pis baktım. "Ha evet tabiki öyle" diye yarım yamalak cevap verdim.

Sonunda masaya oturmuş yemeklerimizi yiyorduk. Sofra boyunca hep eski anılardan bahsettiler ben ise sadece yemeğimle ilgilendim. En sonunda babalar gittiğinde annem ve Ayla Teyze bize bakıp kaş göz yaptılar.

"Biz bi karar aldık" anneme dönüp "Ne kararıymış o?" diye sordum. Suyumu elime aldım içerken Ayla teyzenin söylediği şeyle suyu Anıl'a püskürttüm.

"Üniversitede aynı evde yaşayacaksınız"

-----

Evet , evet tam da yüzüne püskürttüm. Aslında şu an 'ben nasıl böyle bir şey yaparım!' düşüncesi var.

''Çok özür dilerim Anıl.''

''Kızım ne diyon ya annemin dediğini duymadın mı? Gerçi seni de anlıyorum. Her kız benimle aynı evde yaşamak ister'' dedi ve kafasına uçan terlik tam 12'den isabet etti.Terlik Ayla Teyze tarafından atılmıştı. Anladığım kadarıyla beni kendine gelin olarak istiyordu ve Anıl'ın benim yanımda böyle konuşması onu sinir etti. Anıl eli kafasında sızlanıp duruyordu.

Ayla Teyze ne demişti gerçekten. 'Üniversitede aynı evde yaşayacaksınız' tam da böyle dedi inanamıyorum.

''Ne bu nerden çıktı. Siz nasıl bizim hakkımızda karar alırsınız.'' dedim ve Anıl'a dönüp devam ettim ''Sıra sende. Ben seninle aynı evde yaşamak için can atan o ahlaksız kızlardan değilim. Sadece o anın şokuyla olayları hazmedemedim. Beni çevrendeki kızlarla bir tutma.'' Tabi gerçek düşüncelerim bunlar değildi annemler gidince söyleyecektim.

''Senin jeton köşeli galiba bayağı geç düştü de. Hani şu espriyi beş dakika sonra anlayıp da gülenler varya şu an onlar gibi gözüküyorsun. Ayrıca bütün kızlar aynıdır. Bu yakışıklılığa kimse karşı koyamaz.'' dedi Anıl ukala bir şekilde. Arkasından ikinci uçan terlik ağzına geldi. Ben gülmeye başladım.

Bir terlikte bana gelecekti ki Ayla Teyze beni korudu ''Bırak kız gülsün Anıl hak etti.'' dedi ve kendi de gülmeye başladı. Daha sonra anneler bizi zorla benim odama tıktılar ve kapıyı kitlediler."tanışın ve birbirinize alışın" dediler.

Anıl kendini yatağıma attı. Bende ona şaşkın şaşkın bakarken "Rahat ol paşam. Kendi evin gibi. Üstünü falan çıkar ben rahatsız olmam." dedim. Biraz güldü , iyicede kuruldu yatağa. "Söylemene gerek yoktu aslında. Şimdi beni rahatsız etme. Annemler kapıyı açana kadar uyuyacağım." dedi ve anında gözlerini kapattı.

Sessizce yanın gittim. Ona hissettirmeden yatağa çıktım ve ayağımla aşağıya ittim Anıl'ı . Anıl yere düşünce ben sesli bir kahkaha patlattım. O sırada annemin sesini duydum. "Ay kız Ayla ne iyi ettik. Bak kahkaha atmaya başladılar bile." dedi ve ayak seslerinden anladığım kadarıyla aşağıya indiler.

Anıl konuşmaya başladı. "Ne yaptığını sanıyorsun sen?" dedi. "İntikam alıyorum. Sen bana sürtük muamelesi yapamazsın. Etrafındaki sürtüklere benzetemezsin beni. Bi de bu terbiyesizliğine rağmen odama, yatağıma kendi odan gibi yayılmana şaşırıyorum. Aslında şaşırmıyorum. Senin gibi bir öküzden ne beklenir ki ." dedim kaşlarımı çatarak.

"Vaaay! Atar yaptı liseli." dedi ve güldü. "Sen nesin anaokullu mu? Niye soruyosam. Beden liseli , zeka ilk okul bir. Benimkide sorumu. " dedim ve güldüm. O sırada Anıl altımdan yatağı itti ve onun üstüne düştüm. Tabi bendeki şans yüzünden annemler kapıyı açıp içeri daldı ve annem o an ki gibi - Anıl üstüme düştü! Ben hala şaşkınken birden odanın kapısı açıldı. Ve annem bağırmaya başladı. "Yetişin komşular gitti namus!!" evet şimdi gerçekten sıçmıştık.- bağırmaya başladı.